Μιλάμε για ανθρώπους και όχι για ρομπότ

«Ενας χρόνος στο ποδόσφαιρο είναι αιωνιότητα», έγραψε κάποτε ο κορυφαίος Ιταλός αρθρογράφος όλων των εποχών, ο διάσημος Τζιάνι Μπρέρα. Εδώ και 28 χρόνια αυτή η δουλειά μού δίδαξε πόσο σοφή ήταν αυτή η φράση. Πέρυσι τέτοιες μέρες όλοι παραμιλούσαν με τον Σωτήρη Νίνη. Ο ερχομός του από το πουθενά κατευθείαν στην ενδεκάδα του Παναθηναϊκού έφερε έναν ευχάριστο άνεμο σε όλο το τοπίο. Οχι μόνο οι οπαδοί του «τριφυλλιού», αλλά γενικότερα όποιοι βλέπουν και ασχολούνται με την μπάλα στην Ελλάδα μιλούσαν γι' αυτόν. Και ποιος δεν θα ήθελε ένα 17χρονο παιδί βγαλμένο από τα φυτώρια στην ομάδα του; Τα ματς, το ένα μετά το άλλο, επιβεβαίωναν ότι ο μικρός έχει ταλέντο. Η εικόνα του -να χαμογελά και να ευχαριστιέται το ματς- έφερνε εικόνες που δεν είχαμε συνηθίσει σε αυτή τη χώρα. Βλέπετε, έχουμε τον τόπο με την περισσότερη ηλιοφάνεια ανά έτος στην Ευρώπη, αλλά και πολλούς ανθρώπους με μιζέρια. Κι όμως, δεν άκουγες κακή κουβέντα γι' αυτό το παιδί. Η εικόνα του να ζητεί τη φανέλα του Σέζαρ στο ντέρμπι με την ΑΕΚ, η χειραψία του με τον Λυμπερόπουλο, τον Νικοπολίδη, τον Ριβάλντο, τον Χαλκιά, τον Γεωργιάδη, στα ματς που έπαιζε, έβγαζε προς τα έξω αυτό ακριβώς που είναι το ευλογημένο αυτό ποδόσφαιρο: ένα παιχνίδι. Και ένας μικρός ξαφνικά στον κόσμο των μεγάλων ζούσε το όνειρό του. Με ανοιχτά μάτια. Το χειροκρότημα των οπαδών του Ολυμπιακού στην ήττα από τον ΠΑΟ στο Καραϊσκάκη προς το πρόσωπο του πιτσιρικά απέδειξε αυτό που λέω χρόνια. Πως ο κόσμος θέλει ωραία ερεθίσματα. Τα έχει ανάγκη.

Ενα χρόνο μετά νομίζεις πως αυτά δεν συνέβησαν ποτέ. Η μεγαλύτερη κληρονομιά που μπορούσε να αφήσει ο Βίκτορ Μουνιόθ στον ΠΑΟ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπαίνει ούτε ως αλλαγή στα παιχνίδια. Ο Ζοσέ Πεσέιρο, λένε τα ρεπορτάζ, δεν πιστεύει πως ακόμα είναι έτοιμος ο Νίνης να βοηθήσει την ομάδα. Λες και μιλάμε για τη Βραζιλία του '70 και, αν μπει ο Νίνης, η μαγεία που προσφέρεται από την ομάδα του Πορτογάλου τεχνικού θα χαλάσει! Αν τα πιστεύουν αυτά που λένε στην Παιανία, χαλάλι τους. Μόνο που το παραμύθι με τον Νίνη δεν έχει δράκο και καλό είναι κάποια στιγμή να εξηγήσουν στον κόσμο, αυτόν που αποθέωσε τον μικρό πέρυσι και είδε έπειτα από χρόνια κάποιον που μπορεί να είχε τις προδιαγραφές να φτάσει τον Σαραβάκο, γιατί δεν χρησιμοποιείται καθόλου.

Φυσικά δεν είναι ο Νίνης αυτή τη στιγμή το ουσιαστικό πρόβλημα του ΠΑΟ. Αλλά η συμπεριφορά του Πεσέιρο στο όλο θέμα προκαλεί αμφιβολίες για την ευθύτητα των λόγων και κυρίως των πράξεών του σχετικά με το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο της ομάδας. Θυμίζω πως η ίδια η ΠΑΕ έβαλε μία εξωπραγματική ρήτρα πολλών εκατομμυρίων ευρώ στον παίκτη.

Γενικότερα, στον Παναθηναϊκό κάνει κακό αυτή η ανακατωσούρα με τον Αντρέα Βγενόπουλο, την «ΠΕΚ», τον Γιαννακόπουλο, τον Τζίγκερ, την ιδιοκτησία και όλα τα σχετικά. Η αναβολή της συνέντευξης Τύπου δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα ερωτήματα και παρατείνει την ταραχή που μόνο καλό δεν κάνει σε μία ομάδα που παλεύει με πολλές πιθανότητες να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αγωνιστικά ποτέ ομάδα με γκρίνια και διοικητικές αναταράξεις δεν μπόρεσε να βρει λιμάνι να αράξει. Η εικόνα της εξέδρας στο «Ανφιλντ», με το γήπεδο φυσικά γεμάτο, αλλά να αποδοκιμάζει τις ενέργειες των Αμερικανών ιδιοκτητών τον τελευταίο καιρό, και ο πόλεμος νεύρων που κάνουν στον Μπενίτεθ έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια πολλών πόντων και την έκρηξη του αρχηγού της ομάδας Στίβεν Τζέραρντ, που μίλησε για πλήρη αποδιοργάνωση των παικτών. Στην Ελλάδα οι παίκτες τι λένε γι' αυτό; Εκτός αν οι ξένοι της ομάδας (όπως δήλωσε, αφήνοντας άφωνους όλους ο Ποστίγκα) νόμιζαν πως φώναζαν υπέρ τους όλοι αυτοί που αποδοκίμαζαν την Κυριακή! Η ψυχολογική έκρηξη του Παπαδόπουλου ήταν ίσως η πρώτη, αλλά όχι η μοναδική που θα δούμε. Οσο αδικαιολόγητη και αν ήταν η στάση του απέναντι σε έναν προπονητή, που εκτέθηκε στηρίζοντάς τον τόσο πολύ από την αρχή της χρονιάς, αν και είναι παρατεταμένα ντεφορμέ, κανείς δεν μπορεί να αφήσει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός πως να παίζεις στην έδρα σου και να ακούς μπινελίκια από την αρχή του αγώνα δεν είναι κλίμα για να αγωνιστείς. Δεν μιλάμε για ρομπότ, αλλά για ανθρώπους. Κάποτε ο Γιώργος Βαρδινογιάννης για να βοηθήσει τους παίκτες έπειτα από δύο βαριές ήττες (6-0 από τον Ηρακλή και 4-1 από τα Γιάννενα) είχε προσλάβει ειδικό ψυχολόγο, τον εξαίρετο Σταμάτη Μεσημέρη, δίπλα στον προπονητή (νομίζω ότι ήταν ο Ιταλοαργεντινός Πεζάολα), κάτι άκρως πρωτοποριακό γα την εποχή στις αρχές της δεκαετίας του '80. Πολλοί το χλεύασαν, αλλά η εικόνα της ομάδας, που έμεινε αήττητη για σχεδόν ένα γύρο και έφτασε να χάνει στις λεπτομέρειες το πρωτάθλημα, δικαίωσε την επιλογή του.