Οι παρεμβάσεις του Χάινκες

Χαίρετε κύριοι,

Η φάση των 16 ολοκληρώθηκε και η κλήρωση στα προημιτελικά μας έφερε τα ζευγάρια Μάλαγα-Ντόρντμουντ, Ρεαλ Μαδρίτης-Γαλατασαράι, Παρί-Μπαρτσελόνα, Μπάγερν Μονάχου-Γιουβέντους.

Έχει αποδειχθεί πολλές φορές πως στις διοργανώσεις που η τύχη τους κρίνεται από τη φόρμα μιας βραδιάς δεν μπορείς να κάνεις προβλέψεις. Πέρυσι για παράδειγμα τέτοια εποχή κανένας δεν υπολόγιζε την Τσέλσι. Στην τελική ευθεία πάντως φαίνεται πως υπάρχουν τρία φαβορί και ένα πονηρό αουτσάιντερ που ακόμα έχει καταφέρει και είναι κρυμμένο. Η Μπάγερν την Τετάρτη απογοήτευσε, η ομάδα όμως που παρουσιάστηκε στο Έμιρεϊτς μπορεί μέχρι και να σηκώσει την κούπα, η Ρεάλ δείχνει σταθερότητα και βελτίωση καθώς ο Μουρίνιο δουλεύει για τρίτη σεζόν περίπου με την ίδια ομάδα.

Η Μπάρτσα επέστρεψε με τον Ρόουρα να κάνει τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις και παρέμεινε ζωντανή, ενώ η Γιούβε είναι η κλασική Ιταλική ομάδα που μπορεί να φτάσει ψηλά σε μια διοργάνωση παίζοντας άμυνα με φινέτσα. Η Μπάγερν στην ρεβάνς με την Άρσεναλ έφτασε κοντά στην αυτοκτονία. Μπορεί να φαίνεται λογικό ένα 3-1 στην έδρα του αντιπάλου να σε εφησυχάσει, δεν επιτρέπεται όμως σε αγώνα Champions League να μην είσαι συγκεντρωμένος.

Ο τρόπος που δέχτηκε το πρώτο γκολ αποδεικνύει πως ο Χάινκες δεν κατάφερε να έχει προσηλωμένους τους παίκτες του στη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Πέρα από αυτό για ακόμα μια φορά φάνηκε πως ο Σβαϊνστάιγκερ είναι κομβικός ποδοσφαιριστής και το δίδυμο Μαρτίνεθ, Γκουστάβο στον άξονα δεν λειτουργεί καλά. Θυμίζω πως και στο παιχνίδι στο Μπόρισοφ έλειπε ο Σβαϊνστάιγκερ και η μαύρη βραδιά για τους παίκτες του Χάινκες και τότε ήρθε με το δίδυμο Γκουστάβο, Μαρτίνεθ στον άξονα.

Το πρόβλημα είναι πως και οι δύο ποδοσφαιριστές είναι καθαρά εξάρια και παίζοντας σαν δίδυμο η Μπάγερν χάνει έναν παίκτη σε δημιουργία αλλά και στο πρέσινγκ ψηλά. Στο παιχνίδι στο Έμιρεϊτς οι Βαυαροί έκαναν μια εμφάνιση που αν την πιάσουν και στη συνέχεια της διοργάνωσης μπορεί να τους οδηγήσει ακόμα και στην κούπα.

Στην πράξη μιλάμε για την περσινή ομάδα που άξιζε να πάρει το τρόπαιο, ενισχυμένη με έναν ποδοσφαιριστή σε κάθε θέση. Στην άμυνα αποκτήθηκε ο αριστεροπόδαρος Ντάντε που είναι ο βασικός στόπερ όλης της χρονιάς για να κάνει δίδυμο με τον Μπόατενγκ. Δαπανήθηκε το ποσό των 40 εκ. ευρώ για να αποκτηθεί ο Μαρτίνεθ και άλλα 13 εκ. για τον Μάτζουκιτς. Στο Έμιρεϊτς διαπίστωσα πως οι μεταγραφές των Μαρτίνεθ, Μάτζουκιτς βοηθάνε τους Βαυαρούς ώστε να είναι πολύ αποτελεσματικοί στο πρέσινγκ στο μισό γήπεδο του αντιπάλου.

