O Ρότσα, ο Όσιμ και ο Άγγελος

Χαίρετε κύριοι,

Από την Τετάρτη το μεσημέρι ο Φερέιρα έγινε ο πρώτος εργαζόμενος στον κόσμο που κατάφερε να παραιτηθεί και να εισπράξει 600 χιλιάδες αποζημίωση. Τουλάχιστον αυτά είναι τα τελευταία χρήματα που θα χάσει ο σύλλογος λόγω της παρουσίας του. Το κακό που έκανε ο Πορτογάλος τεχνικός στο σύλλογο είναι ανυπολόγιστο. Πέρα από την Ευρωπαϊκή κατρακύλα που θα στοιχήσει και μελλοντικά στον σύλλογο, με τις αποφάσεις του και τις επιλογές του άφησε τον Παναθηναϊκό χωρίς ποιοτικούς ποδοσφαιριστές.

Γράφει ο Τσάρλυ

Δεν θυμάμαι κανέναν άλλο συνάδελφό του να έχει φέρει σε τόσο άσχημη κατάσταση σύλλογο στο επίπεδο του Παναθηναϊκού. Ο διάδοχος του για να μπορέσει να ανταπεξέλθει, θα πρέπει να δουλέψει πολύ σκληρά, να ξεσκαρτάρει το ρόστερ, να βελτιώσει τους ποδοσφαιριστές του και να βρει σωστό σχέδιο για το μέλλον. Για μένα είναι δεδομένο πως το απαιτούμενο πακέτο για την συγκεκριμένη αποστολή το έχει μόνο ένας άνθρωπος.

Άγγελος ο ιδανικός

Ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι ο ιδανικός για τον συγκεκριμένο ρόλο. Προπονητής που το πρώτο πράγμα που κάνει όταν αναλαμβάνει ένα σύλλογο είναι το ξεσκαρτάρισμα. Θυμίζω πως στο πέρασμά του από τον Παναθηναϊκό έγινε το πιο γενναίο ξεσκαρτάρισμα που έχει γίνει ποτέ στο σύλλογο. Δεν λογάριασε κανένα επικοινωνιακό κόστος, έδωσε συγκεκριμένο αγωνιστικό στυλ στον Παναθηναϊκό, του έμαθε να παίζει στην Ευρώπη και να είναι ανταγωνιστικός σε υψηλό επίπεδο καθιερώνοντας τακτική με τρεις στόπερ στο κέντρο της άμυνας. Δεν δίστασε να τα βάλει με γερά ονόματα που δεν μπορούσαν για διάφορους λόγους να προσφέρουν εκείνη την εποχή σε υψηλό επίπεδο και πέτυχε να χτίσει την ομάδα πάνω σε ποδοσφαιριστές που τότε είχαν πολύ μέλλον μπροστά τους, βάζοντάς τους βέβαια να εξελιχθούν μαζί με τους Χέντρικσεν, Βαζέχα. Τα αποτελέσματα που έφερε εκείνη τη χρονιά αλλά και το μέλλον τον δικαίωσε απόλυτα. Κανένας από τους ποδοσφαιριστές που είχε στη μαύρη λίστα του ο Άγγελος δεν ξαναέπαιξε σε υψηλό επίπεδο. Οι Σόουζα, Φλιπσεν, Βλάοβιτς, Αλεξόπουλος, Κιάσσος, Σιμπνιέφσκι, Ολιβάρεζ, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, είχαν πτωτική πορεία στη συνέχεια. Στην πράξη λοιπόν αποδείχθηκε πως ο Άγγελος δεν τους αδίκησε αλλά έκανε το ιδανικό ξεσκαρτάρισμα.

