Η… ζήλεια του Ίβιτς, το γήπεδο αίσχος και η κοτσάνα της χρονιάς στη Λεωφόρο

• Για να μην γράφω μόνο για Ολυμπιακό…

• Είδα την Κυριακή και τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό. Η εικόνα τους ήταν αντίθετη, από ημίχρονο σε ημίχρονο!

• Στη Βέροια ο ΠΑΟΚ ήταν απογοήτευση, μεγάλη. Ο Ίβιτς λες και ζήλεψε τον Μπέντο που στη Λάρισα είχε αφήσει όλα τα δεκάρια στον πάγκο, έτσι κι αυτός άφησε στον πάγκο και Μπίσεσβαρ και Πέλκα! Το αποτέλεσμα; Αν ο πιτσιρικάς της ΑΕΚ, ο Βασιλαντωνόπουλος, στη μεγάλη φάση της Βέροιας, έκανε αντί για σουτ μία απλή πάσα στον Καπετάνο, που ήταν ολομόναχος φάτσα με τα δίκτυα, θα κέρδιζε κιόλας η Βέροια! Μία πάσα ήταν όλο το ματς!

• Με το που μπήκε ο Μπίσεσβαρ, ο ΠΑΟΚ έγινε λιγότερο προβλέψιμος στο β΄μισό του β΄ημιχρόνου και θα μπορούσε να κάνει ένα γκολ (εννοώ ξέχωρα από το ακυρωθέν στο α΄) και να πάρει το τρίποντο. Όμως, πλήρωσε ακριβά το «Πέμπτη-Κυριακή δύο παιχνίδια» αφού η ομάδα του δεν έβγαλε φρεσκάδα, γιατί δεν τον βοήθησαν ούτε οι Χαρίσης, Μυστακίδης, Περέϊρα, που δεν είχαν παίξει βασικοί στην Τσεχία, ούτε όμως ο προπονητής του, που έπαιξε χωρίς δεκάρι και που έβαλε για δεξί μπακ τον στόπερ Κρέσπο κι όχι τον Κίτσιου, ο οποίος θα μπορούσε να μεταφέρει καλύτερα την μπάλα μπροστά.

• Αλλά πρέπει να σταθούμε και στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Βέροιας. Αίσχος! Ντροπή πρώτα στη Λίγκα που επιτρέπει να διεξάγονται αγώνες Α΄ Εθνικής σε τέτοια τερέν. Πόσο καλό ποδόσφαιρο μπορεί να παίξει μία ομάδα σε ένα χωράφι; Απορώ πώς οι ίδιες οι ομάδες, οι αντίπαλες της Βέροιας, δέχονται να παίξουν σε τέτοιο τερέν και δεν βάζουν θέμα στη Λίγκα. Μόνο τα λεφτά είναι το θέμα τους;

• Τέλος πάντων, στη Λεωφόρο, αντίθετα ο Παναθηναϊκός, έχοντας κι αυτός παιχνίδι Πέμπτη και δη επίσης εκτός έδρας, είχε ένα πολύ καλό α΄ ημίχρονο κι ένα κακό β΄.

• Στο α΄ ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός πραγματικά μου άρεσε. Και δεν το λέω λόγω του σκορ, του 2-0 (άλλωστε το δεύτερο γκολ έγινε από ανύπαρκτο πέναλτι). Εγώ αναφέρομαι στην εμφάνιση. Τον βοήθησε σίγουρα και το γρήγορο γκολ, αλλά είχε όντως πειστική εικόνα στην ανάπτυξή του, στην πίεσή του, στις ευκαιρίες του. Ήταν καλός! Ακόμη κι ο Ιμπάρμπο, που δεν έχει ακόμη σκοράρει, έδειξε ότι μπορεί να κάνει τη διαφορά κι όσο παίζει έτσι, θα του έρθει και το γκολ.

• Βέβαια, το πιο σημαντικό είναι ότι σε αντιθεση με το Αγρίνιο, όπου ο Μπεργκ έφτιαχνε κι ο Λουντ έχανε, τώρα ο Λουντ έφτιαχνε κι ο Μπεργκ έβαζε! Διότι πολύ απλά αυτό είναι και το…κανονικό. Όταν παίρνει τις ευθύνες για γκολ ο Φιλανδός, το γκολ θα έρθει πολύ πιο δύσκολα απ΄ όταν θα έχει τις φάσεις ο Σουηδός…

• Εκεί που όμως προβλημάτισε ο Παναθηναϊκός ήταν στο β΄ ημίχρονο, όταν με παίκτη παραπάνω γλίτωσε την ισοφάριση μόνο και μόνο επειδή ο Στανισάβλιεβιτς αντί να πλασάρει στο ανεπανάληπτο τετ α τετ με τον Στιλ πήγε να βγάλει πάσα στον Τσιλιανίδη (τραγική κιόλας), κερδίζοντας τον τίτλο της κοτσάνας της χρονιάς!

• Δεν λέω ότι είναι παράλογο που έπεσαν οι στροφές του ΠΑΟ μετά το ταξίδι στην Ισπανία και το παιχνίδι με τη Θέλτα, σε συνδυασμό με το μίνιμουμ ροτέϊσον που έκανε ο Στραματσόνι (μόλις δύο αλλαγές, Ιβάνοφ-Χουλτ). Λέω, όμως, ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός σε β΄ ημίχρονο αγώνα του μοιάζει κουρασμένος, χωρίς πολλές ανάσες και τρεξίματα. Κι αυτό ίσως κάτι πρέπει να λέει στον προπονητή του.

• Κοινώς, σε εικόνα 90λεπτου ο μεν ΠΑΟΚ έβγαλε πονοκέφαλο, ο δε πραγματικά πολύ ωραίος στο α΄ημίχρονο Παναθηναϊκός έβγαλε ερωτηματικό.

• Σκεφθείτε απλά ότι αν ο Βασιλαντωνόπουλος κι ο Στανισάβλιεβιτς απλά έκαναν μία σωστή κίνηση σε τόσο εύκολες φάσεις, εύκολα ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να χάσει κι ο Παναθηναϊκός να ισοφαριστεί σε 2-2 με παίκτη παραπάνω…