Αλμπέρτο, να μας συμπαθάς! (Του Λάμπρου Γκαραγκάνη)

Δύο παιχνίδια έχει δώσει η Ουντινέζε με τον νέο της προπονητή, Αλμπέρτο Μαλεζάνι στον πάγκο της και η ποδοσφαιρική Ιταλία υποκλίνεται στα άμεσα αποτελέσματα της δουλειάς του πρώην τεχνικού του Παναθηναϊκού. Ίσως είναι στη φύση των μεσογειακών λαών να βιάζονται να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα, αφού ως επί το πλείστον λειτουργούμε με βασικό γνώμονα το ένστικτο. Ίσως, από την άλλη, να ξέρουν κατιτίς παραπάνω από εμάς, αναφορικά με τις ικανότητες και τη δυναμική του συγκεκριμένου προπονητή. Κι ας ήταν μόνιμα καχύποπτοι μαζί του και αυτοί οι συμπατριώτες του, ποτέ δεν τον αντιμετώπισαν, όπως συνέβη στην Ελλάδα. Με εξαίρεση τη θητεία του στην Πάρμα, που κατέκτησε και ευρωπαϊκό τίτλο, ως διαχειριστής μιας ποιοτικής ομάδας, οι υπόλοιποι σύλλογοι που τον φιλοξένησαν στον πάγκο τους, είχαν πολλά και διάφορα προβλήματα να φέρουν σε πέρας. Ο προπονητής, πάντως, που πέρυσι χλευάστηκε και αποτέλεσε το εξιλαστήριο θύμα συγκεκριμένων καταστάσεων, αυτή τη στιγμή χαρακτηρίζεται από τον Ιταλικό Τύπο «Λαϊκός Ήρωας», «Αναμορφωτής», «Μάγος, που βγάζει λαγούς από καπέλα», κτλ.

Η Ουντινέζε προέρχεται από δύο σερί επιτυχίες, με τον Μαλεζάνι καθοδηγητή, αυτό, όμως, που έχει κάνει εντύπωση, είναι ο τρόπος με τον οποίο έπαιξε στα ματς αυτά και όχι μονάχα το αποτέλεσμα. Όλοι στέκονται στις εσωτερικές αλλαγές που έκανε στο σύστημα της ομάδας, με συνέπεια να παίρνει παραπάνω πράγματα από παίκτες, που δεν ήταν σε καλή κατάσταση, αλλά και στην τακτική, κάτι που έπραττε και στην Ελλάδα, ως τεχνικός του «τριφυλλιού». «Η Ουντινέζε θυμίζει, πλέον, ένα σύνολο που μπαίνει στο γήπεδο και ξέρει πως πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο», έγραψε η «Κοριέρε». Και όλα αυτά μέσα σε είκοσι ημέρες; Η επικράτηση στο «Φρίουλι» κόντρα στη Μεσίνα, ήταν δύσκολη κι αυτό φαίνεται από το τελικό 1-0, με τον Βιτσέντζο Ιακουίντα να χρίζεται σκόρερ. Η εξέλιξη που απογείωσε τον Μαλεζάνι στα μάτια των Ιταλών, ήταν το 3-2 στο Τορίνο. Η ομάδα από το Ούντινε προηγήθηκε με 3-0 κι ανεξάρτητα της κοιλιάς που έκανε στο τέλος, έδειξε πως μπορεί, πλέον, ν΄ αποδώσει ποδόσφαιρο για τουλάχιστον, μία ώρα. Πέραν της απόρροιας των δύο αυτών νικών, που φέρνουν τους «φριουλάνι» και πάλι σε τροχιά Τσάμπιονς Λιγκ, το κέρδος είναι πολλαπλό και τον ίδιο τον προπονητή. Το διάστημα που πέρασε στην Ελλάδα ήταν πολύ δύσκολο.