Τον Ιανουάριο του 2001 και λίγο πριν αποχωρήσει ο σύλλογος έκανε τις πιο επιτυχημένες μεταγραφές που έχουν γίνει ποτέ σε μια μεταγραφική περίοδο. Στην ομάδα που απέκλεισε το Αμβούργο και τη Γιουβέντους και είχε σαν βάση τους Χένρίκσεν, Γκούμα, Φύσσα, Καραγκούνη, Μπασινά, Λυμπερόπουλο, Βαζέχα πρόσθεσε τους Σεϊταρίδη, Μπόατενγκ, Ολισαντέμπε. Και όμως την ημέρα που ο σύλλογος παρουσίαζε τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα που θα υποστήριζαν το πλάνο τριετίας ο αθλητικός τύπος της χώρας στάθηκε στο «θάνατος». Προσωπικά προτιμώ το κεφάλι σκυμμένο στο γραφείο του Άγγελου και τις απαιτήσεις που αυτός είχε από τους ποδοσφαιριστές του παρά έναν προπονητή που ψάχνει για δικαιολογίες στις ήττες.

Ο Αναστασιάδης είναι για μένα η ιδανική επιλογή καθώς το πρώτο πράγμα που χρειάζεται το ρόστερ είναι ένα σωστό ξεσκαρτάρισμα. Ο σύλλογος σήμερα είναι γεμάτος με πολλούς ποδοσφαιριστές που δεν είναι δυνατόν να φοράνε τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Ο Άγγελος σαν πλεονέκτημά του έχει πως όπου πάει ξέρει τον τρόπο να κάνει γρήγορο ξεσκαρτάρισμα. Μόλις 1 ½ μήνα του πήρε στα Γιάννενα, Στην πιο δύσκολη αποστολή όπως ομολόγησε ο ίδιος της καριέρας του. Ενώ το γκρουπ με το οποίο αποφασίζει να πορευτεί έχει τον τρόπο του να το κάνει να παίζει στα όριά του.

Το είπε ο Όσιμ

Ο Ρότσα είναι ένας συμπαθής άνθρωπος που σίγουρα θα φτιάξει το κλίμα στην Παιανία αλλά η αλήθεια είναι πως δεν θα έβρισκε δουλειά σε καμία ομάδα της Super League. Άλλωστε από την πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό και μετά δεν είχε καμία επιτυχία σαν προπονητής. Στην πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό έκανε παπάδες. Τότε όμως ανέλαβε ένα ρόστερ με παιχταράδες που ο προκάτοχός του Ίβιτσα Οσίμ το είχε εγκλωβίσει με τις εμμονές του. Ήταν απίστευτο αλλά ο Βόσνιος τεχνικός είχε στα χέρια του το καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών και επειδή ασκούσε κριτική στον Γιώργο Βαρδινογιάννη και πούλαγε κουλτούρα κατόρθωνε να χάνει και οι δημοσιογράφοι να τον αποθεώνουν.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά απογευματινή εφημερίδα (εκείνη την εποχή είχαν εκτεταμένο αθλητικό ρεπορτάζ) μετά από μια ήττα στην Ξάνθη με 2-1 να βγαίνει με τον διθυραμβικό τίτλο «Το είπε ο Όσιμ». Προσέξτε ο άνθρωπος έχασε στην Ξάνθη και αποθεωνόταν γιατί σύμφωνα με τα ρεπορτάζ είχε πει στους παίκτες του στην προπόνηση της Παρασκευής πως θα χάσουν την Κυριακή από την ακριτική ομάδα. Έχανε από τον Ολυμπιακό και δήλωνε πως «για το καλό του πρωταθλήματος είναι καλό που χάσαμε». Συνέκρινε την ομάδα του με fiat παρότι είχε το καλύτερο ρόστερ που διέθετε ποτέ προπονητής στη χώρα και ονόμαζε τον Ολυμπιακό πόρσε και κέρδιζε επικοινωνιακούς πόντους που περίμενε τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές για να τους συγχαρεί όταν κέρδιζαν τους δικούς του.

Ο Οσίμ με λίγα λόγια είχε πετύχει να μειώνει ένα εκπληκτικό για την εποχή ρόστερ και να είναι αγαπητός σε όλους όσους βρίσκονταν εκτός ομάδας και σε μια μερίδα φίλων του συλλόγου που λάτρευαν να μισούν τους Βαρδινογιάννηδες ακόμα και όταν δεν υπήρχε λόγος.

