Μπορεί ο Φρανκ Ριμπερί να αναδείχθηκε κορυφαίος Γάλλος ποδοσφαιριστής το 2007, όμως βάζει τον πήχη ακόμα ψηλότερα, σε συνέντευξη που έδωσε στην ελληνική έκδοση της «L’ Equipe» που κυκλοφορεί μαζί με την «SportDay». Μέχρι και την κατάκτηση της "Χρυσής Μπάλας" έχει στο μυαλό του ο άσος της Μπάγερν Μονάχου.
Κατά καιρούς τον έχουν συγκρίνει με τον Ζινεντίν Ζιντάν, όμως εκείνος δίνει την δική του απάντηση γι΄αυτό. «Απέχω από το να φτάσω το επίπεδο του Ζιντάν, αλλά έχω ακόμα πολλά χρόνια μπροστά μου», τόνισε ο βραχύσωμος μέσος. Ακόμα συγκρίνει το Γαλλικό πρωτάθλημα με το Γερμανικό και δηλώνει πως : «Νιώθω ότι δεν θα μπορούσα να εξελιχθώ σε ένα γαλλικό σύλλογο».
Αναλυτικά η συνέντευξη
- Πώς αντιδράσατε στην υπερβολική προβολή σας από τον γερμανικό Τύπο;
«Εχω μια κανονική ζωή. Εχω αποφασίσει να μη δίνω σημασία σε αυτά που γράφονται για μένα. Ξέρω όμως ότι λένε πολλά καλά πράγματα. Θέλω να μείνω προσηλωμένος στο παιχνίδι μου».
- Ναι, αλλά τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης συνεχίζουν να ασχολούνται μαζί σας...
«Νιώθω σαν τη σφαίρα στο κανόνι. Δεν πρόκειται να σταματήσω να κάνω καλές εμφανίσεις. Είναι σημαντικό να διαχειρίζεσαι σωστά όλη αυτή την κατάσταση. Ωστόσο, προτιμώ να ασχολούνται μαζί μου παρά να με έχουν στο περιθώριο».
- Πώς αισθάνεστε που μία εφημερίδα σας παρουσίασε σαν τον Ναπολέοντα, αλλά και που ο Καν σας παρομοίασε με τον Ζιντάν;
«Είναι ακόμα μία παρομοίωση. Ευχαριστώ πολύ τον Ολιβερ Καν γι' αυτό. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία ακόμα γνώμη».
- Εχετε νιώσει ήδη παθιασμένος αγωνιστικά;
«Λίγο στη Μαρσέιγ. Ομως εδώ τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Πιο σκληρά, πιο ισχυρά. Αρκεί να σας πω ότι η δύναμη που δίνει στη Μαρσέιγ το αγωνιστικό πάθος της είναι μόλις το 10% της Μπάγερν».
- Υποθέτω ότι δεν μπορείτε να περιφέρεστε ήσυχος στην πόλη...
«Αντιθέτως. Στον δρόμο οι νέοι είναι απολύτως ήρεμοι. Με αναγνωρίζουν, μου φέρονται με σεβασμό, με πλησιάζουν ευγενικά. Αυτό με παραξένεψε, διότι στη Μαρσέιγ δεν μπορούσα να βγω πουθενά. Ημουν καλά κι εκεί, αλλά λιγότερο ήρεμος».
- Δεν σας κάνει να νιώθετε ξεπερασμένος αυτό το φαινόμενο;
«Εχω αποφασίσει να μείνω ο ίδιος, να αστειεύομαι, να κάνω πλάκες, γενικότερα να μην αλλάξω τον τρόπο ζωής και παιχνιδιού μου. Με αυτόν τον τρόπο μεγάλωσα κι εξελίχθηκα ως άνθρωπος. Δεν θέλω να αλλάξω».
- Είστε σίγουρος ότι δεν έχετε αλλάξει;
«Οχι, δεν είμαι. Το σκέφτομαι συχνά. Είμαι σκεπτικός για ό,τι μου προκύπτει, για κάθε πράγμα που έρχεται στον δρόμο μου. Κατά συνέπεια, βρίσκομαι πάντα σε επιφυλακή. Δουλεύω μεθοδικά».
- Η καθημερινότητά σας έχει αλλάξει;
«Καθόλου. Είναι πάντα η ίδια. Υπάρχουν όλο και περισσότερες απαιτήσεις. Είμαι όμως αισιόδοξος. Απολαμβάνω τα πάντα».
