Έφτασε λοιπόν η ώρα της… κρίσης για τον Ολυμπιακό. Η πρόκριση στο έβδομο Final Four τα δέκα τελευταία χρόνια, περνάει πάνω από την έκπληξη της φετινής διοργάνωσης και ίσως την πιο έξυπνη, καλοδουλεμένη και πειθαρχημένη ομάδα-προπονητή, που έχει παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια, με εξαίρεση τους ισχυρούς και πλούσιους συλλόγους.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Οι «ερυθρόλευκοι», καλούνται να υπερκεράσουν το εμπόδιο μίας ομάδας που τους νίκησε δύο φορές στην κανονική περίοδο φέτος και να διαχειριστούν την πίεση που είναι με το μέρος τους, σε αντίθεση με τη Ζαλγκίρις που έχει ήδη πετύχει και λογικά θα είναι πιο απελευθερωμένη, παρά την απειρία της από τέτοιες καταστάσεις. Είναι χαρακτηριστικό, πως το μοναδικό μέλος της αποστολής που έχει συμμετάσχει σε προημιτελική φάση Ευρωλίγκας είναι ο προπονητής της. Εκεί άλλωστε είναι και η μεγάλη της δύναμη, αφού κατά γενική ομολογία, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είναι η κύρια αιτία του θαύματος που παρακολουθούμε να αναπτύσσεται από πέρυσι ή αν θέλετε μία ομάδα που με ταλέντο «4-5», παίζει για «7-8».
Ασφαλώς και ο Ολυμπιακός είναι το φαβορί, όμως σε αντίθεση με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και την, σχεδόν, σιγουριά που επικρατεί για πρόκριση, οι πιθανότητές του δεν απέχουν… χιλιόμετρα από αυτές της λιθουανικής ομάδας. Κυρίως διότι κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει την κατάσταση των τραυματιών Πρίντεζη, Τιλί, Παπανικολάου και Στρέλνιεκς, τεσσάρων παικτών «κλειδιά» για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε αντιπάλου. Ακόμα και αν όλοι τους παίξουν από το πρώτο ματς, το ζητούμενο είναι ο ρυθμός που θα έχουν, αλλά και η διαχείριση που πρέπει να γίνει από το τεχνικό τιμ για να αντέξουν ως το τέλος της σειράς, που δεν είναι νοκ άουτ, αλλά μπορεί να έχει από τρία έως και πέντε παιχνίδια.
Αν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος τους είχε όλους διαθέσιμους εδώ και, έστω, πέντε-έξι μέρες, όντως οι πιθανότητες θα ήταν εντυπωσιακά πολλές υπέρ του Ολυμπιακού, όμως τώρα υπάρχουν ερωτηματικά και η πραγματικότητα δεν συνάδει με το γεγονός πως ο κόσμος δεν έχει εξαντλήσει, ακόμα, τα εισιτήρια για τα δύο πρώτα παιχνίδια. Το θετικό, είναι πως άπαντες στην ομάδα, λόγω αυτών των προβλημάτων, δεν θα επαναπαυθούν δευτερόλεπτο (γίνεται κάποιες φορές ασυναίσθητα) και δε θα πιστέψουν πως την Ζαλγκίρις την… έχουν εύκολα. Θα πρέπει να κοπιάσουν ή και να… ματώσουν (σ.σ. διότι η σειρά αναμένεται να έχει και αρκετό μπασκετικό ξύλο) για να επιβιώσουν και να επιβεβαιώσουν τον τίτλο του φαβορί.
