Το ψυχολογικό πλεονέκτημα της Μπάρτσα δεν υπάρχει πλεόν

Χαίρετε κύριοι,

To πρώτο El Clasico της φετινής σεζόν τους βρήκε όλους ικανοποιημένους. Οι Καταλανοί κράτησαν το +8, ενώ ο Μουρίνιο κατάφερε σε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος στο Καμπ Νου να φύγει αήττητος, ενώ είναι πλέον φανερό πως οι ποδοσφαιριστές του παίζουν τους Καταλανούς στα ίσα. Ο Βιλανόβα έχει επιλέξει να πάει στα σίγουρα μονοπάτια. Επανέφερε το κλασικό 4-3-3 που καθιέρωσε τη Μπαρτσελόνα στην κορυφή και το δίδυμο στον άξονα των Τσάβι, Ινιέστα.

Γράφει ο Τσάρλυ

Θυμίζω πως την περασμένη χρονιά ο Γκουαρντιόλα είχε κάνει κάποιες εξεζητημένες αλλαγές που στην πράξη αποδείχθηκε πως έκαναν κακό στην ομάδα του. Έπαιξε στα περισσότερα παιχνίδια της σεζόν με τρία στόπερ, έφτασε στο σημείο στο ντέρμπι που έκρινε πέρυσι τον τίτλο να κατεβάσει την ομάδα του χωρίς αριστερό μπακ, ανέβασε τον Ινιέστα στα εξτρέμ και έπαιξε χωρίς καθαρό φορ. Το τελευταίο είναι και το μοναδικό που δεν άλλαξε ο Βιλανόβα. Στο πρώτο του μεγάλο παιχνίδι στον πάγκο των Καταλανών χρησιμοποίησε το 4-3-3, έδωσε εντολή στους μπακ να λειτουργούν πολύ επιθετικά, ο Μέσι ήταν ο τελευταίος παίκτης στην επίθεση, ο Πέδρο κινήθηκε στα δεξιά και ο Φάμπρεγας είχε ουσιαστικά το ρόλο του κρυφού φορ που κινείται στα πλάγια και χρησιμοποιεί πάντα η Μπαρτσελόνα.

Πιστεύω πως στην πορεία ένα από τα πράγματα που μπορεί να βάλει η Μπάρτσα στο παιχνίδι της είναι η παρουσία του τελευταίου εκτελεστή. Στα καλά της χρόνια η Μπαρτσελόνα είχε τον Ετό ή τον Βίγια. Ποδοσφαιριστές δηλαδή που τελείωναν σωστά τις επιθέσεις και φόβιζαν τις αντίπαλες άμυνες. Ο Βίγια προέρχεται από τον σοβαρό περσινό τραυματισμό και ο Σάντσεθ μέχρι σήμερα δεν έχει δείξει πως είναι ανάλογου επιπέδου ποδοσφαιριστής. Νόμιζω πως υπάρχει χρόνος ώστε την εποχή που θα κρίνονται οι τίτλοι ο Βίγια να είναι έτοιμος και να προσθέσει ένα σημαντικό στοιχείο που στοίχισε πέρυσι στους καταλανούς.

Δεν χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός για να καταλάβει πως η Ρεάλ εκμεταλλεύτηκε την απουσία των Πικέ, Πουγιόλ. Ο Βιλανόβα έκανε το λάθος να μην χρησιμοποιήσει τον θηριώδη Σονκ στο κέντρο της άμυνας αλλά τον Αντριάνο και η Ρεάλ κέρδισε πολλές μονομαχίες στην καρδιά της περιοχής της Μπαρτσελόνα. Το πρώτο γκολ άλλωστε ήρθε ως αποτέλεσμα μιας πολύ εύκολης πλάτης που έβαλε ο Μπενζεμά που του έδωσε την ευκαιρία να σπάσει τη μπάλα στον Ρονάλντο. Σίγουρα η επιστροφή των Πικέ, Πουγιόλ θα λύσει το πρόβλημα που αντιμετώπισε η Μπάρτσα στο κέντρο άμυνας.

Θυμίζω πως και στο περσινό διπλό που είχε κάνει η Ρεάλ στο Καμπ Νου ο Πικέ δεν είχε αγωνιστεί, καθώς εκείνο το διάστημα οι σχέσεις του με τον Γκουαρντιόλα δεν ήταν καλές . Όπως είπαμε όμως οι τίτλοι κρίνονται μετά τον Φεβρουάριο και ο Βιλανόβα θα εύχεται στα κρίσιμα παιχνίδια να μην έχει τόσα πολλά προβλήματα. Η μεγαλύτερη διαφορά όμως που είχε η Μπαρτσελόνα που είδαμε την Κυριακή με την ομάδα που έφτασε να φαντάζει ή να είναι η καλύτερη που έχουμε δει ποτέ είναι η ενέργεια που βγάζουν οι παίκτες της. Όχι πως παίζει αργό ποδόσφαιρο, αλλά είναι φυσικό τα χρόνια σιγά σιγά να αρχίζουν να φαίνονται. Ο Τσάβι στις 25 Ιανουαρίου γίνεται 33 και ο Ινιέστα μπορεί να είναι μόλις 28 αλλά τα τελευταία χρόνια βγάζει τραυματισμούς. Το παιχνίδι με τη Ρεάλ άλλωστε ήταν το πρώτο που ξεκίνησε στην ενδεκάδα στο φετινό πρωτάθλημα. Παρόλα αυτά ρυθμό και ταχύτητα στις επιθέσεις η Μπάρτσα βγάζει, αυτό που δεν έχει είναι η ασφυκτική πίεση στο κέντρο όταν τη μπάλα την έχει ο αντίπαλος.

Ο Μουρίνιο έδειξε με την είσοδο του Εσιέν στο 88ο λεπτό πως είναι ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Το δεύτερο συνεχόμενο αήττητο παιχνίδι πρωταθλήματος στο Καμπ Νου πιστοποιεί πως το κόμπλεξ έχει φύγει. Βέβαια δεν έχει καταφέρει ούτε είναι κάτι τέτοιο εφικτό να φτάσει τη Ρεάλ στα στάνταρντ που είχε η Μπαρτσελόνα τα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας της. Τον σέβομαι απεριόριστα γιατί προτίμησε τον δύσκολο δρόμο. Δεν επέλεξε να πάει και να κάνει πλάκα σε κάποιο άλλο πρωτάθλημα αλλά τόλμησε να πάει απέναντι στην καλύτερη ομάδα που έχει εμφανιστεί ποτέ και να παίξει τα πάντα απέναντι της. Ο ίδιος δούλευει με πάθος, υπομονή σιγά σιγά βελτιώνει την ομάδα του και ο χρόνος λειτούργησε υπέρ του καθώς περνώντας ο χρόνος και η Μπαρτσελόνα άρχισε να έχει φθορά. Σήμερα για εμένα η Μπάρτσα παραμένει καλύτερη ομάδα αλλά η διαφορά έχει μικρύνει αισθητά. Ενώ μετά το περσινό διπλό που έδωσε το πρωτάθλημα στη Ρεάλ το ψυχολογικό πλεονέκτημα, που είχαν οι παίκτες της Μπαρτσελόνα στα μεταξύ τους παιχνίδια, φαίνεται πλέον πως δεν υπάρχει.

Χαιρετώ