Ο Ιβάν Μαρκάνο και οι επιλογές μακράς πνοής

Η μέθοδος του δανεισμού παικτών διαδίδεται όλο και περισσότερο στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ομάδες με περιορισμένα οικονομικά επιχειρούν να πάρουν ποδοσφαιριστές για ένα χρόνο από κάποιες άλλες, καλύπτοντας το συμβόλαιό τους ή ένα μέρος από αυτό.

Ομάδες με σχετική οικονομική ευρωστία δανείζουν ποδοσφαιριστές που τους… περισσεύουν είτε για να «ψηθούν» είτε για να απαλλαγούν από τα συμβόλαιά τους.

Το φαινόμενο ευδοκιμεί και στο ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Εξαιρέσεις δεν γίνονται ούτε στις μεγάλες, λεγόμενες, ομάδες. Ο Ολυμπιακός πήρε πέρσι ως δανεικό τον Κέβιν Μιραλάς και φέτος πλήρωσε την Σεντ Ετιέν και τον αγόρασε. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία από τις λιγοστές περιπτώσεις που μία ομάδα δανείζεται παίκτη με οψιόν αγοράς και μόλις ολοκληρώνεται η περίοδος δανεισμού, την ενεργοποιεί.

Φέτος ο Ολυμπιακός έχει ήδη δανειστεί τον Ιβάν Μαρκάνο και τώρα ετοιμάζεται να δανειστεί και τον αμυντικό χαφ που ψάχνει.

Η μέθοδος αυτή συζητιέται για τον Ουρουγουανό Γκαργκάνο και για τον Αργεντινό Τισόνι.

Θεωρητικά ο Ολυμπιακός έχει προσανατολισμό τη δημιουργία ομάδας για περισσότερα του ενός χρόνια. Αν πράγματι έτσι έχουν τα πράγματα τότε οι δανεισμοί παικτών έχουν νόημα εφόσον

α) Ο παίκτης που έρχεται δανεικός έχει τα προσόντα να γίνει βασικός.
β) Η οψιόν αγοράς προβλέπει ποσά που μπορούν να καλυφθούν. Κάπου εδώ φαίνεται να μην «κολλάει » η περίπτωση Μαρκάνο. Ο Ισπανός στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να αποτελέσει μία εναλλακτική λύση ως στόπερ ή αριστερός μπακ. Πέραν τούτου για τον παίκτη δεν υπάρχει καν οψιόν αγοράς.

Σε ό,τι αφορά τον αμυντικό χαφ, το πράγμα σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Η θέση είναι εξαιρετικά νευραλγική. Αξίζει για την κάλυψη της να γίνει μέγιστη προγραμματισμένη δαπάνη. Ο αμυντικός χαφ διαμορφώνει την αγωνιστική φυσιογνωμία μιας ομάδας.

Δανεισμοί αμυντικού χαφ χωρίς οψιόν αγοράς ή με οψιόν που επί της ουσίας καθιστούν αδύνατη την αγορά, απλώς μεταθέτουν τη λύση του προβλήματος για έναν χρόνο.

Εφόσον στον Ολυμπιακό σχεδιάζουν ομάδα προοπτικής μπορούν να αρχίσουν τον σχεδιασμό από την εξασφάλιση ενός αμυντικού χαφ «δεμένο» με συμβόλαιο. Αν αυτό δεν μπορεί να γίνει τότε καλύτερα να περιμένουν εντάσσοντας στο δυναμικό τους τον Αλέξανδρο Τζιόλη ως λύση άμεσης απόδοσης. Έτσι κερδίζουν χρόνο για μία επιλογή μακράς πνοής.