Κεφάλαιο Ρότσα

Ο Ρότσα ήρθε σε μια περίοδο που φαινόταν πως αυτό που θέλει ο σύλλογος ήταν να βρεθεί ένας άνθρωπος να καταλάβει πως στην Παιανία υπάρχουν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, που θα βρει ένα καλύτερο σχέδιο από του Οσίμ και θα βελτιώσει το κλίμα στην Παιανία. Ήταν άλλωστε φανερό πως στο ρόστερ εκείνου του Παναθηναϊκού υπήρχε ένας πολύ ποιοτικός ποδοσφαιριστής που αν κάποιος του έδειχνε εμπιστοσύνη θα έβγαζε πολύ όμορφα πράγματα στο γήπεδο και θα βοηθούσε πολύ την επιθετική μηχανή που λεγόταν Βαζέχα.

Οι νεότεροι πιθανότατα να μην το γνωρίζουν αλλά ο Ιβιτσα Όσιμ στον Μπορέλι έκανε το ένα γυμνάσιο μετά το άλλο και προσπαθούσε μάταια να πείσει τον Γιώργο Βαρδινογιάννη να τον αντικαταστήσει με το δεξί μπακ του Απόλλωνα, Έρακ.

Πέρα από τη μονιμοποίηση του Μπορέλι ο Ρότσα έκανε πολλές αλλαγές στον τρόπο παιχνιδιού και στο ποδοσφαιρικό σχέδιο της ομάδας. Καθιέρωσε τον Γεωργιάδη, τον Σάββα στα δεξιά, έκανε τον Αποστολάκη αμυντικό χαφ, μονιμοποίησε τους Γεωργιάδη του Σάββα και τον Καπουράνη στη βασική ενδεκάδα. Έβγαλε τον Γεωργιάδη, τον Χαραλάμπους από δεκάρι που χρησιμοποιούνταν επί Οσίμ και τον πήγε στα αριστερά μαθαίνοντάς τον να λειτουργεί ως εξτρέμ και σαν κρυφός κυνηγός, βρήκε ρόλο στον Δώνη και έμαθε τον Παναθηναϊκό να βάζει πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή. Η επιτυχημένη λοιπόν διετία, μόνο έργο Οσίμ δεν ήταν, όπως ήθελαν να περάσουν ορισμένοι.

Βέβαια είχε την τύχη να διαχειρίζεται ένα εκπληκτικό ρόστερ που απλά χρειαζόταν ψυχολογική τόνωση και σωστό αγωνιστικό σχέδιο. Σήμερα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Ο Ρότσα στην Παιανία δεν βρίσκει κανέναν αδικημένο ποδοσφαιριστή που αν βασιστεί πάνω του θα κάνει τη διαφορά. Δεν νομίζω πως αρκεί η ψυχολογική τόνωση και κάποιες κουβέντες ενθάρρυνσης για να δείξουν αξιόλογο αγωνιστικό πρόσωπο οι Τοτσέ, Φορναρόλι, Πίντο, Βελάσκες, Μαρίνος, Ζεκά και οι υπόλοιποι. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ξεσκαρτάρισμα και πολύ σκληρή δουλειά. Όπως έγραφα παραπάνω θέλει έναν εργάτη, έναν άνθρωπο που θα μπει στην Παιανία, θα βγάλει σκληρή δουλειά, θα πάρει γενναίες αποφάσεις και θα παλέψει για να βελτιώσει τους ποδοσφαιριστές του. Ο συμπαθέστατος Χουάν Ραμόν Ρότσα δεν έχει πετύχει ποτέ στο παρελθόν σε ανάλογη αποστολή. Φυσικά θα κριθεί στο γήπεδο και θα πρέπει ο άνθρωπος να κριθεί με κάποια επιείκεια γιατί αναλαμβάνει ένα ποδοσφαιρικό έκτρωμα. Αρχικά πάντως δεν μου φαίνεται ως ο κατάλληλος άνθρωπος για το συγκεκριμένο ρόλο.

Χαιρετώ