Σε ηλικία έξι ετών είχε αφήσει άφωνους τους πάντες, αφού στο δωμάτιό του είχε ένα κομμάτι κάρβουνο για μπάλα και στόχος του ήταν μια εστία ζωγραφισμένη στον τοίχο. Στη γειτονιά, αν κάποιος έδινε την πέτσινη μπάλα στον μικροσκοπικό Στάνλεϊ, ο αγώνας ίσως και να τελείωνε εκεί, αφού σχεδόν την «κολλούσε» στα πόδια του.
Στα δέκα του χρόνια, ο πατέρας του συνειδητοποίησε πως το όνειρο να δει το παιδί του πρωτοπυγμάχο μάλλον δεν θα έπαιρνε ποτέ σάρκα και οστά. Έτσι τον έγραψε στους μικρούς της Στόουκ και το 1931 έκανε το ντεμπούτο του.
«Το ποδόσφαιρο υπήρξε για μένα η μεγάλη ευκαιρία. Πολλά παιδιά παίζαμε μαζί αλλά και δουλεύαμε στο εργοστάσιο της πόλης», μου είχε πει όταν συναντηθήκαμε το 1987 στο πλαίσιο της γιορτής για τα 100 χρόνια της αγγλικής ομοσπονδίας.
Θέλοντας να ξεφύγει από τη μιζέρια η ζωή του ήταν σκληρή: «Το εγερτήριο ήταν στις 06:00, γυμναστική, δουλειά, υγιεινή διατροφή και ποτέ αλκοόλ», έλεγε. Η στρατιωτική ζωή, ωστόσο, έφερε αποτελέσματα.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στο england365.gr
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