Τα σημεία «κλειδιά»
Αρχίζοντας την αγωνιστική ανάλυση, παρατηρεί κανείς πως έχουμε να κάνουμε με τις ομάδες που κάνουν τα περισσότερα λάθη στην διοργάνωση! Με 12,8 ο Ολυμπιακός και 13,4 μέσο όρο η Ζαλγκίρις, αυτόματα γίνεται αντιληπτό πως θα παίξει σημαντικό ρόλο το ποια από τις δύο θα καταφέρει να τα περιορίσει περισσότερο. Ίσως για τους «ερυθρόλευκους» να είναι πιο αναγκαίο, διότι υστερούν σε δημιουργία (16,2 έναντι 19,6), με αποτέλεσμα αυτή η κομβική αναλογία ασιστ-λαθών να μην είναι με το μέρος τους. Επιθετικά η Ζαλγκίρις υπερτερεί με 81,5 πόντους μέσο όρο έναντι 77,8 του Ολυμπιακού, την ώρα που στην άμυνα οι «ερυθρόλευκοι» υπερτερούν με 76,7 έναντι 80,5 στο παθητικό τους.
Για τον Ολυμπιακό, εκτός από την αποτελεσματική άμυνα, θα πρέπει να είναι συνέχεια στο μυαλό του η πίεση πάνω στη μπάλα και ιδιαίτερα στους Πάνγκος, Μίσιτς, Ουλάνοβας και Ούντριχ, που παράγουν το 67% (!) των τελικών πασών της ομάδας τους. Η λογική, λέει πως η άμυνα με αλλαγές δύσκολα θα αλλάξει (σ.σ. ασφαλώς και θα υπάρξουν παραλλαγές), οπότε και λόγω του ότι η Ζαλγκίρις είναι… μανούλα στο να εκμεταλλεύεται τα μις-ματς που εύλογα δημιουργούνται από τη συγκεκριμένη άμυνα, θα χρειαστεί οι αλληλοκαλύψεις και οι περιστροφές στην άμυνα να είναι δυναμικές, οι βοήθειες άμεσες και η συγκέντρωση στο 100%.
Από τα μις ματς, δημιουργείται ένα ακόμα πρόβλημα, αυτό του εύκολου επιθετικού ριμπάουντ, οπότε οι «ερυθρόλευκοι» θα πρέπει να θωρακίσουν αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού με καλά μπλοκ άουτ απ’ όλους, διάθεση για κάθε μπάλα και καλή τοποθέτηση. Το ματς της αυλαίας, όσο και αν ήταν ειδικών συνθηκών λόγω των πολλών απουσιών, είναι το «καμπανάκι» και ο μπούσουλας που θα ακολουθήσουν ο Σφαιρόπουλος και οι συνεργάτες του, που είναι βέβαιο πως δεν έχουν να περιορίσουν μόνο τα εξαιρετικά πικ εν ποπ του Γιανκούνας, αλλά και άλλους παίκτες (π.χ. Μιλάκνις, Ντέιβις, Γουάιτ), οι οποίοι όπως και αρκετοί συμπαίκτες τους, έχουν βρει αυτοπεποίθηση και παίζουν πολύ πάνω από το ταλέντο τους. Ακόμα και ο Τουπάν, παίζει καταλυτικό ρόλο με την ενέργεια που βγάζει στο παρκέ.
Είναι ο παίκτης που ανέλαβε το μαρκάρισμα του Σπανούλη και συνετέλεσε, μαζί με τη συνολική λειτουργία, στο να περιοριστεί σε υπερθετικό βαθμό η πικ εν ρολ δράση του. Η Ζαλγκίρις, είναι η καλύτερη ομάδα στο να το κάνει αυτό, λόγω του ότι ο προπονητής της ήταν η επιτομή του να στήνει εξαιρετικά τη συγκεκριμένη επίθεση, οπότε μαζί με το παιχνίδι στο χαμηλό ποστ, που θα είναι αναγκαίο για να φθαρεί με φάουλ και να κουραστεί το πιο μικρό ρόστερ του αντιπάλου, θα χρειαστούν και άλλες επιθετικές λύσεις, ιδιαίτερα στην αδύνατη πλευρά. Με διαρκή κίνηση χωρίς τη μπάλα και αποφυγή της στατικότητας.
