Πλήρωσε όλα τα λάθη, έμεινε πολύ πίσω αλλά μένουν ακόμη 20 αγωνιστικές

Πέντε χαμένοι βαθμοί και μηδέν γκολ σε δύο αγώνες δύσκολους μεν όπου όμως η ΑΕΚ ήταν ξεκάθαρο φαβορί δε. Σίγουρα δεν μπορείς να συγκρίνεις την εμφάνιση του αγώνα με τον Παναθηναϊκό με αυτή με τον Ατρόμητο όμως το αποτέλεσμα είναι χειρότερο. Και οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Μπορεί η ΑΕΚ να έχει μαζέψει στο γήπεδο τους ίδιους βαθμούς με πέρυσι την ίδια αγωνιστική όμως έχει κερδίσει μέσα στο γήπεδο 8 λιγότερους από τον ΠΑΟΚ.

Και η απόσταση των 9 που προκύπτει από τον έναν επιπλέον που έχει αφαιρεθεί από την ΑΕΚ σε σχέση με τον ΠΑΟΚ είναι διαφορά που έστω με τα δύο τρία του πρωταθλήματος να είναι μπροστά είναι από αυτές που στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει να μην γυρίζουν. Όμως από πέρυσι το πρωτάθλημα δεν είναι όπως παλιά.

Οπότε μπορεί η απόσταση να γίνει και 20 βαθμούς, μπορεί όμως και να αποδειχτεί λίγη. Γιατί πλέον δεν μιλάει η “καρδιά του πρωταθλητή” με τον παραδοσιακό τρόπο που είχαμε μάθει στην Ελλάδα του διορισμένου πρωταθλητή. Παρότι ο ΠΑΟΚ έχει φύγει πολύ μπροστά δίκαια αφού, αν εξαιρέσεις το θέατρο του Πρίγιοβιτς την πρώτη αγωνιστική που ξεγέλασε τον διαιτητή και του χάρισε δύο βαθμούς, δεν είχε βοήθεια από εξωγενείς παράγοντες είναι δεδομένο πως δεν είναι τόσο ανώτερη ομάδα όσο δείχνει η βαθμολογική διαφορά.

Ο τρόπος όμως με τον οποίο πήρε τα παιχνίδια όπου θα μπορούσε να χάσει ή στην καλύτερη για αυτόν, βάσει εικόνας, να πάρει ισοπαλία του δίνει την δυνατότητα τώρα με το πιο εύκολο πρόγραμμα να κρατήσει την διαφορά μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου. Πρέπει να δούμε όπως πως θα διαχειριστεί η ομάδα της Θεσσαλονίκης κάτι που έχει να του συμβεί από το 1985. Σήμερα μετά τα αποτελέσματα είναι η πρώτη φορά που όλοι λένε πως ο ΠΑΟΚ έχει αγκαλιάσει ήδη το πρωτάθλημα. Για να δούμε…

Δεν μου αρέσει να κάνω κριτική μόνο εκ του αποτελέσματος κι ας είναι το αποτέλεσμα το πιο σημαντικό στο ποδόσφαιρο. Όποιο κι από τα τρία δοκάρια γινόταν γκολ θα έφτανε για να πάρει η ΑΕΚ τη νίκη αφού ο Ατρόμητος αν και πλήρης με τους τρεις δανεικούς να παίζουν και να είναι από τους καλύτερους είχε πολύ παθητικό ρόλο και στο μόνο που πόνταρε ήταν να αντέξει και να κρατήσει το μηδέν. Όχι μόνο το κράτησε αλλά βρήκε και γκολ στο 89 από κόρνερ. Κι αυτό σίγουρο είναι ότι πιο απαράδεκτο υπάρχει στην ΑΕΚ.

Όταν ο αντίπαλος εκτελεί κόρνερ δεν σκέφτεσαι πως θα κάνεις την επίθεση αλλά πως θα εξουδετερώσεις το κόρνερ. Κι ας είναι το 89. Η όλη αντίδραση ήταν τραγική. Και το στήσιμο και η αντίδραση όταν ερχόταν η μπάλα. Για άλλη μια φορά η έλλειψη υπευθυνότητας έκανε την ζημιά στην ΑΕΚ. Και ο ένας βαθμός ακόμη κι αν… κλαις για τους δύο είναι καλύτερος από τον κανένα.

