Βέβαιος ότι τα «χρυσά» χρόνια του Παναθηναϊκού θα συνεχιστούν και χωρίς τη δική του παρουσία στο παρκέ παρουσιάστηκε ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο οποίος φιλοξενήθηκε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 από τον Αντώνη Κατσίκη. «Αφήνω τον Παναθηναϊκό σε καλά χέρια», δήλωσε ο εμβληματικός αρχηγός του «τριφυλλιού». Τι είπαν για τον «Φράνκι» οι Τσαρτσαρής, Βράνκοβιτς, Μπαλογιάννης, Τόμιτς και πολλοί άλλοι.
Αναλυτικά, οι δηλώσεις του Φραγκίσκου Αλβέρτη:
Για την παράδοση της… αρχηγίας στον Δημήτρη Διαμαντίδη: «Σίγουρα, αφήνω τον Παναθηναϊκό σε πολύ καλά χέρια. Όχι μόνο σε αυτά του Δημήτρη (Διαμαντίδη), αλλά και σε αυτά των άλλων παιδιών, του Τσαρτσαρή, του Σπανούλη, του Φώτση και των υπολοίπων. Όλοι είναι πλέον σε πολύ ψηλό επίπεδο, όχι μόνο παικτικά, αλλά και στο να αντιλαμβάνονται πώς λειτουργεί μία ομάδα και πώς φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι ούτε Φραγκίσκος ούτε κανένας. Είναι… Παναθηναϊκός, είναι καταδικασμένος να πρωταγωνιστεί και να διεκδικεί τίτλους. Έτσι πρέπει».
Για το κίνητρο που είχε παρά τους συνεχείς τίτλους: «Τη λέξη ‘κορεσμός’ πρέπει να τη βγάλουμε από το λεξιλόγιό μας. Δηλαδή, αν βγεις έξω μια φορά και περάσεις καλά, δεν θα ξαναβγείς; Κάθε χρονιά έχεις νέες εικόνες, νέους αντιπάλους και τρεις νέους τίτλους να διεκδικήσεις».
Για τον νέο ρόλο που θα αναλάβει: «Δεν έχει σημασία ο τίτλος, αν θα λέγεσαι τιμ μάνατζερ ή κάπως αλλιώς, αλλά πόσο κοντά είσαι στην ομάδα, στους αγώνες, στις προπονήσεις, μέσα κι έξω από το γήπεδο. Αυτό είναι το πιο ευχάριστο».
Για τα εγκώμια οπαδών άλλων ομάδων για τον ίδιο: «Είναι πολύ πιο όμορφο πράγμα να δέχεσαι θετικά σχόλια από ανθρώπους που δεν ταυτίζονται με την ίδια φανέλα με σένα».
Για τις φιλοδοξίες που πρέπει να έχει ένας νεαρός αθλητής: «Οι φιλοδοξίες σού δίνουν ώθηση να κάνεις πολλά. Το θέμα είναι η πρόθεση για την οποία ξεκινάς. Αυτό έχει να κάνει με την αγάπη σε αυτό που κάνεις. Μεγαλώνοντας βάζεις στόχους με τη σκέψη να κάνεις κάτι καλύτερο. Κανένας από μας όταν ξεκινούσαμε δεν σκεφτόταν κάτι τόσο μεγάλο. Οι στόχοι πρέπει να είναι κοντινοί και εφικτοί. Να τους κατακτάς και να κοιτάζεις τον επόμενο. Δεν μπορείς να πας κάπου και να πεις πως ξέρεις κάτι. Πρέπει να ακούς και να μαθαίνεις ό,τι σου λένε, για να μπαίνεις στο κλίμα και να δένεις με την ομάδα. Έτσι μόνο προχωράς».