- Εχετε φτάσει καθόλου στο σημείο να αδιαφορείτε;
«Ναι, δεν αγχώνομαι. Εξασκώ ένα όμορφο επάγγελμα, έχω κερδίσει αρκετά πράγματα στη ζωή μου. Υπάρχουν αρκετοί νέοι που αντιμετωπίζουν δυσκολίες...».
Εχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζετε τους συμπαίκτες σας;
«Οχι, δεν το σκέφτομαι καν. Ολοι είμαστε ίδιοι. Ακόμα και το γεγονός ότι ο Τύπος ασχολείται μαζί μου δεν είναι δικό μου φταίξιμο. Με τους συμπαίκτες μου περνάμε καταπληκτικά. Είμαστε πολύ κοντά, δεν αισθάνομαι περίεργα, ούτε υπάρχουν ζήλιες».
- Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που είστε μετριόφρων;
«Αδιαφορώ για όλα αυτά. Δεν μου λένε τίποτα».
- Δεν νιώσατε κολακευμένος όταν ο Ούλι Χένες, ο οποίος είναι μάνατζερ της ομάδας από το 1979, αναφερόμενος στην Μπάγερν την αποκάλεσε «Ποδοσφαιρική Ομάδα Ριμπερί» (FC Ριμπερί);
(Ξεσπά σε γέλια.) «Μου φαίνεται τρελό. Ετσι δεν είναι; Είναι παλαβό. Εγώ προσωπικά γελάω. Το παίρνω στην πλάκα. Αλλά, όπως και να 'ναι, με κολακεύει».
- Εχετε σκεφτεί το μέλλον σας στην Μπάγερν;
«Προτιμώ να μην το κάνω. Μέχρι τώρα δεν το έχω συζητήσει. Είναι αλήθεια ότι το θέμα αυτό θα έρθει κάποια στιγμή στο προσκήνιο. Μετά το τέλος της σεζόν υπάρχει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Εκεί θα συμβούν πολλά».
- Νιώθετε ότι τώρα βρίσκεστε στην καλύτερη αγωνιστική κατάσταση;
«Νιώθω ότι ωριμάζω, ότι ακόμα εξελίσσομαι, ότι περνώ σε άλλο επίπεδο παίζοντας εδώ. Αισθάνομαι ότι αντιλαμβάνομαι ακόμα καλύτερα τα πράγματα που ήξερα να κάνω πριν...».
- Το 2008 είναι η χρονιά του Φρανκ Ριμπερί;
«Εάν μείνω σε αυτό το επίπεδο μέχρι το τέλος της χρονιάς στην Μπάγερν και εάν κάνω μια καλή παρουσία στο Euro, τότε αυτή θα είναι αποδεδειγμένα μια μεγάλη χρονιά για μένα».
- Σκέφτεστε το ενδεχόμενο να είστε ο επόμενος κάτοχος της «Χρυσής Μπάλας»;
«Εχει περάσει από το μυαλό μου. Η "Χρυσή Μπάλα" είναι ένα όνειρό μου. Είναι κάτι το οποίο είμαι αποφασισμένος να κατακτήσω. Πραγματικά το σκέφτομαι».
- Δεν είναι και τόσο συνηθισμένο να αποκαλύπτεται έτσι κανείς. Να μιλάει τόσο ειλικρινά...
«Είμαι ένας ποδοσφαιριστής που θέλει να κερδίζει πάντα, εάν είναι δυνατόν, και αυτό ισχύει και για τη "Χρυσή Μπάλα". Ημουν πάντοτε φιλόδοξος κι αυτό το συναίσθημα γίνεται όλο και πιο έντονο».
- Οσον αφορά τη φιλοδοξία σας αυτή, δεν κατακτούσατε πάντα τα προηγούμενα χρόνια κάποιον τίτλο. Πώς άλλαξε αυτό; Σας βοήθησε σε αυτό ο Οτμαρ Χίτζφελντ, ο προπονητής σας;
«Το συζητήσαμε πολύ μαζί. Υπήρχαν φορές που μιλούσαμε για μιάμιση ώρα με τη βοήθεια ενός μεταφραστή ή του Ντανιέλ (Βαν Μπόιτεν). Ηρθαμε σε συμφωνία. Παίρναμε τις αποφάσεις από κοινού».