Εδώ ο Χάινκες έκανε μια μαγκιά. Στην αρχή της σεζόν ο Γκόμεζ ήταν τραυματίας έτσι ξεκίνησε με τον Κροάτη στην κορυφή της επίθεσης. Όταν ο Γκόμεζ επέστρεψε ο έμπειρος Γερμανός τεχνικός τον κράτησε στον πάγκο. Καλός, χρυσός ο Γκόμεζ αλλά μιλάμε για ένα στράικερ παλιού τύπου, που πέρυσι, που ήταν φορμαρισμένος ήταν αποτελεσματικός, σε παιχνίδια όμως που ολόκληρη η ομάδα έπαιζε γι’ αυτόν. Και ο Μάντζουκιτς είναι κλασικός στράικερ όμως δεν τα περιμένει όλα από τους συμπαίκτες του και πολλές φορές παίζει ο ίδιος για την ομάδα. Θα τραβηχτεί στο πλάι για να πάρει μπάλα, μα πάνω απ’ όλα συμμετέχει πολύ στην αρχική πίεση στον αντίπαλο.
Σε σχέση με πέρυσι η Μπάγερν στο πρέσινγκ στο μισό του αντιπάλου κερδίζει δύο παίκτες. Ο φορ της συμμετέχει και η παρουσία του Μαρτίνεθ κοντά στο αμυντικό δίδυμο δίνει τη δυνατότητα στον Σβαϊνστάιγκερ να πάρει μέτρα. Σαν σημείο αναφοράς πάντα έχω το πρώτο παιχνίδι με την Άρσεναλ, όπου η πίεση των Βαυαρών στην προσπάθεια αρχικά ανάπτυξης των παικτών του Βένγκερ ήταν τόσο εξαντλητική που τους έκανε να μοιάζουν με ομάδα μικρότερης κατηγορίας.

Για εμένα ο Μαρτίνεθ με τίποτα δεν είναι ποδοσφαιριστής αξίας 40 εκ. ευρώ. Τον θεωρούσα από τότε που έπαιζε στη Μπιλμπάο υπερβολικά διαφημισμένο. Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που δεν είναι πλήρης, δεν έχει μέτρα με τη μπάλα, δεν είναι καλός σαν δημιουργός και αυτό φαίνεται όταν παίζει δίπλα με τον Γκουστάβο και πρέπει να πάρει μέτρα. Με τον Σβαϊνστάιγκερ όμως κάνει ιδανικό δίδυμο και μπορεί και απελευθερώνει τελείως τον συμπαίκτη του. Βλέπεται αμυντικά στη θέση έξι είναι βράχος, λειτουργεί τέλεια και θωρακίζει το αμυντικό δίδυμο, δίνοντας έτσι μέτρα τόσο στον Σβαϊνστάιγκερ για να πιέσει ψηλά, όσο και στο αμυντικό δίδυμο για να ανεβάσει την τελευταία γραμμή άμυνας. Είναι φανερό πως η βελτίωση της φετινής Μπάγερν έχει να κάνει με τον τρόπο που γίνεται το πρέσινγκ στον αντίπαλο.

Η ανάπτυξη είναι στη λογική που χάραξε ο Φαν Χαλ με το που ανέλαβε το καλοκαίρι του 2009 την ομάδα. Λογική ποδοσφαίρου που ξαναέβαλε τους Βαυαρούς στα μεγάλα ευρωπαϊκά ραντεβού και τους έχει οδηγήσει σε δύο τελικούς. Μένουν δύο περίπου μήνες για να δούμε αν θα φέρει και ένα τρόπαιο. Το 4-2-3-1 με τον Σβαϊνστάιγκερ χαμηλά στον άξονα, συνεχόμενα overlap από τα μπακ δημιουργία από τα άκρα και εμμονή στο να αποτελείτε το κεντρικό αμυντικό δίδυμο από αριστεροπόδαρο και δεξιοπόδαρο στόπερ είναι το ποδόσφαιρο που δίδαξε ο Φαν Χαλ στη Μόναχο. Ποδόσφαιρο που ο Χάινκες είχε την ευφυΐα να μην το πειράξει και να προσπαθήσει να το εξελίξει. Ο έμπειρος Γερμανός τεχνικός κατάφερε να δώσει ηρεμία στα αποδυτήρια με τον ήπιο χαρακτήρα του και να βάλει δίκες του πινελιές. Όπως η φετινή βελτίωση στο πρέσινγκ και η προσπάθεια να μπει στη λειτουργία της ομάδας ένας πιο σύγχρονος φορ. Είναι δεδομένο πάντως πως ο Πεπ ο καλοκαίρι θα τα αλλάξει όλα και το φετινό Champions League είναι η τελευταία ευκαιρία αυτής της Μπάγερν να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης.

Χαιρετώ