Κάτι το οικογενειακό του πρόβλημα με τη σύζυγό του, που δεν του επέτρεπε την απόλυτη ψυχική ηρεμία, τα συχνά ταξίδια του στην Ιταλία για τον λόγο αυτό και τα άσχημα αποτελέσματα, σε κρίσιμα παιχνίδια, με το «τριφύλλι», δημιούργησαν μία εικόνα, που ίσως να μην αρμόζει στον κ. Αλμπέρτο! Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως είναι ο καλύτερος προπονητής του κόσμου, διαθέτει, όμως, στοιχεία, τα οποία στη θητεία του στη χώρα μας πέρασαν σε δευτερεύουσα μοίρα. Αν ρωτήσει κανείς τι θυμάσαι από τον Μαλεζάνι στην Ελλάδα, ο μέσος Έλληνας φίλαθλος θ΄ απαντήσει τη Συνέντευξη Τύπου, μετά το 2-2 στο ΟΑΚΑ με τον Ηρακλή. Αυτό τον υποτιμά! Αλλά κι έτσι και σε αυτήν την άτυχη στιγμή, ο Μαλεζάνι είπε αλήθειες που έπρεπε να γίνουν αντιληπτές από όλους. Μακάρι να γνώριζε την ελληνική γλώσσα και να μπορούσε ν΄ αποτυπώσει έτσι τις σκέψεις του, ώστε να μην… χανόταν στη μετάφραση, όπως και τελικά συνέβη. Με βάση αυτά που πέτυχε, το πέρασμά του στην Ελλάδα δεν είναι επιτυχημένο, κάτι σημαίνει, όμως, που ο Γιάννης Βαρδινογιάννης ήταν θετικός στο να τον κρατήσει, αν δεν υπήρχε αυτή η οικογενειακή του δυσχέρεια.

Οι Τζιώλης, Λεοντίου, Μάντζιος και Δάρλας πρέπει ν΄ ανάβουν ένα κεράκι κάθε μέρα πριν πάνε στην προπόνηση στον Ιταλό. Μια χαρά ποδοσφαιριστές είναι οι παραπάνω, αλλά την ευκαιρία να εξελιχθούν και να παίξουν μπάλα στον Παναθηναϊκό, αυτός την έδωσε και σε μία δύσκολη στιγμή. Δεν είναι μόνο δική τους μαγκιά που άδραξαν την ευκαιρία, αλλά και του Μαλεζάνι που έναν χρόνο πριν οι πιτσιρικάδες (Νίνης, Χίκα, Λεοζίνιο κ.ά) γίνουν μόδα, εφάμιλλη της Coca-Cola, αυτός πρωτοστάτησε σε μία κίνηση σπάνια, για τα ελληνικά δεδομένα. Σίγουρα έκανε λάθη, αλλά δίδαξε και κάποια πράγματα. Στο σχετικό αφιέρωμα που υπάρχει στη σελίδα για τις εξάψεις των προπονητών, με το «μπαμ» του Μαλεζάνι μη γελάσετε: καταδεικνύει με γλαφυρό τρόπο, απόρροια του εν βρασμώ ψυχής, ορισμένα καταφανέστατα ελαττώματά μας, που επιδρούν και στην αντιμετώπισή μας προς το ποδόσφαιρο. Το «24 προπονητές σε 12 χρόνια» ή το «τι είναι εδώ; Ζούγκλα;», είναι τα πιο λάιτ.

Επίθετα, όμως, όπως «αλαζόνες», «είρωνες» και «ξερόλες», χτυπούν άσχημα, γιατί συνειρμικά κάποιες φορές, μπορείτε να διαπιστώσετε πως είναι αλήθεια. Εκτός κι αν θ΄ άρεσε στον οποιοδήποτε από εμάς, την ώρα που ασκεί την εργασία του να έχει μία ομάδα ανθρώπων να τον περιγελούν και να τον λοιδωρούν! Οι περιβόητες μισάωρες συνεντεύξεις Τύπου του, μας έχουν… λείψει ήδη, ενώ θα πρέπει να υπάρχει μία πικρία για τη συμπεριφορά ορισμένων απέναντί του. Οι ίδιοι Έλληνες, θα μου πείτε, φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη, θα λυπηθούν τον φουκαρά τον Ιταλό, που απλά έβγαλε τρεις-τέσσερις παίκτες για τη νέα γενιά της Εθνικής Ελλάδας; Αυτό που θα γίνει από εδώ και μπρος είναι να βρει ο κόουτς Αλμπέρτο τη γαλήνη στο Ούντινε, εκπληρώνοντας το καρμικό χρέος του και απλά να ρίχνει και καμιά ματιά εδώ στην ταπεινή Ελλάδα, που τόσο τον ταλαιπώρησε, λες και είχε πολλούς Μαλεζάνι, ως τώρα, ν΄ ασχολούνται μαζί της…