Το… American dream της Κρητικιάς!

Πριν ένα περίπου χρόνο έφτιαξε βαλίτσες για την Αμερική και το πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, χαρακτηρίζοντας την… περιπέτεια στην άλλη άκρη του Ατλαντικού όνειρο που έγινε πραγματικότητα.

Η Μαρία Γενιτσαρίδη επέστρεψε στην Ελλάδα, όμως ένα ατύχημα που είχε στην Κρήτη δεν της επέτρεψε να μπει αμέσως στις προπονήσεις της Εθνικής ομάδας, που προετοιμάζεται για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.

«Εγώ από την Αμερική γύρισα για να δώσω πολλά στην ομάδα και ήμουν ψυχολογικά προετοιμασμένη, ωστόσο ήρθε αυτή η αναποδιά που με άφησε λίγο πίσω αλλά πιστεύω ότι θα είμαι 100% έτοιμη», τόνισε η νεαρή ακραία μιλώντας στο επίσημο σάιτ της ΕΟΠΕ, υπογραμμίζοντας πως το ταξίδι στο ευρωπαϊκό δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί ως συλλογή εμπειριών.

«Αυτό το ‘πάμε για εμπειρίες’ το λέμε κάθε φορά. Δεν έχουμε πολύ χρόνο και πρέπει να μπούμε κατευθείαν σε αγωνιστικό ρυθμό, όμως εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να δείξουμε ένα πιο επιθετικό προφίλ στις άλλες χώρες. Ναι μεν αντιμετωπίζουμε μεγάλες δυνάμεις του γυναικείου βόλεϊ, αλλά αν παίξουμε καλά εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να έχουμε ελπίδες…»

«Κατάφερα να προσαρμοστώ στην Αμερική»
Όσον αφορά το σκληρό πρόγραμμα που ακολουθεί στο πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, η Μαρία Γενιτσαρίδη δεν δείχνει να πτοείται και απολαμβάνει κάθε στιγμή.

«Είναι όπως το φανταζόμουν και νιώθω ότι έχω πραγματοποιήσει ένα πολύ μεγάλο όνειρο αν και η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα. Είναι δύσκολα γιατί η προπόνηση και οι απαιτήσεις των Αμερικάνων είναι αρκετά διαφορετικές. Ο βασικός στόχος εκεί είναι να σε βελτιώσουν όσο περισσότερο μπορούν από πλευράς φυσικής κατάστασης. Ασχολούνται και με την τεχνική, αλλά όχι και τόσο. Αρχικά είχα λοιπόν να προσαρμοστώ σε ένα διαφορετικό στιλ προπόνησης, αλλά σιγά, σιγά τα κατάφερα. Από κει και πέρα είναι κι ο συνδυασμός μαθημάτων – προπόνησης. Η μέρα μου ξεκινάει στις 06.20 και τελειώνει στις 22.00 και είναι προπόνηση, μαθήματα, προπόνηση μαθήματα».

Μάλιστα, δεν περιορίζει το χρόνο της στις αθλητικές δραστηριότητες, βλέποντας μακριά.
«Αξίζει τον κόπο γιατί παρά τις δυσκολίες, βλέπεις την αλλαγή και κυρίως νιώθεις ότι κάνει κάτι που αξίζει. Στα δύο πρώτα χρόνια έχω το περιθώριο να δω την κατεύθυνση που θέλω να πάρω. Τώρα κάνω γενικής κατεύθυνσης μαθήματα αλλά σκέφτομαι να ακολουθήσω τα παραϊατρικά όπου υπάρχει και παράδοση στο πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ».

Στο αγωνιστικό κομμάτι το Πϊτσμπουργκ δεν τα κατάφερε φέτος να διακριθεί ωστόσο υπάρχουν μεγάλες φιλοδοξίες για την επόμενη σεζόν.

«Ολοκληρώσαμε νωρίς φέτος τις υποχρεώσεις μας, γιατί πήραμε την 5η θέση στην περιφέρεια μας και δεν μπορέσαμε να περάσουμε στην επόμενη φάση του κολεγιακού πρωταθλήματος. Του χρόνου όμως θέλουμε να περάσουμε και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Έπαιζα βασική σε όλα τα παιχνίδια κι ήμουν η από τις λίγες πρωτοετείς που είχαν ενεργό ρόλο στην ομάδα».

Όσο για το… ελληνικό χρώμα στην Αμερική, αναμένεται να εμπλουτιστεί, όπως τόνισε η νεαρή ακραία.

«Απ’ ότι μαθαίνω κι εγώ θα είμαστε αρκετά κορίτσια την επόμενη χρονιά αν και στην πρώτη φάση τουλάχιστον δεν θα παίξουμε αντίπαλες. Η Όλγα (Στράντζαλη) είναι πολύ μακριά στο Λος Άντζελες, η Λαμπρινή (Κωνσταντινίδου) θα πάει στο Γουέστ Βιρτζίνια που απέχει 45 λεπτά περίπου από εμένα, αλλά αγωνίζεται σε άλλη περιφέρεια, η Ειρήνη (Χατζηευστρατιάδου) είναι Μαϊάμι, ενώ ακούω ότι ίσως υπάρξουν κι άλλα κορίτσια που θα βρεθούν στις ΗΠΑ».