Κούδας: «Θετικό που επέστρεψε ο Ζαγοράκης»

«Θετική» χαρακτήρισε ο Γιώργος Κούδας την επιστροφή του Θόδωρου Ζαγοράκη στη διοίκηση του ΠΑΟΚ, όπως δήλωσε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 με αφορμή την κυκλοφορία του λευκώματος-dvd που περιέχει στιγμές με την καριέρα του.

«Είναι κάτι θετικό, επειδή ο Θοδωρής δεν είχε τελειώσει την προσπάθειά του», τόνισε ο «Μεγαλέξανδρος» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

«Το θέμα των προπονητών το βλέπουμε στην Ελλάδα. Ο προπονητής δεν είναι μάγος, ούτε έχει το ραβδάκι για να μεταμορφώσει τους παίκτες», είπε αναφερόμενος στη στήριξη που υπάρχει στο πρόσωπο του Φερνάντο Σάντος.

Αναλυτικά όσα δήλωσε ο κ. Κούδας στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6:

Αρχικά, ο παλαίμαχος άσος του ΠΑΟΚ μίλησε για το τι περιλαμβάνει το dvd: «Περιλαμβάνει όλη την ποδοσφαιρική μου διαδρομή. Από την πρώτη μου χρονιά, το 1963, όταν υπέγραψα το πρώτο δελτίο στον ΠΑΟΚ μέχρι τον 1984. Θα το πω για πολλοστή φορά ότι ποτέ στη ζωή μου δεν έδειξα σημάδια κλάψας ή μιζέριας. Η τεχνολογία δεν είχε προχωρήσει τόσο εκείνη την περίοδο. Μία μεγάλη γενιά ποδοσφαιριστών αδικήθηκε. Όταν μιλάμε για το ελληνικό ποδόσφαιρο, υπάρχουν κάποιοι που στα πέτρινα χρόνια το “έχτισαν”. Έπαιξα από πολύ μικρή ηλικία και έμαθα τον τρόπο, τη φιλοσοφία εκείνων των ανθρώπων και τους ευχαριστώ στο τέλος του dvd. Από εκεί και πέρα, ο κάθε άνθρωπος, οφείλει να αφήνει το στίγμα του στην κοινωνία. Πιστεύω ότι μέσα από το dvd αφήνουμε τέτοια μηνύματα».

Στη συνέχεια, ο κ. Κούδας στάθηκε στο 1971, όταν ξεκίνησε μία σπουδαία περίοδος για τον ΠΑΟΚ: «Τότε άρχισε να χτίζεται η μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ. Μιλάμε τώρα για έξι άτομα επιθετικά. Τον Παρίδη, τον Ασλανίδη, τον Σαράφη, τον Τερζανίδη, τον Γούναρη και εμένα. Τότε πετυχαίναμε τέσσερα με πέντε γκολ. Ο Σαράφης δεν ήταν ο σούπερ-τεχνίτης, αλλά ήταν ιδιαίτερα αποτελεσματικός στο ψηλό παιχνίδι. Δεν ήξερες ποιον να πρωτοφυλάξεις. Κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία, νοοτροπία και στυλ. Πρέπει να κάνει την υπέρβαση και να δει το υλικό που βλέπει. Εκείνη την εποχή ήταν διαφορετικά τα στάνταρ. Τότε ήταν πολύ δύσκολο να παίξεις σε γήπεδο με χώμα, αλλά η ομάδα μπορούσε να τιθασεύσει και τον αγωνιστικό χώρο. Υπήρχαν καλές ομάδες και δεν σταματούσε στο αν αδικούμασταν. Ποτέ δεν ψάχναμε να βρούμε δικαιολογίες».

