Σε ολόκληρο το παιχνίδι ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς δεν υπήρχε. Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, κάνοντας ακόμα ένα σπουδαίο ματς, τον είχε περιορίσει. Είπα σε ολόκληρο το παιχνίδι; Γράψτε λάθος. Εκτός από μία φάση.

Χρειάστηκαν δέκα δευτερόλεπτα για να χωθεί ο Σέρβος μπροστά από τον νεαρό στόπερ, εκμεταλλευόμενος τη μοναδική αδράνειά του στο ενενηντάλεπτο. Η σέντρα που ήρθε από τον ανενόχλητο Τοροσίδη, τον οποίο είχε αφήσει ολομόναχο ο Χάρης Παππάς, από το κεφάλι του MVP του φετινού Ολυμπιακού πήγε στη γωνία του Μορέτο και ο Ολυμπιακός από χθες είναι και πάλι απόλυτο φαβορί για τον 11ο τίτλο σε 12 σεζόν. Η ΑΕΚ του Φερέρ βίωσε ακόμα μία μέρα της Μαρμότας. Οπως και πέρυσι, έχασε στο γήπεδο Καραϊσκάκη 1-0, χωρίς να είναι χειρότερη. Για την ακρίβεια, χωρίς να είναι ο Ολυμπιακός καταφανώς ανώτερός της. Η εικόνα του ματς σαφέστατα και θα ήταν διαφορετική, αν ο Γκαλέτι σκόραρε στα πρώτα δευτερόλεπτα, αλλά έπειτα από το πρώτο δεκάλεπτο, που η πίεση ψηλά έφερε την «Ενωση» σε δύσκολη θέση, η ισορροπία στα χαφ αποκαταστάθηκε. Η έξοδος του Λεντέσμα, του ανθρώπου που δημιουργούσε με το μαρκάρισμα του Ριβάλντο αλλά και τις προωθήσεις του το αριθμητικό πλεονέκτημα για τους πρωταθλητές όταν είχαν την μπάλα, έδωσε στην ΑΕΚ χώρο. Η οπισθοχώρηση του Στολτίδη, που καταλάβαινε πως δεν μπορούσε να αφήσει τον Μενδρινό να βγάλει το φίδι από την τρύπα, έδωσε στην ομάδα του Φερέρ την ευκαιρία να κάνει το καλύτερο εικοσάλεπτό της στο ξεκίνημα του δεύτερου ημιχρόνου. Ομως το μεγάλο πρόβλημα λεγόταν Ριβάλντο. Σκιά του εαυτού του, μια και τα χρόνια περνάνε για όλους, όχι μόνο ήταν απαρατήρητος, αλλά καθυστέρησε σε τρεις περιπτώσεις τουλάχιστον επιθέσεις με καλές προοπτικές για την ομάδα του. Ο Λεμονής ήξερε πως δεν είχε λύσεις από τον πάγκο και γνώριζε ακόμη πως η υπερπροσπάθεια της Τρίτης κάποια στιγμή θα βάραινε τα πόδια. Προτίμησε να μη ρισκάρει για τη νίκη και να δει πού θα έβγαζε η αναμέτρηση. Πόνταρε και δικαιώθηκε στο ότι οι μπαρουτοκαπνισμένοι σταρ του έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τη μισή φάση γκολ. Ο Φερέρ, αντίθετα, έκανε αυτό που ήθελαν όλοι στην ΑΕΚ. Εβγαλε στο γήπεδο μία ομάδα που στόχος της ήταν να πάρει το ματς. Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας πλήρωσε την ατολμία της. Χθες, με το ματς να κυλάει στο 0-0, πλήρωσε την τόλμη της. Ομως, μεταξύ των δύο οι οπαδοί της ΑΕΚ σίγουρα προτιμούν, ή οφείλουν να προτιμούν, το δεύτερο.

Ο διαιτητής Κάκος δεν επηρέασε το ματς, αλλά κάποιος οφείλει να του εξηγήσει πως δεν είναι πρωταγωνιστής, αλλά διεκπεραιωτής. Και κάτι ακόμα: στη μόνη δύσκολη φάση του ματς, στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, μπορούσε να τελειώσει την αψιμαχία Μορέτο – Πάντου με μία παρατήρηση και ένα χαμόγελο. Ναι, ο κανονισμός είναι σαφής, αλλά οφείλει ο διαιτητής να λειτουργεί με τον κανονισμό ως βοήθεια και όχι ως ευαγγέλιο.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!