- Σας στενοχωρεί η φυγή του Χίτζφελντ στο τέλος της σεζόν;
«Ναι. Είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ πολύ. Θα είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία. Υπήρχε μια χημεία ανάμεσά μας. Εχουμε αποφασίσει να κερδίσουμε τους τίτλους γι' αυτόν. Αν είναι δυνατό και τους τρεις (πρωτάθλημα, Κύπελλο και Τσάμπιονς Λιγκ).
- Εχετε νιώσει ότι οι αντίπαλοί σας παίζουν πιο σκληρά εναντίον σας;
«Εάν είναι πιο σκληροί; Σε κάθε περίπτωση. Είναι ίσως και λίγο περισσότερο φοβισμένοι. Κάθε φορά που έχω την μπάλα διαισθάνομαι μια συμπληρωματική κίνηση από αυτούς. Νιώθω ότι έχουν όρεξη να τους περάσω, να τους ντριμπλάρω. Τότε γίνονται πολλοί. Κι εγώ πρέπει να ξεμαρκαριστώ».
- Ποιον θα υποδεικνύατε για αντικαταστάτη του Χίτζφελντ στον πάγκο της ομάδας; Θα του ζητούσατε να σας προστατέψει κι αυτός;
«Ο Χίτζφελντ με αφήνει ελεύθερο, μου ζητάει απλώς να με αντικαταστήσει στο ημίχρονο. Δεν θα μου ζητούσε ποτέ να παίξω πίσω αριστερά! Ομως είναι σπάνιο οι δεξιοί αμυντικοί να προτιμηθούν από εμάς. Είναι περισσότερο ικανοί να αμύνονται παρά να επιτίθενται».
- Αυτό, για παράδειγμα, άλλαξε στην εθνική Γαλλίας, στην οποία κατά καιρούς έχετε κληθεί να παίξετε δεξιά στα εντός έδρας ματς;
«Οχι ακριβώς. Μέχρι και το τελευταίο ματς στο οποίο αγωνίστηκα (στην ισοπαλία 2-2 με την Ουκρανία) είχα συζητήσει πιο πριν με τον Ρεϊμόν Ντομενέκ. Είχα έναν ελεύθερο ρόλο και ο εκλέκτορας μου είχε ζητήσει απλώς να με αντικαταστήσει επειδή δεν μάρκαρα. Αυτό είναι όλο. Στα προηγούμενα παιχνίδια με την εθνική οι εντολές που είχα ήταν σχεδόν όμοιες με αυτές που έχω στην Μπάγερν».
- Για να επανέλθουμε στη σύγκρισή σου με τον Ζιντάν, πιστεύεις ότι έχετε ισοδύναμο ρόλο μέσα στο γήπεδο;
«Τον σέβομαι. Σίγουρα θα ήθελα να έχω την ίδια καριέρα με αυτόν».
- Θα ήθελες να μπορούσες να γίνεις ίδιος με αυτόν;
«Θα έκανα πολλά γι' αυτό. Μέχρι τώρα είμαι ευχαριστημένος με τον εαυτό μου. Απέχω από το να φτάσω το επίπεδο του Ζιντάν, αλλά έχω ακόμα πολλά χρόνια μπροστά μου».
- Εκτιμάτε ότι αποκτήσετε ένα νέο στάτους με τις συμμετοχές σας στην εθνική;
«Θέλω να συνεχίσω να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό με τα χρώματα της χώρας μου. Μέσα στο παιχνίδι προσπαθώ να διακρίνομαι, να ζητώ την μπάλα. Αυτό είναι που συνέβαινε όλες τις προηγούμενες φορές, αυτό είναι που μετράει».
- Την καλή αγωνιστική σας φόρμα θέλετε να τη διατηρήσετε και στο Euro;
«Αυτό προσπαθώ εδώ, αυτό θέλω να πετύχω και στο Euro. Είναι το ίδιο σημαντικό με το πρωτάθλημα. Είναι μια διοργάνωση που θέλω πολύ να κερδίσω. Αλλά έχω πολλά παιχνίδια μπροστά μου με την Μπάγερν μέχρι τότε. Θα πρέπει να τα διαχειριστώ σωστά».
- Ποιος μπορεί να εμποδίσει την Μπάγερν να στεφθεί πρωταθλήτρια;
«Εμείς οι ίδιοι. Εάν δεν είμαστε πρωταθλητές, αυτό θα είναι λάθος δικό μας κι όχι των άλλων ομάδων».