Για το πώς έγινε μεγάλος σουτέρ: «Ο καθένας έχει μία έφεση σε κάτι. Θα έπρεπε να είχα δουλέψει και σε άλλους τομείς του παιχνιδιού, αλλά το σουτ ήταν αυτό που μου άρεσε περισσότερο, μου έβγαινε πιο εύκολα και γι’αυτό το δούλεψα περισσότερο πάνω σε αυτό».
Για τις φιλίες που έκανε στον αθλητισμό: «Πάντα από καταστάσεις που συνδέονται με έντονα συναισθήματα κάνεις φίλους. Και από το στρατό πόσοι κρατάνε φιλίες. Για μένα το πιο σημαντικό είναι οι ανθρώπινες σχέσεις που κρατάνε στο χρόνο. Ορισμένα πράγματα μένουν στο χρόνο, σαν να μην πέρασε μια μέρα».
Για την παραμονή του στον Παναθηναϊκό 19 χρόνια: «Πολλά πράγματα είναι θέμα εγωισμού. Είναι μεγαλύτερη πρόκληση να φτάσεις ψηλά με μία ομάδα που φτιάχνεται, από το να πας σε κάτι έτοιμο. Στον Παναθηναϊκό ξεκινήσαμε χωρίς επιθυμητά αποτελέσματα. Η ομάδα είχε ενισχυθεί, αλλά περάσαμε δύσκολους καιρούς. Αυτός δεν είναι λόγος να μείνεις σε μία ομάδα που σε πίστεψε; Η εμπιστοσύνη αυτή ήταν η καλύτερη βάση για τη συνέχεια. Μαθαίνεις μέσα από τα λάθη σου. Η διοίκηση δεν άφησε την ομάδα καμία στιγμή, το παλέψαμε και φτάσαμε στο στόχο μας. Φτάσαμε εκεί που θέλαμε, αλλά δεν σταματήσαμε. Συνεχίσαμε έτσι και παραμείναμε στην κορυφή. Σταθεροποιηθήκαμε και θέλουμε να συνεχιστεί αυτό».
Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης μίλησε για τους:
Ζέλικο Ομπράντοβιτς: «Είναι τεράστιο κεφάλαιο της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Έχει βάλει τα τελευταία δέκα χρόνια τη σφραγίδα του στην ομάδα. Κι όλα αυτά έχει καταφέρει επειδή είναι απλός. Μαζί με τον Δημήτρη Ιτούδη έχουν κάνει τις ομάδες τους να μαθαίνουν μπάσκετ. Κάθε μέρα μαθαίνεις κάτι καινούριο. Γι’αυτό είναι απλά οι καλύτεροι».
Παύλο και Θανάση Γιαννακόπουλο: «Είναι ο Παναθηναϊκός. Αγαπούν και στηρίζουν την ομάδα, έχουν τρέλα με αυτό που κάνουν και είναι εκεί, στις χαρές και τις λύπες».
Δημήτρη Διαμαντίδη: «Η κίνησή του στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας και του πρωταθλήματος είναι κάτι πολύ μεγάλο για μένα. Με έκανε να νιώσω πολύ όμορφα. Αυτό είναι ενδεικτικό για το πώς λειτουργεί η ομάδα μας. Είμαστε όλοι μαζί».
Είπαν για τον Φραγκίσκο Αλβέρτη:
Κώστας Τσαρτσαρής (συμπαίκτης σε ΠΑΟ και Εθνική): «Τώρα που σταμάτησε θα έχει λίγο χρόνο να προπονηθεί στην οδήγηση. Ελπίζω να ακούει και ο Φώτσης (γέλια). Είχα την ευκαιρία να αγωνιστώ με έναν από τους μεγαλύτερους θρύλους του ελληνικού μπάσκετ. Εγώ τον γνωρίζω και λίγο παραπάνω εκτός γηπέδου. Αυτό είναι που μετρά περισσότερο και αυτό είναι που θα μείνει».