Ο «Μεγαλέξανδρος» του ελληνικού ποδοσφαίρου αναφέρθηκε στον Λες Σάνον και τον Γκιούλα Λόραντ: «Τον πρώτο τον είχα στα 20 μου χρόνια, όταν δεν είχα μεστωθεί ακόμα ποδοσφαιρικά. Εκτός από τη δύναμη που έβαλε και τις ατελείωτες και επίπονες προπονήσεις. Πίστευε ότι δεν ήρθε στην Ελλάδα, αλλά είχε να κάνει με σωστούς επαγγελματίες. Ήταν πολύ δύσκολο για εκείνον να συμβιβαστεί με κάποια πράγματα στην Ελλάδα. Όσον αφορά τον Λόραντ, μιλάμε για έναν δάσκαλο του ποδοσφαίρου. Έστελνε την μπάλα εκεί που ήθελε με γυμνά πόδια! Οι ποδοσφαικές σχολές εκείνης της εποχής, όπως ήταν η Ουγγργική, ήταν πολύ διαφορετικές από σήμερα. Με έμαθε ποδόσφαιρο, σε δύο μήνες έβαλα γκολ που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να βάλω».

Για την επιστροφή του Θόδωρου Ζαγοράκη στην διοίκηση του ΠΑΟΚ, ανέφερε: «Είναι κάτι θετικό, επειδή ο Θοδωρής δεν είχε τελειώσει την προσπάθειά του. Περίμενα καλύτερο τον ΠΑΟΚ τη φετινή σεζόν. Στα τελευταία παιχνίδια παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και έχει πολύ καλές εμφανίσεις, όπως φάνηκε με τον Εργοτέλη. Δείχνει ότι βελτιώνεται».

Για τη στήριξη που υπάρχει στο πρόσωπο του Φερνάντο Σάντος, ανέφερε: «Το θέμα των προπονητών το βλέπουμε διαφορετικά στην Ελλάδα. Ο προπονητής δεν είναι μάγος, ούτε έχει το ραβδάκι για να μεταμορφώσει τους παίκτες. Έχουμε πολλά παραδείγματα ξένων ομάδων, οι οποίες κρατούν τους προπονητές για πολλά χρόνια. Αν φανεί σε μία τριετία ότι ο προπονητής δεν παίρνει αυτό που πρέπει από το υλικό του, τότε ας αποχωρήσει».

Για τον φετινό τίτλο του πρωταθλητή: «Ακόμη δεν μπορούμε να πούμε κάτι με σιγουριά. Βλέπουμε ότι προκύπτουν προβλήματα με τραυματισμούς και κάρτες. Δεν ξέρουμε τι ρόλο θα έχουν οι επαρχιακές ομάδες, μαζί με της Θεσσαλονίκης, στον β’ γύρο του πρωταθλήματος. Από τον Παναθηναϊκό δεν είδαμε αυτό που μπορεί να βγάλει. Όσον αφορά την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία της ομάδας, αυτό καμιά φορά είναι δίκοπο μαχαίρι. Όμως είδα ότι έχει αλλάξει η κατάσταση και χαίρομαι ιδιαίτερα, επειδή πρόκειται για ελληνόπουλα».

Καταλήγοντας, ο κ. Κούδας μίλησε για το συναίσθημα που μπορεί να έχει ένας ποδοσφαιριστής, όταν παίζει σε μία μεγάλη διοργάνωση, όπως έκανε εκείνος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980: «Πρωτοφόρεσα η φανέλα της Εθνικής στα 14-15, από τη Νέων, στη συνέχεια έπαιξα στην Ελπίδων, την Ενόπλων και έφτασα στην… Εθνική Βρικολάκων, όπως την αποκαλούσε ο φίλος μου Τότης Φυλακούρης. Είναι μοναδικό συναίσθημα να ακούς τον Εθνικό ύμνο της χώρας σου και να σε βλέπουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Για αυτό λέω ότι είναι αδικημένη εκείνη η ομάδα. Ακολουθούσαμε πιο νωρίς τα ευρωπαϊκά επίπεδα. Μιλάμε για Σιδέρη, Λουκανίδη, Υπήρχαν ποδοσφαιριστές που άξιζαν να περάσουν στο πάνθεον του ποδοσφαίρου».