- Μετά την ολιγόμηνη θητεία σας, ποιες πιστεύετε ότι είναι οι διαφορές ανάμεσα στην Μπουντεσλίγκα και τη Λιγκ 1;
«Στη Γερμανία υπάρχουν πολλά γκολ. Το παιχνίδι είναι πιο ανοιχτό, οι ομάδες λατρεύουν να παίζουν επιθετικά. Υπάρχουν περισσότεροι ανοιχτοί χώροι. Το ποδόσφαιρο εδώ είναι λιγότερο "σφιχτό" από τη Γαλλία κι αυτό μου αρέσει περισσότερο».
- Αισθάνεσθε καλύτερα στην Μπουντεσλίγκα;
«Για μένα είναι καλύτερα. Επιπλέον, όλα τα γήπεδα είναι όμορφα και γεμάτα κόσμο».
- Η Μπουντεσλίγκα είναι πιο σκληρή από τη Ligue 1;
«Υπάρχουν πολύ καλές ομάδες, όπως το Αμβούργο, η Σάλκε, η Λεβερκούζεν, η Βέρντερ Βρέμης και η Στουτγκάρδη. Στη Γαλλία υπάρχουν δύο ή τρεις καλές ομάδες και όλες οι υπόλοιπες βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο».
- Θα συμβουλεύατε άλλους Γάλλους ποδοσφαιριστές να έρθουν στη Γερμανία;
«Ασφαλώς. Οσοι βέβαια έχουν τα προσόντα. Δεν πρέπει να διστάσουν».
- Είναι πιθανό να επιστρέψετε στη Γαλλία;
«Ειλικρινά, όχι. Νιώθω ότι δεν θα μπορούσα να εξελιχθώ σε ένα γαλλικό σύλλογο».
- Ούτε στη Λιόν;
«Ούτε στη Λιόν. Δεν σκέφτομαι να επιστρέψω στη Γαλλία. Εδώ όλα είναι τέλεια οργανωμένα. Δεν υπάρχουν λόγια. Δεν ασχολείσαι με τίποτα. Οι υπεύθυνοι της Μπάγερν μου βρήκαν σπίτι. Κάθε φορά που είχα ανάγκη κάτι ήταν δίπλα μου. Υπάρχουν φορές που νιώθεις ότι αν θες κάτι, δεν χρειάζεται καν να τους το πεις. Για παράδειγμα, εάν ήμουν μουσουλμάνος θα είχα ειδικό διατροφολόγιο. Αυτό θα συνέβαινε παντού, στα αποδυτήρια, στο εστιατόριο, την ώρα του κολατσιού, στα ξενοδοχεία. Είναι μια λεπτομέρεια που δεν θα ξεχάσουν ποτέ. Τους σκέφτονται όλους αυτομάτως».
- Ανθρώπινα, τι σας έχει κάνει περισσότερο εντύπωση;
«Οταν γνώρισα τον Χένες, δεν μου ζήτησε τίποτα, όπως για παράδειγμα να του κάνω ασκήσεις επίδειξης. Μου ζήτησε να είμαι καλά εγώ και η οικογένειά μου».
- Νιώθετε όλο και περισσότερο κάτοικος του Μονάχου;
«Είμαι καλά εδώ και ζω άνετα. Μαθαίνω και γερμανικά».
- Σοβαρά;
«Ναι, ναι. Θέλω να μάθω τη γλώσσα, αλλά είναι δύσκολη, ιδιαίτερη. Υπάρχουν φορές που νομίζω ότι γνωρίζω τη γλώσσα και στην πραγματικότητα δεν ξέρω τίποτα».
- Εξακολουθείτε να παρακολουθείτε όσα γίνονται στη Μασσαλία;
«Ηρθα μια-δυο φορές, την τελευταία για το ματς κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν (2-1). Πάντα αισθάνομαι ωραία όταν επιστρέφω».
- Σκέφτεστε την πιθανότητα να επιστρέψετε ως αντίπαλος της Μαρσέιγ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ;
«Μου φαίνεται περίεργο. Δεν μου φαντάζει πιθανό. Βέβαια, δεν θα ήθελα να εμφανιστώ μασκαρεμένος (γελάει). Θα μπορούσα να παίξω από ένα ημίχρονο με κάθε ομάδα, ε;».
Επιμέλεια: Αποστόλης Λιβάνιος