Όταν το κάρο μπαίνει μπροστά από το άλογο (SportDay / Γιώργος Χελάκης)

Aπό νωρίς την άνοιξη ο Τάκης Λεμονής έλεγε στους αθλητικούς συντάκτες ότι από τον Ολυμπιακό πρέπει να φύγουν γύρω στους δεκαπέντε παίκτες. Το είπε και το έκανε. Οσοι έφυγαν ήταν δική του επιλογή. Πλην του Ριβάλντο, αλλά και γι' αυτό κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος.

Συχνά-πυκνά ο κόουτς μουρμούριζε ότι του καθυστερεί την ανάπτυξη, δεν μπορεί να βοηθήσει στα ευρωπαϊκά ματς και άλλα τέτοια. Σημασία έχει πως έγινε το θέλημά του. Ο πρωταθλητής ξεσκαρτάρισε, διώχνοντας μέσα στη χρονιά δεκατρείς παίκτες. Κατά γενική ομολογία, έφυγαν αυτοί με τις λιγότερες δυνατότητες ή όσοι για αντικειμενικούς λόγους θα ήταν σχεδόν απίθανο να εμφανιστούν φέτος καλύτεροι από ό,τι ήταν τη χρονιά που πέρασε. Μέχρις εδώ όλα φαίνονταν λογικά. Διοίκηση και προπονητής έκαναν αυτό που ο κόσμος και ο Τύπος απαιτούσαν. Ριζική ανανέωση. Με τις ανανεώσεις γενικά προκύπτουν δύο θέματα.

• Αυτοί που θα έρθουν να είναι καλύτεροι από αυτούς που φεύγουν.

• Πρώτα έχεις ολοκληρωμένο σχέδιο για το τι θέλεις να κάνεις και μετά αρχίζεις να ψάχνεις.

Στον Ολυμπιακό τα πράγματα είχαν διαφορετική εξέλιξη. Ο Λεμονής πήρε από τον Σωκράτη Κόκκαλη τη σύμφωνη γνώμη του για το σχέδιο που του παρουσίασε και στη συνέχεια άρχισε ο ίδιος να μεριμνά για την υλοποίησή του. Μίλησε, διαπραγματεύτηκε, ίσως και να συμφώνησε. Πριν φτάσει στου δρόμου τα μισά, έκλεισε τα κινητά τηλέφωνα και εξαφανίστηκε. Οι παίκτες που ξέραμε ότι τον ενδιαφέρουν πέρασαν και χάθηκαν από τους τίτλους των αθλητικών εφημερίδων. Ακόμα και οι καθαρά αγωνιστικές προτεραιότητες που είχε θέσει τροποποιήθηκαν. Εψαχνε για αμυντικό χαφ μεγάλης αξίας, του είπαν ότι εκείνο που χρειάζεται είναι ένα «δεκάρι» στη θέση του Ριβάλντο. Συμμορφώθηκε...

Στον Ολυμπιακό είχε αρχίσει μια νέα εποχή. Ο Ιλια Ιβιτς, ως τεχνικός διευθυντής, περιόρισε τον Λεμονή στις τέσσερις γραμμές του αγωνιστικού χώρου. Η διοικητική αλλαγή στην ΠΑΕ δεν μπορεί να κριθεί αρνητικά. Η ενεργοποίηση του Πέτρου Κόκκαλη και η δημιουργία θέσης τεχνικού διευθυντή έγιναν κατά τα πρότυπα των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων. Προσπερνώντας το σοβαρό ενδεχόμενο οι υποσχέσεις του Κόκκαλη σε Ιβιτς και υιό Πέτρο να έχουν την αξία αυτών που έδινε λίγες μέρες νωρίτερα στον Λεμονή, η νέα κατάσταση στον Ολυμπιακό εμφανίζει συμπτώματα διοικητικού εκσυγχρονισμού.

Η παρατήρηση ισχύει γενικά. Ειδικότερα, η κατάσταση γεννά σοβαρούς προβληματισμούς. Η αλλαγή στόχων στο... και πέντε αφήνει τον Ολυμπιακό με πολλά μεταγραφικά μέτωπα ανοικτά τρεις μέρες πριν από την έναρξη της προετοιμασίας.

Στην ουσία έχει γίνει μία μεταγραφή ενδεκάδας. Ο Γκαλέτι, που θα παίζει από δεξιά. Ο Νιούνιες είναι ελπιδοφόρος. Προορίζεται για αναπληρωματικός του υγιούς Κωνσταντίνου. Αλλωστε, ο Ιβιτς αναζητεί φτασμένο σέντερ φορ. Ο Αντζας μπορεί να κάνει καλά ό,τι κάνει και ο Σέζαρ. Κάνει κι άλλα πράγματα (στόπερ, αμυντικό χαφ), χωρίς να είναι το καλύτερό του. Ολα τα άλλα παραμένουν ανοικτά. Ο κεντρικός χαφ. Ο σέντερ φορ. Ο στόπερ. Ο αριστερός μπακ. Κατά συνέπεια, η αγωνιστική εικόνα του νέου Ολυμπιακού αναζητείται. Δεν εξαρτάται καν από τους ήδη ξεχαρβαλωμένους αγωνιστικούς σχεδιασμούς του Λεμονή. Εξαρτάται από τα «ναι» και τα «όχι» που θα εισπράττει στο εξής ο Ιλια Ιβιτς.

Ακόμα, όμως, και με τόσες πληγές ανοικτές, ο Ολυμπιακός δεν είναι ριγμένος στο καναβάτσο. Στη θεωρητική περίπτωση που το πρωτάθλημα άρχιζε αύριο το πρωί, χωρίς δικαίωμα άλλων μεταγραφών, ο Λεμονής θα μπορούσε να παρουσιάσει μια αξιόπιστη ενδεκάδα, ικανή να πάρει έτσι όπως είναι το πρωτάθλημα. Μόνη προϋπόθεση, η καλή υγεία του Πατσατζόγλου και του Κωνσταντίνου. Το πλεονέκτημα του πρωταθλητή συνίσταται στις αγωνιστικές ιδιομορφίες τεσσάρων ποδοσφαιριστών.

Ο Ζεβλάκοφ, ο Αντζας, ο Τοροσίδης και ο Πατσατζόγλου μπορούν να καλύψουν με σχετική επάρκεια από δύο έως τέσσερις θέσεις ο καθένας. Στο ελληνικό πρωτάθλημα κανένας από τους ανταγωνιστές των «ερυθρολεύκων» δεν έχει παίκτες με τέτοια δυνατότητα σε τόσο υψηλό επίπεδο.

Στο εξής κάθε προσθήκη τον βελτιώνει από τη μία και τον γεμίζει με εναλλακτικές λύσεις από την άλλη. Παρά τον σχετικά άδειο πάγκο του, ακόμα και τώρα ο πρωταθλητής διαθέτει παίκτες με τέτοια προσόντα που του δίνουν προβάδισμα. Από τις τελικές επιλογές του Ιβιτς θα φανεί αν ο στόχος είναι η Σούπερ Λίγκα ή θα επιχειρηθεί στα σοβαρά κάτι φιλόδοξο και στην Ευρώπη. Εστω, θα φανεί ποια αγωνιστική φιλοσοφία θα έχει φέτος ο Ολυμπιακός. Θα κριθεί, δηλαδή, όχι από τους σχεδιασμούς του προπονητή, αλλά από όσους δεχτούν τελικά τις προτάσεις του Ιβιτς.