Πιο πλουσιο σε λεφτά, αλλά όχι και σε συγκινήσεις! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Το Σάββατο η Πρέμιερ Λιγκ έκλεισε τις 500 αγωνιστικές και η εικόνα της ως του πλουσιότερου πρωταθλήματος στον κόσμο είναι αδιαμφισβήτητη. Από το '92, όταν αποφασίστηκε να δημιουργηθεί η σούπερ κατηγορία και να μπει ο πακτωλός των χρημάτων του BSKYB στα ταμεία των συλλόγων, το αγγλικό πρωτάθλημα άλλαξε ριζικά. Με άλλα γήπεδα να ανακαινίζονται και άλλα να κατασκευάζονται, το όλο προϊόν έγινε τόσο θελκτικό, που πλέον μεταδίδεται σε 200 χώρες!

Χρόνια πολλά, λοιπόν, στην Πρέμιερσιπ, αλλά χωρίς να έχω διάθεση να χαλάσω το πάρτι, η αλήθεια είναι πως το αγγλικό πρωτάθλημα είναι πολύ πίσω σε σχέση με τις δεκαετίες '60, '70 και '80. Η ποιότητα παιχνιδιού μπορεί να μοιάζει καλύτερη, επειδή σούπερ αστέρια αγωνίζονται σε κάθε ομάδα ή επειδή το στυλ καλυτέρευσε, όμως η ουσία παραμένει η ίδια: το ενδιαφέρον του πρωταθλήματος είναι μετριότατο, ο ανταγωνισμός ελάχιστος. Θέλετε απτά παραδείγματα; Η Τσέλσι παίρνει το πρωτάθλημα με περίπατο, με μόνο μία ήττα παθητικό, η Αρσεναλ το κατέκτησε... περπατώντας πέρυσι αήττητη, η Γιουνάιτεντ μένει φέτος 14 πόντους πίσω έχοντας χάσει μόνο μία φορά από τον Οκτώβριο! Σας κάνει για ανταγωνιστικό πρωτάθλημα αυτό;

Στη δεκαετία '60 και '70 ο τίτλος άλλαζε χέρια κάθε χρόνο. Η Ιπσουιτς το '63 και η Νότιγχαμ Φόρεστ το '78 ανέβηκαν από τη δεύτερη κατηγορία και πήραν το πρωτάθλημα αμέσως. Σήμερα μπορεί ποτέ να το κάνει αυτό κάποιος; Το 1970 η Αρσεναλ τερμάτισε 13η, αλλά πήρε το Κύπελλο Εκθέσεων, η Τότεναμ ένατη το '84 κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Το πρωτάθλημα δεν το έπαιρνε κανείς με λιγότερες από έξι ήττες και συνήθως μία ομάδα έχανε σε δέκα παιχνίδια στο δρόμο για τον τίτλο. Το '71-'72 η Ντέρμπι Κάουντι με 58 βαθμούς πήρε το πρωτάθλημα, έχοντας μόλις ένα πόντο διαφορά από τρεις ομάδες που έμειναν στους 57, τη Λιντς, τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Σίτι! Το 1974-'75, όταν τα «κριάρια» ξαναπήραν τα σκήπτρα, αν και ήταν μόλις ένατα τα Χριστούγεννα, η διαφορά από την τέταρτη της βαθμολογίας Εβερτον ήταν μονάχα τρεις πόντοι!

Το 1976 και το 1977 η Λίβερπουλ μπόρεσε να πάρει διαδοχικά πρωταθλήματα με ένα μόλις πόντο από την ΚΠΡ την πρώτη φορά και τη Μάντσεστερ Σίτι τη δεύτερη, σε φινάλε που έσπασαν καρδιές. Το '81-'82, αν και είχε μείνει 17 πόντους πίσω από την κορυφή τα Χριστούγεννα, η Λίβερπουλ ανέτρεψε την κατάσταση, παίρνοντας ένα πρωτάθλημα που έμοιαζε απίστευτο. Το '86-'87 έκανε κάτι ανάλογο η Εβερτον, που είχε μείνει πίσω από την Αρσεναλ 15 πόντους, ανήμερα την Πρωτοχρονιά, αλλά κάλυψε τη διαφορά και πήρε το τελευταίο πρωτάθλημά της μέχρι τις μέρες μας.

Το πρωτάθλημα ήταν με 22 ομάδες και τα παιχνίδια διαδοχικά ακόμη και συνεχόμενες μέρες, κάτι που σήμερα μοιάζει αδιανόητο. Νίκες με σκορ 4-0, 5-0, 5-1, 7-2 απέναντι στην ομάδα, που τελικά πήρε το πρωτάθλημα, μοιάζουν σήμερα σαν το μύθο του τέρατος του Λοχ Νες! Και όμως συνέβαιναν.

Κάθε ομάδα είχε αληθινούς σταρ. Ακόμη και οι πιο μέτριες διέθεταν διεθνείς και αληθινούς σόουμαν. Από τον... περιπλανώμενο Φρανκ Γουόρθινγκτον (Χάντεσρφιλντ, Μπόλτον, Λέστερ) έως το παιδί θαύμα Τρέβορ Φράνσις, που ντεμπούταρε με την Μπέρμιχαμ μαθητής τρίτης Γυμνασίου σε ηλικία 15 ετών, δεν ήξερες ποιον να πρωτοθαυμάσεις. Ηταν η εποχή που η Αγγλία κάθε χρόνο κατακτούσε Κύπελλο Ευρώπης, αφού από το '67 έως το '73 έπαιρνε σερί το ΟΥΕΦΑ (ή Εκθέσεων) από το '77 έως το '84 (με διακοπή μόλις ενός χρόνου, το '83) το Πρωταθλητριών, ενώ ενδιάμεσα και άλλοι τίτλοι, όπως το Κυπελλούχων το '70 και το '71 κατέληγαν στο νησί. Τη διαφορά ποιότητας και βάθους με σήμερα την καταλαβαίνεις με την πιο απλή στατιστική. Από το '92-'93 που άρχισε η Πρέμιερ Λιγκ, μόνο η Γιουνάιτεντ το '99 πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ και η Τσέλσι το '98, με την Αρσεναλ το '95 το Κυπελλούχων!

Οσο για το πόσο άλλαξαν οι εποχές, το αποδεικνύει το μέγεθος μιας Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ το 1974, η οποία έξι χρόνια μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου Ευρώπης υποβιβάστηκε. Kαι η πανίσχυρη το 1973 Λιντς Γιουνάιτεντ έχασε το Κύπελλο από τη Σάντερλαντ, που ήταν 15η στη δεύτερη κατηγορία. Σήμερα παρόμοια σενάρια θα υπήρχαν μόνο σε βιβλίο του Νταν Μπράουν και θα ξεπερνούσε σε πωλήσεις τον Κώδικα Ντα Βίντσι!