Είναι αλήθεια ότι το δυστύχημα με τους τέσσερις νεκρούς στην εθνική οδό και το βίντεο που δόθηκε στην δημοσιότητα μας άφησε όλους σοκαρισμένους. Το πρόβλημα είναι ότι η επόμενη μέρα αυτής τραγωδίας μας βρίσκει διχασμένους και για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι είμαστε ένας λαός που του αρέσει η κριτική και όχι η αυτοκριτική…
Για να ξεκινήσουμε με τα βασικά, δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να μην κάνεις τίποτα λάθος και να χάνεις την οικογένεια σου σε μια στιγμή και μάλιστα μπροστά στα μάτια σου… Είναι κρίμα και άδικο να χάνονται μια μανούλα με το παιδάκι της τόσα άδικα. Εύχομαι ο άνθρωπος να βρει τη δύναμη να προχωρήσει μετά από αυτό που έζησε. Αυτός ο εφιάλτης μας έχει αγγίξει όλους, που έχουμε σταματήσει εκατοντάδες φορές σε αυτά τα παρκινγκ.
Από την άλλη ο υπαίτιος της τραγωδίας πέρα από τη δική του ζωή στέρησε και αυτή του φίλου του. Ο ίδιος και ο συνοδηγός του είχαν την ίδια κατάληξη και αφήνουν ανοιχτή πληγή σε άλλες δύο οικογένειες. Είναι βέβαιο ότι ο οδηγός της Πόρσε δεν ήθελε να προκαλέσει την τραγωδία, όμως είναι σίγουρο ότι έφταιγε, οδήγησε ανεύθυνα και ξεπέρασε τα όρια.. Ο ένας είναι θύτης κι η μάνα με το τρίχρονο είναι θύματα.
Όλα αυτά δεν γίνεται να τα αμφισβητήσει κανείς από τη στιγμή που όλοι είδαμε το χαρακτηριστικό βίντεο και το αυτοκίνητο να μπαίνει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο παρκινγκ.
Η δημοσιοποίηση τέτοιων βίντεο με βρίσκει αντίθετο, αλλά υπάρχει η άποψη ότι παρακολουθώντας τέτοια δυστυχήματα παραδειγματίζεσαι και συμμορφώνεσαι. Όμως διαβάζοντας στα social media από χθες εκατοντάδες σχόλια, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο.
«Ήταν πλουσιόπαιδο σκ… στο τάφο του», γράφουν πολλοί, αλλά χάνουν την ουσία. Δυστυχώς οι νεκροί δεν γυρίζουν «πίσω» με τις αποζημιώσεις και ο γονιός που χάνει το παιδί του πονάει το ίδιο, είτε είναι πλούσιος, είτε φτωχός. Αντί να ρίχνουμε κατάρες σε έναν νεκρό και στην οικογένεια του είναι προτιμότερο να σκεφτούμε αν αξίζει να σκοτώνονται στην άσφαλτο περίπου 1000 άτομα τον χρόνο.
Το ζήτημα είναι η έλλειψη παιδείας που έχουμε (και) στην οδήγηση ως λαός. Δεν τηρούμε όρια ταχύτητας, προσπερνάμε όποτε γουστάρουμε και νομίζουμε ότι τα ξέρουμε όλα.
Ας αφήσουμε λοιπόν τις οικογένειες των ανθρώπων που «έφυγαν» στην ησυχία τους και ας προσπαθήσουμε όλοι μας, να μην ρισκάρουμε ξανά τις ζωές μας στην άσφαλτο. Όλα αυτά δεν τα γράφω ως δημοσιογράφος, αλλά ως άνθρωπος που έχει χάσει αδερφό στην άσφαλτο από λάθος άλλου και δυστυχώς ξέρω ότι είμαστε πολλοί…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
