Ο Ολυμπιακός πρέπει να κάνει το ίδιο με την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ

• Νομίζω ότι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, ο Ολυμπιακός είναι πλέον υποχρεωμένος να κάνει κι αυτός το ίδιο, που έκαναν ΑΕΚ και ΠΑΟΚ! Κι όταν «λέω» το ίδιο, εννοώ ένα πράγμα: να δώσει κι αυτός το 101% για να συνεχίσει στην Ευρώπη τη νέα σεζόν!

• Οι νίκες και οι προκρίσεις στο ποδόσφαιρο δεν έρχονται με…παραγγελίες! Έτσι, δεν μπορούμε να ζητήσουμε από τον Ολυμπιακό να…κόψει το κεφάλι του και να περάσει στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, εκεί δηλαδή όπου-μίνιμουμ- έχουν εξασφαλισμένη την παρουσία τους οι δύο βασικοί ανταγωνιστές του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτό, όμως, που μπορούμε και πρέπει να ζητήσουμε από τον Ολυμπιακό, είναι να καταβάλλει κι αυτός τουλάχιστον την ίδια μεγάλη προσπάθεια, από πλευράς αγωνιστικότητας, που κατέβαλλαν οι άλλες δύο ομάδες σε αυτή την μέχρι στιγμής καλοκαιρινή παρουσία.

• Γιατί πραγματικά ανεξάρτητα από το πόσο δίκαια η, όχι έχουν φτάσει εδώ που έχουν φτάσει στα προκριματικά ο ΠΑΟΚ κι η ΑΕΚ, θα είναι τεράστιο λάθος μας, αν δεν παραδεχθούμε ότι αν μη τι άλλο τα έχουν δώσει όλα, το 100% και κάτι παραπάνω, στα παιχνίδια τους ο μεν με την Βασιλεία και την Σπαρτάκ, η δε με τη Σέλτικ. Και κάπως έτσι, θα παίξουν σίγουρα μπάλα το φθινόπωρο στην Ευρώπη, πιθανόν στο Τσάμπιονς Λιγκ κι αν όχι εκεί, σίγουρα στο Γιουρόπα Λιγκ.

• Ο Ολυμπιακός λοιπόν δεν πρέπει να υστερήσει, έστω σε επίπεδο παρουσίας κι αυτός στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, όσο κι αν αυτός είναι η κατ΄ εξοχήν ομάδα του Τσάμπιονς Λιγκ από την Ελλάδα κι ασφαλώς κανένας στην «ερυθρόλευκη» οικογένεια δεν θα αισθανθεί…κολακευμένος αν η ομάδα του παίζει στο Γιουρόπα κι οι άλλες δύο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως, το να είναι οι άλλες δύο ομάδες στην Ευρώπη κι ο Ολυμπιακός στην απέξω, ασφαλώς και δεν θα ήταν η...καλύτερη εξέλιξη για τους Πειραιώτες, μολονότι θα τους έδινε ένα πλεονέκτημα στη μάχη του πρωταθλήματος.

• Όπως και να το κάνουμε, δεν θα ήταν ωραίο ο Ολυμπιακός να είναι εκτός ευρωπαϊκών διοργανώσεων για πρώτη φορά μετά το φθινόπωρο του 2010. Γι΄ αυτό κι υποστηρίζω ότι πραγματικά είναι υποχρεωμένος να κάνει ό,τι η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟΚ, δηλαδή ανεξαρτήτως αποτελέσματος να «σκιστεί» για την πρόκριση κόντρα στην Μπασάκσεχιρ η, την Μπέρνλεϊ, αφού βέβαια πρώτα αντιμετωπίσει απολύτως σοβαρά τη ρεβάνς αύριο με τη Λουκέρνη στην Ελβετία.

• Άρα, πρέπει αφενός μεν ο προπονητής να παρουσιάσει την ομάδα στα παιχνίδια στις 23 και 30 Αυγούστου όσο το δυνατόν πιο έτοιμη αγωνιστικά και όσο γίνεται πιο διαβασμένη, αφετέρου δε οι ποδοσφαιριστές να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και να τους διακρίνει πάνω απ΄ όλα αποφασιστικότητα στο παιχνίδι τους. Να δώσουν το 101% κι από εκεί και πέρα, θα δούμε κι αν έρθει η πρόκριση. Αλλά πρώτα να το δώσουν…

• Είδαμε χθες την ΑΕΚ απέναντι σε μία ομάδα που στα δικά μου τουλάχιστον μάτια ήταν ανώτερη της, τη Σέλτικ. Μπόρεσε και τα κατάφερε, γιατί πολύ απλά οι παίκτες της έκαναν υπέρβαση. Η μόνιμη πρωταθλήτρια Σκοτίας θα μπορούσε αυτή να περάσει, όχι μόνο με την ευκαιρία στο 95’, αλλά με τις ευκαιρίες της πολύ νωρίτερα, από το α΄ ημίχρονο. Ωστόσο, η ΑΕΚ με πολλούς Έλληνες παίκτες, που αν τους είχε ο Ολυμπιακός θα γκρίνιαζε πολύ ο κόσμος του, το πήγε στο 101%, όπως παραδέχθηκε κι ο Ουζουνίδης στο φινάλε του ματς-κι έτσι προκρίθηκε.