Στόγιαν Βράνκοβιτς (πρώην συμπαίκτης του στον ΠΑΟ): «Θυμάμαι πως ο Φράνκι ήταν μεγάλος σουτέρ, αλλά δεν του άρεσε να παίζει άμυνα. Θέλω να δω που θα φτάσει ο Παναθηναϊκός χωρίς εσένα. Πλέον θα έχεις ευκαιρία να περνάς περισσότερο χρόνο με την οικογένειά σου. Σου εύχομαι τα καλύτερα».
Γιώργος Μπαλογιάννης (πρώην συμπαίκτης στον ΠΑΟ): «Στα τρία χρόνια που ήμουν στον Παναθηναϊκό με βοήθησε πολύ, γιατί ήμασταν φίλοι. Θυμάμαι πολλές στιγμές, καλές και κακές. Είναι ένας άνθρωπος που πάντα είναι δίπλα σου, θα σε βοηθήσει, θα σου πει μια καλή κουβέντα, θα απαλύνει τον πόνο σου. Εξαιρετικός συμπαίκτης και άνθρωπος. Αυτές οι σχέσεις δεν είναι για διαφήμιση. Ο καθένας ξέρει τι αισθάνεται για τον φίλο του. Να είναι σιδερένιος και να βοηθήσει τον Παναθηναϊκό από τη θέση που έχει επιλέξει. Αυτοί που είναι δίπλα του να είναι σίγουροι πως η βοήθεια που θα τους δώσει θα είναι μεγάλη».
Μίλαν Τόμιτς (συνεργάτης Π. Γιαννάκη, πρώην παίκτης του ΟΣΦΠ): «Είναι μεγάλη μου χαρά να μιλήσω για τον Φραγκίσκο. Είναι μεγάλος παίκτης, που έδειξε σπουδαία πράγματα σαν παίκτης και σαν άνθρωπος. Είναι μεγάλη προσωπικότητα και μακάρι τα παιδιά που ξεκινούν τώρα το μπάσκετ να φτάσουν τόσο ψηλά. Ας πάρουν έστω και λίγο από αυτόν και θα είναι ευτυχισμένα. Το μπάσκετ είναι άθλημα, ένα παιχνίδι στο οποίο κάνεις φιλίες για όλη τη ζωή. Δεν είναι πόλεμος. Στο παρκέ είμαστε αντίπαλοι, ο καθένας θέλει να κερδίσει, αλλά μέχρι εκεί».
Μάκης Ποτόσογλου (πρώτος προπονητής του στα κλιμάκια της Εθνικής): «Στα κλιμάκια είχαμε μια-δυο σεζόν επαφή. Μου έκανε εντύπωση ότι ήρθε και με αγκάλιασε και με φίλησε όταν είχαμε τεθεί αντιμέτωποι πέντε χρόνια μετά. Αυτό δείχνει τι παιδί είναι ο Φραγκίσκος, πώς είναι μεγαλωμένος. Θυμάμαι ήταν στους Παμπαίδες, το 1988, και ήταν υποχρέωσή μας να τα βάλουμε στο κλίμα της Εθνικής Παίδων. Ξεχώριζε από όλους, ήταν το πιο ψηλό παιδί, αλλά του άρεσε να σουτάρει και με ρωτούσε αν μπορεί να σουτάρει τρίποντα. Εγώ μετά χαράς του έλεγα ‘Και βέβαια να σουτάρεις’. Θυμάμαι επίσης σε ένα τουρνουά της Γλυφάδας, που η ομάδα του έχανε με μεγάλη διαφορά και ο Φραγκίσκος φώναζε στους παίκτες του για να συνεχίσουν να προσπαθούν. Από μικρός φαινόταν τι θα γίνει. Πίστευα και είχα προβλέψει πού θα φτάσει, ότι θα γίνει μεγάλος παίκτης, όπως και τελικά έγινε. Ελπίζω ότι δεν θα φύγεις από το μπάσκετ».
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
