Μια ήττα που πόνεσε γνώρισε ο Παναθηναϊκός στο Βελιγράδι, απέναντι σε έναν Ερυθρό Αστέρα που εκμεταλλεύτηκε την έδρα του και συνέχισε το εκπληκτικό σερί νικών. Οι πράσινοι είχαν δύο πολύ άσχημα διαστήματα μέσα στο παιχνίδι. Το εφιαλτικό ξεκίνημα (0-16) και το τραγικό φινάλε στα τελευταία πέντε λεπτά. Με λίγα λόγια, αυτά τα κενά διαστήματα καλής απόδοσης, σε συνδυασμό με την εχθρική διαιτησία του πρώτου ημιχρόνου, ήταν ικανά να στερήσουν από το τριφύλλι μια νίκη που θα άλλαζε κυριολεκτικά την μοίρα του στην διοργάνωση.
Φαινομενικά οι πράσινοι βρίσκονται στο 11-9, έχουν θέση στα πλέι οφ και η σεζόν έχει πολύ δρόμο ακόμη. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιοι λόγοι που ο περίγυρος της ομάδας είναι πολύ αυστηρός μαζί της.
Ο Παναθηναϊκός δημιουργεί προσδοκίες στο «κάστρο» του ΟΑΚΑ και μακριά από αυτό τις γκρεμίζει… Ο Καλάθης δεν μπορεί να γίνει Διαμαντίδης και φυσικά η αυτοκρατορία που έχτισε αυτή η ομάδα από το 1996 και έπειτα κάνει τον κόσμο της ιδιαίτερα απαιτητικό. Όλοι όμως πρέπει να καταλάβουν ότι με την «ανθρωποφαγία» δεν θα επιστρέψει ο Παναθηναϊκός στη θέση, στην κορυφή της Ευρωλίγκας.
Ναι ο Παναθηναϊκός θολώνει στα κρίσιμα λεπτά εκτός έδρας και χάνει ματς που είναι στις δυνατότητες του. Ωστόσο, είναι η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ εντός έδρας(9-1) και ευελπιστεί ότι σύντομα θα μάθει να κερδίζει και μακριά. Θα ήταν παράλογο μια ομάδα μηνών να τα κάνει όλα τέλεια. Στη τελική, μακάρι να κρατάει τις εκτός έδρας νίκες για τα πλέι οφ, εκεί όπου θα κριθούν τα πάντα και θα ξεχαστούν όσα έγιναν στη κανονική διάρκεια.
Πάμε τώρα και στον Καλάθη. Είναι δυνατόν ένας αθλητής ομαδικού αθλήματος να παίζει ασταμάτητα 35λεπτα χωρίς να διανύσει μια περίοδο ντεφορμαρίσματος; Ο Νικ δεν είναι ο πλέι μέικερ που συνήθισαν οι Παναθηναϊκοί(αυτός με το 13 που τα έκανε σχεδόν όλα καλά…), αλλά είναι ένας υπερπολύτιμος παίκτης για κάθε ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει.
Στο Βελιγράδι δεν φταίει ο Καλάθης που πήρε το ελεύθερο τρίποντο στο τέλος, αλλά ο προπονητής του, που τον είδε να είναι εκτός κλίματος και τον διατήρησε στη βασική πεντάδα. Όσο για τους μηδενιστές των social media και όχι μόνο, ας θυμηθούν την πορεία του παίκτη ως τον Δεκέμβριο και ας αναρωτηθούν πόσες νίκες θα είχε τώρα το τριφύλλι χωρίς τη συμβολή του Νικ.
Φυσικά υπάρχει και το πρόσφατο ένδοξο παρελθόν στην Ευρωλίγκα, που έχει μάθει αλλιώς τον μέσο φίλο του Παναθηναϊκού. Με μεγάλες νίκες σε όλα τα γήπεδα της Ευρωλίγκας, final four και πολλά τρόπαια. Κατανοητό, αλλά ως έναν βαθμό…
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η αυστηρή κριτική σε έναν προπονητή 3-4 μηνών και ο μηδενισμός συγκεκριμένων παικτών, όχι μόνο δεν βοηθούν τον Παναθηναϊκό να ξαναγίνει η ομάδα που βραβεύτηκε ως η καλύτερη της δεκαπενταετίας από την Ευρωλίγκα(1996-2011), αλλά του βάζουν και τρικλοποδιές.
Το Βελιγράδι ανήκει στο παρελθόν, κρατάς τα θετικά, διορθώνεις τα λάθη σου και προχωράς. Αυτά και τίποτα περισσότερο, γιατί Γενάρη μήνα δεν κρίθηκε ποτέ τίποτα…
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
