Αυτοί, όμως, έφτασαν στον τελικό του Europa!

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι τώρα που είναι νωρίς. Σε αυτό το κείμενο ΔΕΝ θα διαβάσετε όλα όσα θα θέλατε να ξέρετε για τον τελικό του Europa League. Σιγά μην είμαστε υποχρεωμένοι να γνωρίζουμε το κάθε τι που θα κατεβάσει η κούτρα του καθενός γι’ αυτό το παιχνίδι. Σκεφτείτε το λίγο…

Δηλαδή, αν εσύ φίλε πριν κάτσεις να δεις το ματς θα ήθελες να ξέρεις πώς λεγόταν το πρώτο αμόρε του αριστερού χαφ της Σεβίλλης εμείς τι να κάνουμε; Αν ο καημός σου είναι να μάθεις πότε χτύπησε ιλαρά τον τερματοφύλακα της Ντνιεπρ ή αν έχει περάσει ποτέ από το μυαλό κανενός παίκτου το ενδεχόμενο επέμβασης αλλαγής φύλου, τι θα ‘πρεπε να γίνει; Δυστυχώς για εσάς, ευτυχώς για εμάς, οι επιλογές είναι αναρίθμητες και ο χρόνος μας πολύτιμος. Οπότε, βολευτείτε με ό,τι διαθέτει το κατάστημα.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Λίγα λόγια το έργο…

Μερικά λεπτά πριν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης (ή αρκετή ώρα μετά, αν ένα 90λεπτο δεν αποδειχθεί αρκετό) θα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τον νικητή του φετινού Europa League. Στην ουσία θα μάθουμε αν θα υπάρξει αλλαγή φρουράς ή αν η «βασίλισσα» του θεσμού θα παραμείνει στη θέση της. Ντνιεπρ ή Ντνίπρο (διαλέγεις και παίρνεις) και Σεβίλλη συνθέτουν το ζευγάρι του τελικού, το οποίο παίζει στην αρχή της χρονιάς να μην βρέθηκε ψυχή ζώσα να ποντάρει πάνω του. Κάτι για το οποίο ευθύνονται κατά βάση αυτοί οι… άτιμοι, οι εφτάψυχοι Ουκρανοί που όλοι για… μεζέ τους είχαν σε κάθε κλήρωση κι όσοι τους βρήκαν απέναντί τους έφυγαν με την ουρά στα σκέλια…

Αλλά τι λιγότερο εκτός από λυσσαλέο πάθος και αγώνα για επιβίωση να περιμένεις από ομάδα μιας χώρας που ουσιαστικά εδώ και μήνες έχει γίνει γιο-γιο μεταξύ Ανατολής-Δύσης; Η… πίστα που όλα τα «μωρά» από Αμερική, Ρωσία και Ενωμένη (;) Ευρώπη την έχουν μετατρέψει σε θέρετρο ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, που δυστυχώς μέσα στην ίδια την Ουκρανία είναι και παραείναι θερμός, έχοντας κοστίσει πολλές ζωές τόσο στη μία όσο και στην άλλη πλευρά (τώρα που υπάρχουν τέτοιες)…

Από την άλλη, οι Ανδαλουσιανοί κύριοι! Για φαβορί τους είχαμε και ως τέτοιο ξηγήθηκαν. Πραγματικό σταυροδρόμι αυτή η περιοχή της Νότιας Ισπανίας, με πολύ πιο χαλαρή αυτονομιστική διάθεση σε σχέση με τους άλλους, μένει σταθερά προσανατολισμένη στην Ευρώπη -και ποιος ξέρει- ίσως σε αυτό το χαρακτηριστικό της να οφείλει κι ένα κομμάτι της εκτός των συνόρων επιτυχίας της. Τρία Europa League δεν είναι λίγα. Αν προσθέσει ένα ακόμα θα αφήσει πίσω της τους υπόλοιπους (Λίβερπουλ, Γιουβέντους, Ίντερ) και θα γίνει η πολυνίκης του θεσμού.

Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο…

Για την Ντνιεπρ η φετινή πορεία δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια σειρά υπερβάσεων. Σαν αθλητής του ύψους που κάθε φορά βάζει τον πήχη πιο ψηλά και σαν από θαύμα το περνά και συνεχίζει. Οι Ουκρανοί έμοιαζαν μονίμως μέσα στη χρονιά χαμένοι από χέρι. Στη φάση των ομίλων μετά την τρίτη αγωνιστική είχαν 1 βαθμό και 0 γκολ. Μέχρι και από την Καραμπάγκ είχαν χάσει οι αθεόφοβοι μέσα στο γήπεδό τους. Κι όμως, ένα φτωχό 1-0 κόντρα στη Σεντ Ετιέν, το οποίο παρακολούθησαν μόλις 2.579 νοματαίοι (η Ντνιεπρ αγωνίζεται στο Κίεβο, όπου φαίνεται πως δεν έχει πολλούς φίλους) ήταν αρκετό για να τη φέρει στους «32». Εκεί βρέθηκε απέναντι στον Ολυμπιακό, σε μια κλήρωση που για τους φίλους των «ερυθρολεύκων» έμοιαζε ό,τι πιο κοντινό σε τζακ-ποτ του Τζόκερ. Μέχρι το πρώτο ματς… Που έγινε αυτό:



Και στη ρεβάνς, έγινε ετούτο (για την αδιάφορη καλοκαιρινή μουσικούλα φταίει ο uploader):



Είδατε τις φάτσες των παικτών της Ντνιεπρ; (που υπήρξε –για να δίνουμε και κάνα σοβαρό στοιχείο- η πρώτη επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα στη Σοβιετική Ένωση!) Ούτε οι ίδιοι δεν πίστευαν αυτό που συνέβη. Και το ξανάκαναν κόντρα στον Άγιαξ. Και μετά απέναντι στην Μπριζ. Μέχρι που ήρθε ακόμη και η ώρα της Νάπολι! Στο «Σαν Πάολο» το ματς θα μπορούσε να είναι 4-0. Έληξε 1-1. Ο θεός του ποδοσφαίρου είχε πάρει ήδη τις αποφάσεις του και απλά τις κοινοποίησε μετά το 1-0 υπέρ των Ουκρανών στη ρεβάνς. Η ομάδα μιας πόλης που χτίστηκε ως Αικατερίνοσλαβ για να εορταστεί η κατάκτηση από τη Μεγάλη Αικατερίνη των εδαφών της Νέας Ρωσίας και μετά τους Μπολσεβίκους έγινε κέντρο μυστικών ερευνών για ανάπτυξη πυρηνικών όπλων, είναι έτοιμη να κατακτήσει την Ευρώπη στην πρώτη της συμμετοχή σε τελικό…

Για τη Σεβίλλη η θέση του διεκδικητή ενός Europa League δεν είναι καθόλου πρωτόγνωρη. Ούτε το άγχος πως μιλάμε για τους εν ενεργεία τροπαιούχους αλλάζει πολλά. Οι άνθρωποι τα έχουν ξανακάνει. Τις «χρυσές» μέρες του Χουάντε Ράμος ήρθαν τα «back to back» Κύπελλα (2006, 2007) και τώρα, μετά την περσινή επιτυχία κόντρα στην Μπενφίκα, ο Ουνάι Έμερι θέλει να το επαναλάβει. Ως κάτοχος του τίτλου η Σεβίλλη βρέθηκε απ’ ευθείας στους ομίλους της διοργάνωσης. Πέρασε άνετα κόντρα σε Φέγενορντ, Ριέκα και Σταντάρ Λιέγης (2η με 11 βαθμούς) και ακολούθησε μια απίστευτη επίδειξη δύναμης σε κάθε επόμενο γύρο. Κόντρα σε Γκλάντμπαχ, Ζενίτ και Φιορεντίνα έκανε ρεκόρ 7-1-0 (τέρματα 18-7) λες και βάλθηκε να αποδείξει σε όλους πως το Europa της πέφτει πολύ στενό…

Αν θέλει να ενισχύσει αυτόν τον ισχυρισμό, οφείλει να καταβάλει την Ντνιεπρ γνωρίζοντας πως αυτοί οι τύποι μπορεί να μην σου γεμίζουν το μάτι, αλλά τα… σημάδια και τα… φεγγάρια μοιάζουν να έχουν συμμαχήσει μαζί της. Ακριβώς το αντίθετο πράγμα δηλαδή σε σχέση με τον περσινό της αντίπαλο (Μπενφίκα) που μετά την κατάρα που έριξε στο κεφάλι της ο Μπέλα Γκούντμαν, ήταν περίπου βέβαιο πως θα τον… έπινε (για να δανειστούμε ατάκα τελικού όπως βγήκε από τον στόμα του Χρήστου Πανόπουλου).



Από την Μαντόνα μέχρι τον Καραγκούνη!

Και αντί επιλόγου μια κουβέντα για το γήπεδο. Έτσι για να υπηρετήσουμε το πατριωτικό καθήκον και να προσθέσουμε -εντελώς αυθαίρετα- ένα ελληνικό στοιχείο στον τελικό! Από το 2008 που κατασκευάστηκε, το Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας τα έχει δει όλα ή σχεδόν όλα. Στις κερκίδες του είχε στριμωχτεί κόσμος και κοσμάκης για συναυλίες ονομάτων όπως οι Depeche Mode, η Madonna, οι Kasabian, ο Snoop Dogg και ένα σωρό άλλοι. Από όλους αυτούς τους… τύπους που ξεσήκωσαν τα πλήθη με τις ικανότητές τους, ένας ξεχωρίζει και είναι ο «Τυπάρας»! Ναι, ο Γιώργος Καραγκούνης, που μπορεί να μην τραγούδησε, αλλά αποθεώθηκε πιο πολύ και από τον Roger Waters όταν «κάρφωνε» τους Ρώσους στις 16 Ιουνίου 2012, έδινε την πρόκριση στην Εθνική και άφηνε εκτός συνέχειας EURO τη «μισητή» στους Πολωνούς «γειτόνισσα».