Παράγοντες «Χ» και… αντοχές
Ατομικά, θα χρειαστεί να βγουν μπροστά όσο το δυνατόν περισσότεροι πρωταγωνιστές, και κυρίως οι ξένοι, αλλά και να υπάρξει, επιτέλους ισορροπία, όταν μπαίνει στο παρκέ το δεύτερο rotation. Αυτό, θα περιορίσει αυτόματα τα «νεκρά» διαστήματα και τα σκαμπανεβάσματα ακόμα και μέσα στο ίδιο το σαραντάλεπτο και θα δώσει έξτρα ώθηση συνολικά, αλλά και ανάσες στους πρωτοκλασάτους. Ο Σπανούλης είναι σε εξαιρετική κατάσταση, ο Πρίντεζης παρά τους πόνους του θα υπερβάλει εαυτό για να είναι όπως πρέπει, όμως το αποτέλεσμα δεν αποκλείεται να κριθεί, όχι μόνο από τους Παπανικολάου, Παπαπέτρου και Μάντζαρη, αλλά και τους Ρόμπερτς, Μπράουν και Τιλί, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα είναι κομβικές οι μάχες των Μιλουτίνοφ και ΜακΛίν στις δύο ρακέτες.
Επειδή έχουμε να κάνουμε με δύο ομάδες που έχουν πολλά κοινά στοιχεία, με άρμα μάχης την άμυνα και τις οργανωμένες επιθέσεις, σημαντικό προβάδισμα θα πάρει όποια κερδίσει περισσότερα εύκολα καλάθια στο «ανοικτό» γήπεδο, ξοδέψει πιο σωστά τα φάουλ και σουτάρει με καλύτερα ποσοστά στο τρίποντο. Σημαντικό ρόλο θα παίξουν επίσης οι κατοχές, η διαχείριση των συναισθημάτων από αγώνα σε αγώνα και ο έλεγχος του ρυθμού.
Το θετικό για τον Ολυμπιακό, είναι πως ακόμα και αν λαθέψει σε ένα από τα δύο πρώτα παιχνίδια στο ΣΕΦ, ο δρόμος του μπορεί να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο, αλλά έχει την εμπειρία και την προσωπικότητα για να απαντήσει στο Κάουνας. Θα πρέπει όμως να κάνει ο,τι περνάει από το χέρι του για να μην περάσει την περυσινή δοκιμασία που πέρασε κόντρα στην Εφές για να μην ριψοκινδυνέψει, αυτό που με κόπο έχτισε όλη τη χρονιά
Αν πάει την άλλη εβδομάδα στην Λιθουανία με 2-0, πολύ δύσκολα η σειρά θα επιστρέψει στο ΣΕΦ, διότι θα έχει ήδη καταφέρει να… χτυπήσει εκεί που πρέπει και θα έχει αντέξει την πίεση. Ο δρόμος όμως, είναι πολύ μακρύς και γεμάτος εκπλήξεις. Ας ευχηθούμε… ευχάριστες.
Υ.Γ.1: Πλέον δεν υπάρχουν περιθώρια και δικαιολογίες. Τα προβλήματα μπαίνουν στην άκρη και άπαντες οφείλουν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Η πρόκληση για μία ακόμα ευκαιρία ανάμεσα στους κορυφαίους είναι μεγάλη. Οι παρτίδες κερδίζονται από τους έξυπνους και τους δυνατούς.
Υ.Γ.2: Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Ούτε η πρόκριση στα προημιτελικά, ούτε το πλεονέκτημα έδρας, πόσο μάλλον μία ακόμα πρόκριση σε Final Four. Αποτελούν υπερβάσεις από μία παρέα ανθρώπων που μάχεται καθημερινά, με προβλήματα που ελάχιστοι γνωρίζουν. Μπορεί κάποιοι να έχουν… καλομάθει στις μεγάλες επιτυχίες, αλλά για να έρθει μία ακόμα χρειάζεται ένα ΣΕΦ γεμάτο, με «ζεστή» ατμόσφαιρα και θετική ενέργεια. Η σειρά δεν θα είναι εύκολη…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
