Κέρδισε κίνητρο

Χαίρετε κύριοι,

Ο Ολυμπιακός πέτυχε μια τεράστια νίκη και εξασφάλισε κατά 99% την τρίτη θέση. Πέτυχε λοιπόν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά να βρίσκεται στην Ευρώπη μετά τις εορτές των Χριστουγέννων. Επίτευγμα τεράστιο που πρακτικά του σώζει τη χρονιά. Δεν είναι υπερβολικό αυτό που λέω. Λόγω της διαφοράς που έχει αποκτήσει ο Ολυμπιακός από τις υπόλοιπες Ελληνικές ομάδες, ο μεγάλος φετινός του κίνδυνος ήταν να βρεθεί πολύ σύντομα χωρίς κίνητρο. Οι δύο νίκες με τη Μονπελιέ ουσιαστικά νίκησαν αυτόν το φόβο.

Γράφει ο Τσάρλυ

Η Ευρώπη σε προχωρημένο στάδιο δίνει δικαίωμα για τρελά όνειρα. Οι ποδοσφαιριστές έχουν πολλούς λόγους να βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, ο κόσμος θα παραμείνει ενεργός και θα βρίσκεται γύρω από την ομάδα του και η διοίκηση θα είναι σε εγρήγορση ώστε να κοιτάξει που πονάει το ρόστερ και να το ενισχύσει. Ο κερδισμένος της χτεσινής ημέρας σίγουρα είναι ο Ζαρντίμ. Ο Πορτογάλος τεχνικός κερδίζει χρόνο για να δουλέψει το πλάνο του και να μάθει καλύτερα το υλικό του.

Για να έρθουμε στο χτεσινό παιχνίδι. Ο Ζιράρ σε σχέση με τον αγώνα στη Μονπελιέ επιφύλαξε μια μικρή αλλαγή. Άφησε το 4-1-4-1 και επέστρεψε στο αγαπημένο του 4-2-3-1 χρησιμοποιώντας τον Μαρβό δίπλα από τον Σαίχί τον Μπελχαντά σε ρόλο επιτελικού χαφ, τον γρήγορο Καμαρά στην κορυφή και τους Μουνιέρ Καμπελά στα δύο άκρα. Είναι φανερό πως σχεδίασε τη Μονπελιέ στη λογική ενός κλασικού εκτός έδρας παιχνιδιού. Δηλαδή τακτική με δύο καθαρούς ανασταλτικούς χαφ, ποδοσφαιριστές που μπορούν να λειτουργήσουν σαν χαφ στις πλευρές και να βγάλουν συνεργασίες με τον Μπελχαντά και γρήγορο επιθετικό στην κορυφή της επίθεσης.

Ο Ολυμπιακός και ο Ζαρντίμ φρόντισαν αυτό το σχέδιο να μην λειτουργήσει καθόλου και ο Ζιράρ στο ημίχρονο να το πετάξει στα σκουπίδια. Η Μονπελιέ έχει αδύναμη άμυνα και ο αρχικός ενθουσιασμός ήταν αρκετός για να βρει ο Ολυμπιακός ένα γρήγορο γκολ. Βέβαια το τέρμα των ερυθρολεύκων ήταν σεμιναριακό, καθώς κατάφεραν οι ερυθρόλευκοι να αναπτυχθούν από τα αριστερά και να βάλουν στην αντίπαλη περιοχή τους Γκρέκο, Αμπντούν, Μήτρογλου και τον σκόρερ Μασάδο. Το γρήγορο τέρμα έδωσε το δικαίωμα στον Ζαρντίμ να πάει τον Ολυμπιακό στα μέτρα που τον έχουμε συνηθίσει το διάστημα που ο Πορτογάλος βρίσκεται στον πάγκο του.

