Λιούμπιτσιτς, ένα πολυσύνθετο υπερόπλο στη φαρέτρα του Αλμέιδα

Οι μεταγραφές είναι το ψωμοτύρι του οπαδού και του ρεπόρτερ, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των παζαριών, αλλά και σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Η Ένωση παρά το γεγονός πως δεν φαινόταν πολύ πιθανό στον ορίζοντα πως θα προχωρήσει σε κάποια προσθήκη, το έπραξε. Ακόμα λιγότερες πιθανότητες υπήρχαν, τουλάχιστον για τον πολύ κόσμο, να προσανατολιστεί στην απόκτηση κάποιου χαφ στο χειμερινό παράθυρο.

Η πραγματοποίηση αυτής της προσθήκης είναι απόλυτα λογικό να φέρνει ενθουσιασμό στις τάξεις των κιτρινόμαυρων. Κυρίως γιατί πρόκειται για έναν παίκτη που πριν από έξι μήνες τέθηκε αντιμέτωπος με την Ντιναμο Ζαγκρεμπ απέναντι στην Ένωση κάτι που προκαλεί σιγουριά στο κοινό. Διότι στη ρεβάνς ήταν αν όχι ο κορυφαίος, ένας εξ’ αυτών στον επαναληπτικό και πάνω απ’ όλα έχει αποδεδειγμένα την ικανότητα να υπηρετήσει παραπάνω από μια θέση στο γήπεδο, κάτι που θέλει ο Ματίας Αλμέιδα.



Πριν συνεχίσω, θέλω να θυμίσω μια λεπτομέρεια που όσοι με παρακολουθούν προσεκτικά, σίγουρα θυμούνται. Το καλοκαίρι η δική μου άποψη, γύρω από το ποια θέση ήταν απαραίτητο να ενισχυθεί, ήταν ο χώρος των χαφ, με έναν ποδοσφαιριστή διαφορετικό από εκείνους που διαθέτει ήδη το ρόστερ της ΑΕΚ. Ο Λιούμπιτσιτς σε παρά πολύ κόσμο έκανε εξαιρετική εντύπωση στα δυο παιχνίδια της Ένωσης με την Ντινάμο Ζαγκρεμπ. Όχι για τα ανασταλτικά του μόνο καθήκοντα, αλλά για το πόσες πολλές δουλειές μπορούσε να κάνει στο γήπεδο. Κόφτης, οργανωτής του παιχνιδιού, αφού πολλές από τις πρώτες πάσες των στόπερ πήγαιναν στα δικά του πόδια, αλλά και σκόρερ. Ένας παίκτης που ξεκάθαρα φάνηκε στα δυο ματς, πως ξέρει να έρχεται από την πίσω γραμμή για να πατάει περιοχή. Ένας σύγχρονος χαφ με τις προδιαγραφές που θέλει ο Αλμειδα.

Η ΑΕΚ ξεκάθαρα ενισχύεται σε μια θέση που κατά τη άποψη μου αν είχε μια ακόμα λύση από το καλοκαίρι, θεωρώ πως θα είχε κατορθώσει να συνεχίζει στην Ευρώπη. Τα κουκιά στα χαφ δεν βγήκαν λόγω της πολλαπλής καταπόνησης των παικτών της Ένωσης, της μη φόρμας στο πρώτο μισό πολλών χαφ και της επιβάρυνσης που υπήρχε στον Πινεδα που έχει παίξει ασταμάτητα. Επιπλέον η ΑΕΚ λογικά ίσως φέτος να περίμενε περισσότερη βοήθεια και παιχνίδια από τον Γαλανόπουλο, που δεν ήρθε ποτέ. Παρά τις εκτιμήσεις ότι προτεραιότητα ήταν άλλες θέσεις η ΑΕΚ σε αυτό το παζάρι κάνει μια, πλην όμως εξαιρετική επιλογή, που μπορεί να της κάνει τεράστια διαφορά με έναν παίκτη πολυεργαλείο, ο οποίος μπορεί να παίξει ακόμα και αριστερό μπακ. Ο Αλμέιδα ξέρει καλύτερα απ’ όλους και νομίζω πως δικαίως ο κόσμος της ΑΕΚ είναι χαρούμενος και με τη διοίκηση που έκανε μια ακόμα δαπανηρή μεταγραφή.

Κλείνοντας, θέλω να αναφερθώ στο κομμάτι που κάνει κάποιους να αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν η ΑΕΚ να κάνει αγορά παίκτη από τη συγκεκριμένη ομάδα, με όσα προηγήθηκαν το καλοκαίρι και τη δολοφονία του Μιχάλη. Κατανοητή και λογική οποιαδήποτε ένσταση, αλλά το ποδόσφαιρο, πλέον, είναι ένας καθρέφτης μιας πολύ σκληρής πραγματικότητας. Κι αυτό είναι κάτι που είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε, είτε είμαστε συναισθηματικοί λιγότερο ή περισσότερο.