Μπαρτζώκας κι Αταμάν κέρδισαν τα elimination games πριν τα παίξουν

Το προπονητικό πλάνο, οι τακτικές, οι προσαρμογές και το ενεργό κοουτσάρισμα είναι-αναμφίβολα-αναγκαία για να κερδίσεις έναν αγώνα, πόσω μάλλον μια σειρά playoffs Ευρωλίγκας. Όμως σε ορισμένες περιστάσεις πέρα και πάνω από όλα η διαχείριση κάποιων πραγμάτων εκτός των τεσσάρων γραμμών είναι πολύ πιο σημαντική από αυτό καθ’ αυτό το μπάσκετ. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Εργκίν Αταμάν το έκαναν υποδειγματικά πριν τα elimination games των ομάδων τους τη Μεγάλη Πέμπτη, γι’ αυτό και αυτές επιβίωσαν για να οδηγηθούν σε «τελικούς» πρόκρισης.

Ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός αδικήθηκαν κατάφορα από τη διαιτησία στα Game 3. Στην περίπτωση των ερυθρόλευκων ακόμη και η Ευρωλίγκα αναγνώρισε το λάθος στην παράβαση πέντε δευτερολέπτων γιατί… δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, ενώ σε αυτή των πράσινων η προσπάθεια της ανακοίνωσης να βαφτιστεί το κρέας… ψάρι στο διπλό πάτημα του Νίμπο εκτός γραμμής δεν έπεισε κανέναν. Πρόκειται για (τουλάχιστον) δύο εξόφθαλμα λάθη, από αυτά που διαμορφώνουν αποτελέσματα και στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να καταδικάσουν τους κόπους μιας ολόκληρης σεζόν.



Οι δύο οργανισμοί είχαν κάθε λόγο να ωρύονται, αφού πέραν της… για τα μάτια του κόσμου ανακοίνωσης, η Ευρωλίγκα «επιβράβευσε» την τριάδα του ΣΕΦ στέλνοντάς τη στο Βελιγράδι. Κανονικός εμπαιγμός για αμφότερους δηλαδή… Οι δύο προπονητές, ωστόσο, ήξεραν πως όσο επέμεναν στο διαιτητικό κομμάτι του Game 3, τόσο αυξημένες θα ήταν οι πιθανότητες να χάσουν το Game 4 και να μην υπάρξει Game 5. Γιατί όσο πανθομολογούμενο είναι πως οι διαιτητικές αποφάσεις ήταν καθοριστικές για να χάσουν τη Μεγάλη Τρίτη, άλλο τόσο οφθαλμοφανές ήταν πως τόσο ο Ολυμπιακός όσο και ο Παναθηναϊκός δεν στάθηκαν στο ύψος της περίστασης σε εκείνα τα παιχνίδια.

Οι δύο προπονητές, που δεν είναι τίποτα πρωτάρηδες και ασφαλώς έχουν αδικηθεί στο παρελθόν και θα αδικηθούν και στο μέλλον, είχαν την εμπειρία να αντιληφθούν πως εμμένοντας στη διαιτητοκουβέντα απλώς θα πρόσφεραν μια δικαιολογία στις ομάδες τους για την ανεπαρκή εμφάνισή τους στο Game 3, αλλά και ένα έτοιμο άλλοθι για ενδεχόμενη αποτυχία στο do or die παιχνίδι που ακολουθούσε. Γι’ αυτό και αμφότεροι φρόντισαν να «αφοπλίσουν» τους παίκτες τους από κάθε τέτοια σκέψη.

Παρότι η οργή τους ήταν ασυγκράτητη το βράδυ της Τρίτης, αμφότεροι παρουσιάστηκαν μια μέρα μετά, στις δηλώσεις τους, θαρρείς και πέρασαν… εφτά χρόνια στο Θιβέτ. Απόλυτα ήρεμοι, ψύχραιμοι και προσηλωμένοι στο στόχο μπροστά κι όχι σε όσα προηγήθηκαν. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο Εργκίν Αταμάν δεν είπαν κουβέντα την παραμονή του Game 4 για την ανεκδιήγητη διαιτησία ή την κακιά Ευρωλίγκα, παρότι θα είχαν κάθε δίκιο να το κάνουν. Αντ’ αυτού εστίασαν στο αγωνιστικό κομμάτι και μόνο. «Είχαμε πολλές ευκαιρίες να κερδίσουμε, αλλά πήραμε πολλές λάθος αποφάσεις και η Μπαρτσελόνα είναι ομάδα που δεν συγχωρεί τα λάθη», ανέφερε ο προπονητής του Ολυμπιακού το μεσημέρι της Μεγάλης Τετάρτης, ενώ λίγες ώρες αργότερα αυτός του Παναθηναϊκού δήλωνε «… η Μακάμπι ήταν καλύτερη από μας και δεν αξίζαμε να κερδίσουμε».



Με αυτόν τον τρόπο, οι δύο προπονητές κατάφεραν να περάσουν ένα σαφές μήνυμα πρώτα στις δικές τους ομάδες. Σα να τους είπαν «κοιτάξτε να βελτιωθείτε, γιατί αν παίξετε όπως στο Game 3 θα αποκλειστούμε. Κι αφήστε στην άκρη τις δικαιολογίες για τη διαιτησία, στηριχτείτε στις δικές σας δυνάμεις και μόνο και κερδίστε-άμα λάχει-και τα φαλτσοσφυρίγματα». Κι όπως αποδείχτηκε, το μήνυμα πέρασε! Ο Ολυμπιακός διέλυσε την Μπαρτσελόνα κυριαρχώντας απόλυτα στα τρία τελευταία δεκάλεπτα κι ο Παναθηναϊκός μπήκε-για πρώτη φορά στη σειρά-αποφασισμένος από το πρώτο λεπτό και κέρδισε τη Μακάμπι στο παιχνίδι της. Αμφότεροι επιβίωσαν για να δουν το Game 5 και κράτησαν ζωντανό το όνειρο του Βερολίνου. Κι αυτό, όπως πολλά άλλα, το οφείλουν και στους προπονητές τους, που διαχειρίστηκαν άψογα την απογοήτευση, τον εκνευρισμό, την οργή και όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα που κατέκλυζαν φυσιολογικά τις ομάδες τους το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης και απειλούσαν να υποθηκεύσουν τους «τελικούς» της Μεγάλης Πέμπτης και μαζί ολόκληρη την υπερπροσπάθειά τους για ήδη 37 ματς φέτος στην Ευρωλίγκα.

Κι αν μια «οικογένεια» μπορεί να μείνει όρθια σε μια τέτοια συνθήκη, ασφαλώς είναι ικανή να ανταποκριθεί στην πίεση ενός αγώνα όπου κρίνεται μια ολόκληρη σεζόν. Όπως η δεύτερη Μεγάλη Τρίτη για τους μεν και Μεγάλη Τετάρτη για τους δε...