• Βλέπεις τα στατιστικά του παιχνιδιού: τελικές 7-16, κατοχή μπάλας 43-57, φάουλ 10-3 (!), κόρνερ 0-7! Συντριπτικά υπέρ της Σέλτικ, που ήταν καλύτερη ομάδα. Πέρασε και με τύχη η ΑΕΚ; Ναι. Αλλά κι η τύχη μέσα στο πρόγραμμα είναι. Και την κυνηγάς την τύχη σου.

• Στην Γλασκώβη η ΑΕΚ έπαιξε με παίκτη λιγότερο πάνω από 35 λεπτά (αποβολή Γαλανόπουλου), αλλά την πήρε την ισοπαλία…Της έλειψε και στα δύο παιχνίδια ο Τσιγκρίνσκι, αλλά με κεντρικό δίδυμο Οικονόμου-Λαμπρόπουλο είχε παθητικό ένα γκολ ανά 90λεπτο (σκεφθείτε να έπαιζε με αυτούς σέντερ μπακ ο Ολυμπιακός τι θα γινόταν)…Ο Μάνταλος λόγω τραυματισμού μπόρεσε κι έπαιξε 20 λεπτά στο σύνολο των 180…Οι διαφημισμένοι Αργεντίνοι κυνηγοί της ουσιαστικά δεν έπαιξαν καν…Εξτρέμ χθες ήταν ο δεξιός μπακ Γκάλο…Και δίπλα στον Σιμόες ο Άλεφ, που ήρθε από την Κύπρο (φανταστείτε να έπαιρνε αυτόν για εξάρι ο Ολυμπιακός τι θα ακούγονταν)…

• Κι αφού πιάσαμε την κουβέντα περί ΑΕΚ: το ποδόσφαιρο που παίζει, σαν συνέχεια και της περασμένης σεζόν, δεν είναι ελκυστικό. Δεν σου αρέσει. Οφείλουμε, όμως, να αναγνωρίσουμε ότι πρόκειται για μία πολύ δυσκολοκατάβλητη ομάδα. Δεν την κερδίζεις εύκολα την ΑΕΚ, με την αμυντική οργάνωση και το μαχητικό πνεύμα που έχει στο παιχνίδι της-να θυμίσω ότι με 10 παίκτες επί 35 λεπτά είχε μείνει και πέρσι, με την αποβολή του Λιβάγια, αλλά και τότε δεν είχε ηττηθεί, στο Βέλγιο από την Κλαμπ Μπριζ (0-0). Παρεμπιπτόντως, ο Λιβάγια ήταν πολύ τυχερός που γλίτωσε με κίτρινη κάρτα και δεν αποβλήθηκε στη φάση που κτύπησε αντίπαλο εκτός φάσης-γενικά ο Ρώσος διαιτητής έπαιξε καλά την ΑΕΚ, αν δούμε και το..σπρωξιματάκι του Λιβάγια στον Σκοτσέζο αμυντικό στη φάση του δεύτερου γκολ.

• Τέλος πάντων, αυτό ακριβώς το πράγμα, το να μην χάνει μία ομάδα εύκολα, είναι πολύ σημαντικό στην Ευρώπη, όπου συνήθως οι προκρίσεις κρίνονται στις λεπτομέρειες. Κάπως έτσι έφτασε πέρσι η ΑΕΚ στους «32» του Γιουρόπα Λιγκ, όπου στις λεπτομέρειες αποκλείστηκε από την Ντινάμο Κιέβου, αφού νωρίτερα είχε περάσει στις λεπτομέρειες (στον πόντο) τη Ριέκα, όπως στις λεπτομέρειες πέρασε τώρα τη Σέλτικ…

• Ο Ολυμπιακός, από την πλευρά του, στο πρώτο επίσημο παιχνίδι του, με τη Λουκέρνη, αντίπαλο βέβαια άλλης δυναμικότητας σε σχέση με τη Σέλτικ, έπαιξε ένα άλλο ποδόσφαιρο, όμορφο, ελκυστικό, που πραγματικά αρέσει. Αν συνεχίσει έτσι και κρατήσει τα στοιχεία της συγκέντρωσης στο παιχνίδι, της διάθεσης για μάχη σε κάθε φάση και της αφοσίωσης κάθε παίκτη στην ομάδα, τότε και θα βάλει τις βάσεις για ένα σύνολο πραγματικά δυνατό και θα εξαντλήσει τις πιθανότητες του για να συνεχίσει στην Ευρώπη, έστω απέναντι στον πολύ καλό αντίπαλο με τον οποίο θα παίξει σε μία χρονική συγκυρία που ο ίδιος μόλις τώρα μοντάρεται…

• Άσχετο κι εν αναμονή των πολύ ευχάριστων για τον Γκιγέρμε: επειδή πάλι στη Γαλλία λένε για τον Μήτρογλου και τον Ολυμπιακό. Ο Μήτρογλου μέχρι πριν λίγες ημέρες ήταν να πάει στην Ατλέτικο Μαδρίτης. Ήταν Μήτρογλου η, Κάλινιτς. Κι οι Ισπανοί διάλεξαν Κάλινιτς. Το κασέ του Κώστα έχει πια ξεφύγει από τα ελληνικά δεδομένα…