Από εκεί και πέρα… Να πω την αλήθεια έχω απαίτηση από τον Μπακάκη από τα δύο μέτρα να στείλει την μπάλα στο τέρμα. Δεν είναι επιθετικός αλλά είναι διεθνής ποδοσφαιριστής. Ακόμη μεγαλύτερη απαίτηση έχω από τον Λιβάγια να τελειώσει την φάση από την κάθετη του Μάνταλου. Από τον Χουλτ να δώσει την μπάλα αν δεν είναι 100% σίγουρος ότι το έχει το γκολ, το πρώτο από τότε που ήρθε στην Ελλάδα, με το δεξί.

Υπήρχαν δύο πολύ καλές επιλογές πάσας κι ο Χουλτ δεν ήταν Κλωναρίδης με την Μπενφίκα να έχει βάλει ήδη δυο γκολ στο ματς. Για τα άλλα δύο δοκάρια δεν μπορείς να πεις τίποτα, ιδίως αυτό του Μάνταλου ήταν απίστευτο το οτι δε έγινε γκολ. Ομως μια ομάδα που πάει για πρωτάθλημα δεν μπορεί να μείνει στο “παραλίγο”. Η ΑΕΚ έμεινε εκεί. Και για άλλη μια φορά έδειξε αδυναμία να ασκήσει πίεση στα τελευταία λεπτά του αγώνα.

Το μεγαλύτερο κακό όμως έγινε στο πρώτο ημίχρονο. Εκεί που η ΑΕΚ με ισοπεδωτική υπεροχή δεν κατάφερε να σκοράρει. Και παρότι η ΑΕΚ έπαιξε καλύτερα στο διάστημα χωρίς τον Πόνσε μέσα θεωρώ αδιανόητο σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι όπου απαγορευόταν οποιαδήποτε απώλεια να μην ξεκινάει ο πρώτος σκόρερ της ομάδας. Δεν με καλύπτει η απάντηση του Ουζουνίδη ότι η ομάδα έπαιξε καλύτερα χωρίς τον Πόνσε γιατί με τέτοια υπεροχή στο πρώτο ημίχρονο πιστεύω πως με τον γκολτζή της ομάδας μέσα η ΑΕΚ θα είχε πολλές περισσότερες πιθανότητες να σκοράρει.

Δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή για να παίξει η ΑΕΚ με έναν και όχι δύο επιθετικούς κι ας είχε ο Μανταλος 2-3 καλες στιγμές στην θέση που του αρέσει. Ισως να τις έκανε παίζοντας κι από τα άκρα. Τα 90 λεπτά Μπακασέτας με μια ουσιαστικά κανονική προπόνηση σε 20 μέρες είναι επίσης μυστήριο. Επίσης τις μισές φορές να έβγαινε ο Γκάλο σίγουρα θα έβγαζε μια καλύτερη σέντρα και θα είχε και καλύτερες εκτελέσεις στα στημένα η ομάδα. Και βέβαια ακόμη κι ο μέτριος χθες Μπογέ με αυτά που έχει δείξει στα άλλα δεν είναι ο παίκτης που πρέπει να γίνεται πάντα πρώτη αλλαγή ιδίως.

Γενικά ο Ουζουνίδης δεν το πήγε καλά το παιχνίδι αφού και οι αλλαγές δεν βοήθησαν όμως ακόμη κι έτσι η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που δημιούργησε τις περισσότερες προϋποθέσεις για να πάρει το ματς. Μέχρι το 88 σίγουρα κανείς δεν σκεφτόταν όλα αυτά που ειπώθηκαν και γράφτηκαν μετά το τέλος αλλά και θα ειπωθούν τις επόμενες μέρες. Έτσι όμως είναι η μπάλα. Όλα μοιάζουν μαύρα. Εδώ όμως η ΑΕΚ πρέπει να δείξει πως αντέχει τα χτυπήματα. Εχει ακόμη 20 παιχνίδια.

Θα ξαναπαίξει με όλους και με κάποιους δύο φορές. Κι αν θέλουν να πάρουν κάτι από άλλη ομάδα ας ρίξουν μια προσεχτική ματιά στα… μάτια των παικτών του Παναθηναϊκού. Μόνο αυτή η φλόγα μπορεί να κρατήσει την ελπίδα ζωντανή. Φλόγα όχι τρέλα σαν τον τραγικό Λιβάγια που ζήτησε να γίνει αλλαγή λες και παίζουμε πρωτάθλημα… επιχειρήσεων επειδή τα πήρε. Πάρτε το αλλιώς παιδιά. Δεν θα ξαναζήσουμε νέο 94-95.