Το αρχικό πρέσινγκ των ερυθρολεύκων ξεκίναγε όπως στα προηγούμενα φετινά παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ στο ύψος της σέντρας και ο σκοπός του ήταν να μην επιτρέπει στον αντίπαλο να πιάσει ρυθμό και αν δημιουργήσει συνεργασίες. Στο κομμάτι αυτό ο Ολυμπιακός απέδωσε άριστα. Το πρόβλημα του όμως ήταν πως δεν μπορούσε να αποκτήσει κατοχή και να δημιουργήσει δικά του διαστήματα στο παιχνίδι. Οι λόγοι ήταν δύο. Τα κλεψίματα ψηλά ήταν ελάχιστα, ενώ όταν η επίθεση της Μονπελιέ τελείωνε ή αναχαιτιζόταν οι μεσοαμυντικοί του ποδοσφαιριστές δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν σωστά τη μπάλα. Δεν είχαν καταφέρει δηλαδή να αποκτήσουν τη σίγουρη κατοχή και να ξεκινήσουν με σωστή αρχική επιλογή την ανάπτυξη του Ολυμπιακού. Ο μεγάλος αμυντικός φαίνεται και από τον τρόπο που λειτουργεί όταν η ομάδα του καλείται να σπάσει την πίεση του αντιπάλου. Οι Μανωλας, Σιόβας δεν έχουν την ποιότητα των Μέλμπερκ, Αβραάμ και κατέφευγαν σε γιόμες για τον Μήτρογλου. Επιλογή που κράταγε συνέχεια τον Ολυμπιακό σε θέση άμυνας.

Στο ημίχρονο ο Ζιράρ κατάλαβε πως τα δεδομένα του παιχνιδιού είναι τελείως διαφορετικά από αυτά που αρχικά υπολόγιζε και γι’ αυτόν το λόγο έριξε στη μάχη καθαρό στράικερ τον Σαρμπονιέρ και πέρασε στο πλάι τον Κάμαρα με σκοπό να ασκήσει πίεση στην περιοχή του Ολυμπιακού. Από τη στιγμή που οι ερυθρόλευκοι δεν κατάφεραν να αλλάξουν τα δεδομένα που είχαν αρχικά δημιουργηθεί ήταν λογικό η Μονπελιέ να ασκεί πίεση. Χωρίς αυτή να γίνει ποτέ ασφυκτική, μια λανθασμένη εκτίμηση απειρίας του Σιόβα επέτρεψε στη Μονπελιέ να ισοφαρίσει. Είναι περίεργο αλλά αποδείχθηκε πως ο Ολυμπιακός κέρδισε επειδή έκανε ο Σιόβας το λάθος στο 67ο λεπτό καθώς από το γκολ του Μασάδο και μετά οι παίκτες του Ζαρντίμ είχαν αποδεκτή μια παθητική στάση στο παιχνίδι που όσο πέρναγε ο χρόνος θα γινόταν πιο επικίνδυνη. Το γκολ της ισοφάρισης λειτούργησε σαν ξυπνητήρι.

Ο Ολυμπιακός βγήκε μπροστά, πίεσε πολύ στα στημένα που φέτος είναι το μεγάλο του όπλο και κατάφερε να εκμεταλλευτεί ότι η φετινή Μονπελιέ δεν αντέχει την πίεση. Η τύχη έδωσε και ένα δωράκι στους ερυθρόλευκους καθώς στο 79ο λεπτό αποχώρησε ο έμπειρος στόπερ Χίλτον και τη θέση του πήρε ο Κονγκρέ. Στα δύο παιχνίδια με τη Μονπελιέ ο Ολυμπιακός πέτυχε κάτι σπάνιο. Πίεσε ελάχιστα, συνολικά δεν πρέπει να ξεπερνά το διάστημα που κυνήγησε το γκολ τα 30 λεπτά και πέτυχε σε αυτό το μικρό διάστημα 5 τέρματα. Αποδείχτηκε αποτελεσματικός, εξαργύρωσε την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στα στυμμένα, το γεγονός που όταν επιτίθεται έχει τη δυνατότητα να πατάνε πολλοί παίκτες του την αντίπαλη περιοχή και φυσικά τα τεράστια αμυντικά προβλήματα της Μονπελιέ. Το ευτύχημα είναι πως ο Ολυμπιακός με τις δύο νίκες που πέτυχε εξασφάλισε την τρίτη θέση και έχει το δικαίωμα να παίξει στα δύο τελευταία παιχνίδια τα ρέστα του για την απόλυτη υπέρβαση.

Χαιρετώ