Χάρισε τον βαθμό στον Δώνη

Χαίρετε κύριοι,

Μετά το πέρας της 12ης αγωνιστικής έχουμε πλέον ξεκάθαρη την εικόνα στη φετινή Super League. Ο Ολυμπιακός αγωνίζεται σε ένα πρωτάθλημα χωρίς αντίπαλο και παίζει μόνο για τα ρεκόρ. Πρακτικά ο στόχος δεν γίνεται να είναι άλλος από την κατάκτηση του πρώτου αήττητου πρωταθλήματος στην ιστορία του, κατόρθωμα που μόνο ο Παναθηναϊκός του Μπόμπεκ έχει πετύχει το 1964 με 24 νίκες και 6 ισοπαλίες.

Γράφει ο Τσάρλυ

Με την εικόνα που έχει η φετινή Σούπερ Λίγκα και από τη στιγμή που έφυγε και το παιχνίδι στην Τούμπα, αυτός ο στόχος μοιάζει πιο ορατός από ποτέ. Στην ουσία ο Ολυμπιακός για να συνεχίσει να βρίσκεται σε εγρήγορση πρέπει να δημιουργεί τεχνητούς στόχους ώστε οι παίκτες να συνεχίζουν να δουλεύουν σε ένταση και να είναι σε καλή ατομική κατάσταση όταν ξεκινούν τα νοκ άουτ παιχνίδια του Europa League. Βέβαια η έλλειψη ανταγωνισμού δεν γίνεται να μην έχει κάποιες αρνητικές επιπτώσεις στην ομάδα. Για παράδειγμα, στο ντέρμπι της Τούμπας οι παίκτες του Ζαρντίμ ουσιαστικά έχασαν μέσα από τα χέρια τους μια άνετη νίκη. Αντιμετώπισαν έναν αντίπαλο που παρατάχθηκε με μια αφελή διάταξη και έκανε εύκολη την τακτική υπεροπλία για τους ερυθρόλευκους.

Η ποδοσφαιρική λογική που εφαρμόζει στην ομάδα του ο Δώνης κάνει εύκολο το έργο του αντίπαλου προπονητή. Θυμίζω πως στο ΟΑΚΑ ήταν πολύ εύκολο για τον Ρότσα να δώσει τα κλειδιά της ομάδας στον Σισοκό και να τον αναδείξει σε απόλυτο πρωταγωνιστή. Το ίδιο εύκολο ήταν και για τον Ζαρντίμ να έχει παραπάνω ποδοσφαιριστές μόλις κάποιος παίκτης του Ολυμπιακού πέρναγε με τη μπάλα το ύψος της σέντρας. Πρακτικά ο κύριος όγκος επιθέσεων ερχόταν με ακούμπημα της μπάλας στον Αμπντούν και ταυτόχρονα ανέβασμα των υπολοίπων μεσοεπιθετικών του Ολυμπιακού. Για τον Αλγερινό ήταν εύκολη η τρίπλα στον προσωπικό του αντίπαλο είτε στον Ετό στα πρώτα 45’ είτε στον Κωσταντινίδη στην συνέχεια και μόλις αυτή ερχόταν ήταν ξεκάθαρο το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού με το ταυτόχρονο ανέβασμα των υπολοίπων ποδοσφαιριστών. Στη φάση του γκολ για παράδειγμα, την περιοχή του ΠΑΟΚ πάταγαν οι Μανιάτης, Φουστέρ, ο Μασάδο βρισκόταν διαγώνια από την απέναντι πλευρά ενώ και ο σκόρερ Τσιμπούρ ήταν ελεύθερος έξω από την περιοχή. Σίγουρα ο Ολυμπιακός έχει πιο ανεπτυγμένη από οποιαδήποτε άλλη Ελληνική ομάδα την δυνατότητα να βάλει πολλούς παίκτες στην αντίπαλη περιοχή. Ο Δώνης όμως ακολουθεί τακτική που στερεί από την ομάδα του παίκτες από τον άξονα και δίνει ελεύθερους χώρους στον αντίπαλο να αναπτυχθεί.

Στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό κράτησε το 4-4-2 και άλλαξε κάποιους ρόλους κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την αμυντική λειτουργία. Χρησιμοποίησε για πρώτη φορά φέτος τον Σαλπιγγίδη σε ρόλο δεξί εξτρέμ χωρίς όμως να αλλάξει την τακτική του σε 4-2-3-1. Άφησε για ακόμα ένα παιχνίδι το δίδυμό του στον άξονα απομονωμένο από την υπόλοιπη ομάδα βάζοντας τον Λόρενς πολύ κοντά στον Αθανασιάδη και ουσιαστικά δεν υπήρχε συνδετικός κρίκος μεταξύ κέντρου και επίθεσης. Ο Ζαρντίμ έπαιζε 4-3-3 με τους Αμπντούν και Φουστέρ να δίνουν βοήθειες στους Μασάδο, Μανιάτη. Απέναντί τους υπήρχαν μόνο οι Κάτσε, Φωτάκης χωρίς κανένας από τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές να μπορεί να λειτουργήσει ως τρίτος χαφ. Ο Δώνης δίνει συνεχώς εντολή στον Ρόμπερ να παίζει πιο μέσα. Ο συγκεκριμένος όμως ποδοσφαιριστής είναι παλαιού τύπου εξτρέμ γραμμής και δεν μπορεί να βοηθήσει ως στήριγμα πιο εσωτερικά, είτε στο δημιουργικό είτε στο ανασταλτικό κομμάτι, με αποτέλεσμα οι Κάτσε, Φωτάκης να δέχονται επιθέσεις κατά κύματα και να μην ξέρουν ποιον να πρωτομαρκάρουν.

Ο Φωτάκης δεν έχει τη δυνατότητα να καλύπτει πολλά μέτρα και πρακτικά ο Κάτσε χρειάζεται να τρώει όλο το γήπεδο. Οι δουλειές που πρέπει να κάνει ο νεαρός χαφ ανασταλτικά είναι τόσο πολλές που ουσιαστικά βγαίνει εκτός από το επιθετικό κομμάτι. Για όλους αυτούς τους λόγους δικαιολογώ τον εκνευρισμό του Μαρινάκη στο τέλος του παιχνιδιού, καθώς οι ερυθρόλευκοι κατόρθωσαν να μην κερδίσουν καθαρά λόγω έλλειψης συγκέντρωσης, ένα παιχνίδι που είχαν την απόλυτη τακτική και ποιοτική υπεροχή. Ο μοναδικός αντίπαλος του Ολυμπιακού είναι η έλλειψη ανταγωνισμού που σίγουρα μειώνει την ένταση στην προσπάθεια αλλά και τη συγκέντρωση. Ο Ζαρντίμ θα χρειαστεί να βρει τρόπο για να κρατά σε εγρήγορση την ομάδα του τόσο στις προπονήσεις όσο και στα παιχνίδια, ενώ αν δεν αλλάξει φιλοσοφία ο Δώνης βλέπω δύσκολο ο ΠΑΟΚ να κρατήσει ακόμα και τη δεύτερη θέση.

Χαιρετώ