Επιστρέφει ατσαλάκωτος

Aτσαλάκωτος επιστρέφει ο Ολυμπιακός από το Λονδίνο. Εχασε όπως περίμεναν όλοι, αλλά δεν διασύρθηκε όπως νόμιζαν πολλοί. Τουναντίον, παίζοντας συντηρητικά και πειθαρχημένα, την «έβγαλε» καθαρή για 75 λεπτά, σκορπώντας ανησυχία στον Αρσέν Βενγκέρ και στις κερκίδες του «Emirates».

Τελικά ο πρωταθλητής πήρε ό,τι του άξιζε από το χθεσινοβραδινό παιχνίδι. Μία αξιοπρεπή και διαχειρίσιμη ήττα με 2-0. Κρίμα για τον Νικοπολίδη που λίγο έλειψε να σταματήσει μόνος τους επιτιθέμενους της Αρσεναλ. Κρίμα και για το δεύτερο γκολ που ο δαιμόνιος Αρσάβιν το πέτυχε από θέση οφσάιντ. Από κει και πέρα, όμως, οτιδήποτε αξίωνε ο Ολυμπιακός με τη χθεσινοβραδινή εμφάνισή του θα άγγιζε τα όρια της υπερβολής.

Κλεισμένος στην άμυνά του και με περιορισμένη την κατοχή μπάλας, ο Ολυμπιακός έμοιαζε να περιμένει τις κατά κύματα επιθέσεις των Λονδρέζων. Αχαρο παιχνίδι, που μάλλον ήταν εκτός σχεδιασμού του Ζίκο. Ο προπονητής των «ερυθρολεύκων» ζητούσε κατοχή, χωρίς εύκολα «πουλήματα» της μπάλας. Διαπίστωσε γρήγορα πως αυτά που ζητούσε ήταν υπό τις χθεσινές περιστάσεις υπερβολικά.

Το κέντρο του Ολυμπιακού αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του κόουτς. Τα «υπερηχητικά» του Βενγκέρ έτρεχαν γρήγορα, μετέτρεπαν τις περισσότερες φάσεις σε προσωπικές μονομαχίες και νικούσαν στις πιο πολλές. Στη συνέχεια, με τρεις πάσες και μία ντρίμπλα έφταναν σε θέση βολής απέναντι στον κορυφαίο Νικοπολίδη. Τίποτα το ασυνήθιστο, τίποτα το προσβλητικό.

Την ίδια μεταχείριση επιφυλάσσει η Αρσεναλ σχεδόν σε όλους τους φιλοξενούμενους. Πρόκειται για ήττα από μία σαφώς ανώτερη ομάδα και τίποτα παραπάνω. Μετά το «Χ» των Ολλανδών με τους Βέλγους ο Ολυμπιακός παραμένει δεύτερος. Παίζει στην έδρα του με τη Σταντάρ Λιέγης και έχει να ποντάρει σε νίκη της Αρσεναλ επί της Αλκμααρ. Επομένως, κρατά την τύχη του στα χέρια του και μάλιστα με βαθμολογικό πλεονέκτημα. Μην τα θέλουμε όλα δικά μας.

Ο κόουτς Ζίκο, σωστά διαβασμένος, δεν λάθεψε πουθενά. Εκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε με βάση τις διαθέσιμες επιλογές. Αν είναι καλά (που πρέπει να είναι) ο Γκαλέτι, θα έχει τον παίκτη που χρειάζεται από τα δεξιά. Οσο για τα αριστερά, ας μπει να παίξει για δέκα λεπτά ο ίδιος. Στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα μάλλον καλύτερος από τον Οσκαρ Γκονθάλεθ θα είναι...