Φάρμακο το «πράσινο τριήμερο»! (Λάμπρος Γκαραγκάνης)

Στη ζωή για να εκτιμήσεις τις καλές στιγμές, πρέπει να βιώσεις έντονα τις άσχημες, να διδαχθείς από αυτές, ώστε όταν η κατάσταση γυρίσει υπέρ σου, να έχεις το μυαλό, την ικανότητα, τη διάθεση και την εμπειρία ν΄ απολαύσεις την επιτυχία! Μία ομάδα, ένας αθλητικός φορέας γενικότερα που δραστηριοποιείται στα σπορ, αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό, του οποίου οι κακές στιγμές πρέπει να δίνουν αξία στις καλές, όχι μόνο στους παίκτες-αθλητές που αποτελούν το σύνολο, αλλά και στον κόσμο που «τρέφεται» ηθικά από αυτό και τα επιτεύγματά του. Και όπως «τρέφεται» έτσι καταρακώνεται και μένει… στεγνός, όταν το πράγμα δεν προχωράει. Η φετινή σεζόν στο ποδόσφαιρο του Παναθηναϊκού, αν γίνουν αποδέκτες των σκληρών μαθημάτων που… απλόχερα παραχώρησε οι κατάλληλοι άνθρωποι, είναι ικανή ν΄ αλλάξει ακόμη και το ρου στην ιστορία της ομάδας. Η φανέλα του Ολυμπιακού με τον τρόπο που παίρνει τους εγχώριους τίτλους, έχει βαρύνει και αυτό είναι κοινή παραδοχή. Στο λιμάνι, όμως, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί οι οπαδοί του συλλόγου δεν γνωρίζουν πώς να διαχειριστούν την επιτυχία.

Η Ευρώπη είναι το μεγάλο τους απωθημένο και φανταστείτε τι έχει να γίνει, αν επαναληφθεί το «ευρω-κλακάζ» και του χρόνου, χωρίς να έρθει, όμως, το πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ πέτυχε σπουδαίο κατόρθωμα με το να τερματίσει στη δεύτερη θέση, με κατώτερο των «πρασίνων» ρόστερ. Και σε καμία περίπτωση δεν είναι δώρο του «τριφυλλιού» η έξοδος στον επόμενο τρίτο προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Η Ένωση πήρε ματς με καλές εμφανίσεις, άνετα σκορ και μέσω ερίδων, οι οποίες υπήρχαν και βγήκαν προσφάτως στη φόρα! Αυτό που πιθανώς να ισχύει στην παρούσα φάση, για τον Παναθηναϊκό», είναι το «Δεν πάει πιο κάτω, πιάσαμε πάτο»! Ο φοίνικας ξαναγεννιέται από τις στάχτες του, για να γεμίσει το ποτήρι, πρέπει να αδειάσει πρώτα και αυτό είναι ένα σημείο, που η αθηναϊκή ΠΑΕ πρέπει να εκμεταλλευτεί. Δεν θα εξετάσουμε τις προοπτικές και τις συνισταμένες, που θα οδηγήσουν στην ανάκαμψη, αλλά κάποια πράγματα που πρέπει να γίνουν άμεσα και να γλυκάνουν λίγο τον κόσμο.

Κάνοντας εκπομπή μετά την αγωνιστική χθες, παρατήρησα μία αδιαφορία από τον κόσμο του «τριφυλλιού», κάτι που δεν έγινε μετά τις γκέλες με Εργοτέλη, Ατρόμητο και Καλαμαριά. Πλέον το «πακέτο» αρχίσει να γίνεται εύπεπτο και να μην προκαλεί καμία έκπληξη να έρχεται έστω μία καλή ομάδα και να σε κερδίζει στο «σπίτι» σου, μετά από 22 χρόνια! Η παθητικότητα αυτή είναι ο μεγάλος εχθρός στην παρούσα φάση και αυτή πρέπει ν΄ αντιμετωπιστεί, ώστε να σταματήσει το… φουρνέλο στην «πράσινη εξέδρα». Κι αυτό είναι κάτι που αντιμετωπίζεται συλλογικά. Το τριήμερο 4-6 Μαΐου είναι καταλυτικό κι ας μην αφορά μονάχα την μπάλα, αλλά και το μπάσκετ, το οποίο επωφελήθηκε από την κάθοδο του ποδοσφαίρου, μιας και πολύς κόσμος βρήκε στην αρμάδα του Ομπράντοβιτς αποκούμπι επιτυχιών.

Στο διάστημα αυτό θα πρέπει να δοθεί η απαραίτητη βάση, ώστε να κατακτηθεί η κούπα του Κυπέλλου («μπρίκι» άλλες χρονιές, όχι, όμως, τώρα σε περίοδο ανομβρίας), τρόπαιο εξαιρετικά σημαντικό για την πλειοψηφία των παικτών και κυρίως του κόσμου στο «τριφύλλι». Κάποιος πρέπει να σκεφθεί και αυτόν φυσικά, με την επόμενη ημέρα να είναι επίσης κρίσιμη και σημαντική. Στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός, εφόσον πάρει τη φετινή Ευρωλίγκα, θα έχει καθορίσει μία εποχή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και μία αδιαμφισβήτητη κυριαρχία. Με δύο τρόπαια τις δύο αυτές ημέρες, σίγουρα θ΄ ανέβει η ψυχολογία των «πράσινων» φιλάθλων, κάποιες πληγές θα κλείσουν και ίσως για τους λιγότερο απαιτητικούς επουλωθούν, αν το πρωτάθλημα στην Α1 μπάσκετ και βόλεϊ η κατάληξη είναι όμοια! Βλέπετε, στις φιέστες τίτλων, φέτος, η «πράσινη κερκίδα» θα έχει τη μερίδα του λέοντος, σε σχέση με το αντίπαλο δέος…