Τεχνολογία

Συνομωσίες 2, το ελληνικό adventure

Ναι, είναι το review του «Συνωμοσίες 2». Μπορείτε να αφήσετε τα γελάκια για να ασχοληθούμε με ένα αξιοπρεπέστατο indie adventure μιας ελληνικής εταιρείας; Το 2063 η Γη έχει ενταχθεί στην Περιφερειακή Γαλαξιακή Συμμαχία και έχει σχέσεις με εξωγήινους πολιτισμούς εντός και εκτός της ομοσπονδίας. Ένας από τους πιο άγνωστους και ήρεμους μέχρι πρότινος, οι Κυκλωπειανοί, κινείται όλο και πιο επιθετικά.

Ναι, είναι το review του «Συνωμοσίες 2». Μπορείτε να αφήσετε τα γελάκια για να ασχοληθούμε με ένα αξιοπρεπέστατο indie adventure μιας ελληνικής εταιρείας; Το 2063 η Γη έχει ενταχθεί στην Περιφερειακή Γαλαξιακή Συμμαχία και έχει σχέσεις με εξωγήινους πολιτισμούς εντός και εκτός της ομοσπονδίας. Ένας από τους πιο άγνωστους και ήρεμους μέχρι πρότινος, οι Κυκλωπειανοί, κινείται όλο και πιο επιθετικά απέναντι στη ΠΓΣ με πειρατείες, επιθέσεις και πράκτορες τοποθετημένους σε υψηλά κλιμάκια.

Την ίδια περίοδο, ο Νικ Δέλιος, πρώην ερευνητής βιολογίας στο ΑΠΘ, πρώην ιδιωτικός ντετέκτιβ, πρώην πρωταγωνιστής του «Συνωμοσίες 1» και νυν κυβερνητικός πράκτορας στη γήινη ομάδα Αντικατασκοπείας, μετά από μια μακριά νύχτα στα μπαρ και τα μπουζούκια βρίσκει τη σπιτονοικοκυρά του να τον περιμένει έξαλλη και να ζητάει τα νοίκια. Επειδή όμως ο Νικ έχει επενδύσει τα χρήματά του σε μπουκάλια Johnnie Walker, τον πετάει στο δρόμο σα σκυλί. Μην έχοντας πού να πάει καταλήγει στη βίλα της Ανίτας Αργυρίου, της παλιάς του αγάπης και διευθύντριας πλέον του κολοσσού Detronics, τον αδερφό της οποίας ο Δέλιος ψάχνει από το προηγούμενο παιχνίδι.

Από συμπόνια και για χάρη των περασμένων, αλλά και επειδή εντελώς τυχαία δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα και επιχειρηματικές πιέσεις, τον περιμαζεύει. Την άλλη μέρα, ο ήρωάς μας ξεκινά τις έρευνες για τη διείσδυση των Κυκλωπειανών. Όταν όμως αποκαλύπτει τα πρώτα στοιχεία πέφτει θύμα σκευωρίας και ξυπνά δίπλα από την Ανίτα, βαριά τραυματισμένη, με το φονικό όπλο στο χέρι και δυο αστυνομικούς να τον σημαδεύουν. Tex Murphy, Black Dahlia, Phantasmagoria, Toonstruck, X-Files, Star Trek: Borg, …Τα FMV adventures είχαν εκλείψει εδώ και χρόνια και τα συνοδεύει μεγάλη προκατάληψη. Το κόστος ήταν δυσβάστακτο και δε δικαιολογούνταν από το τελικό αποτέλεσμα, ούτε σε ποιότητα video ούτε σε ηθοποιία ακόμα και όταν το καστ περιελάμβανε ονόματα όπως τον Dennis Hopper ή τον Christopher Lloyd.

Το gameplay σε πολλές περιπτώσεις έπασχε και λόγω κακού σχεδιασμού (ελάχιστο Interaction με χώρους και χαρακτήρες) και λόγω κατάχρησης των cutscenes, φτάνοντας σε ακραία σημεία με παιχνίδια 7–8 CD γεμάτων video. Κυρίως όμως ξεπεράστηκαν τεχνολογικά. H Anima απαντά σε αυτές τις προκλήσεις με διάφορους τρόπους. Καταρχάς ενσωματώνει High Definition Video για να εξασφαλίσει το οπτικό αποτέλεσμα και χρησιμοποιεί το PhysX της Nvidia σα μοντέλο φυσικής. Οι ερμηνείες είναι αξιέπαινες, αν σκεφτεί κανείς πως προέρχονται από ερασιτέχνες -στην τηλεόραση υπάρχουν ΠΟΛΥ χειρότερες.

Το ευχάριστο είναι πως, αν και κάνουν ό,τι μπορούν, παρά τις δυσκολίες τα καταφέρνουν, δε στέκονται μπροστά στην κάμερα ούτε με σοβαροφάνεια ούτε με υπερβολή οπότε το τελικό αποτέλεσμα είναι αρκετά φυσικό. Η σκηνοθεσία είναι αδιάφορη (πράγμα κατανοητό με βάση και τους τεχνικούς περιορισμούς) μα το casting κερδίζει από τα αποδυτήρια. Χωρίς κανείς να έχει το παρουσιαστικό να στηρίξει το ρόλο του, δίνουν ένα τελείως καλτ αέρα στο παιχνίδι και το καταδιασκεδάζουν κάτω από τα μουστάκια τους, χωρίς σε καμία περίπτωση να γίνουν γελοίοι.

Εύφημος μνεία στον Νικ Δέλιο, που είναι φτυστός ο Billy Bob Thornton από το «Bad Santa». Από εκεί και πέρα τα ψηφιακά backgrounds μας θυμίζουν ότι μιλάμε για ανεξάρτητη παραγωγή που επιπλέον προσπαθεί να παραστήσει sci - fi περιβάλλον. Το τελικό αποτέλεσμα για το κύριο όπλο του FMV είναι μια συμπαθέστατη, αξιαγάπητη b-movie. Τα in-game γραφικά είναι περισσότερο λειτουργικά παρά όμορφα. Τα αντικείμενα είναι ξεκάθαρα σχεδιασμένα, οι διακοσμήσεις είναι αρκετά προσεγμένες και μεγάλες σε αριθμό, υπάρχουν όμορφες αντανακλάσεις σε γυαλιστερές επιφάνειες και σωστή χρωματική παλέτα, αλλά μέχρις εκεί.

Αρκετά textures είναι χαμηλής (τοίχοι κυρίως)ως υπερβολικά χαμηλής ανάλυσης ενώ άλλα, όπως αυτά των αντικειμένων και των διακοσμήσεων, είναι φανερά πιο προσεγμένα. Αυτή η ανομοιομορφία, και όχι ο χαμηλός αριθμός πολυγώνων, είναι που χτυπά περισσότερο στο μάτι. Στον τομέα του ήχου η κατάσταση είναι αντίστοιχα άνιση. Ξεχωρίζουν οι περιγραφές και οι φρέσκιες ατάκες του Δέλιου, που σπάνε τη ρουτίνα του ψαξίματος, ενώ και η μουσική είναι πολύ όμορφη και απρόσμενα ταιριαστή.

Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης στο Enternity.gr

Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.

Σχετικά βίντεο

close menu
x