Δεν αισθανόμαστε άνετα με την τεχνολογία (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Το ποδόσφαιρο έχει ζήσει με το λάθος, αλλά έφτασε ο καιρός να το διορθώσει

Στην Ελλάδα ποτέ δεν νιώσαμε βολικά με την τεχνολογία. Πιθανόν σε κανέναν τομέα. Σίγουρα πάντως, όχι στον αθλητισμό. Δεκαετία '80 και η τηλεόραση δείχνει, στη μυθική για την εποχή «Αθλητική Κυριακή», την μπάλα να περνάει μέσα από τα δίχτυα σε κάποιο ματς Β' Εθνικής. Νομίζω ότι ήταν Προοδευτική–Αιγάλεω, αλλά ελάχιστη σημασία έχει. Στο εξωτερικό, την ίδια εποχή, τρία ματς σε διαφορετικά πρωταθλήματα επαναλαμβάνονται, όταν διαπιστώνεται παρόμοιο πρόβλημα. Στη χώρα του παραλόγου όμως γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων. Τελικά, μετά από καιρό, πρυτανεύει η λογική και το ματς ξαναγίνεται! Στο μπάσκετ, συμβαίνει το ίδιο σε ματς Απόλλωνα Πατρών-Αρη, όταν οι διαιτητές κάνουν λάθος σε απόφαση που στέλνει το ματς στην παράταση. Εκεί, οι αντιδράσεις ήταν πιο γρήγορες, ίσως γιατί σε αυτό το άθλημα τις αποφάσεις τις έπαιρναν πάντα άνθρωποι-γνώστες των πραγμάτων, που αγαπούσαν πολύ το χώρο τους και όχι την καρέκλα!

Τα τελευταία 15 χρόνια, το βίντεο έχει μπει στη ζωή του ποδοσφαίρου για τα καλά. Στο Μουντιάλ του '94, ο Ιταλός Τασότι τιμωρήθηκε εκ των υστέρων με πέντε ματς για αγκωνιά στον Λουίς Ενρίκε, αφού ο διαιτητής δεν το είχε δει. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, η κόντρα Ζόρζε Κόστα και Γουεά στα αποδυτήρια σε ματς Πόρτο–Μίλαν το 1996 θα έπεφτε στα μαλακά, αφού κανείς δεν το είχε δει. Ομως, η κάμερα της πορτογαλικής τηλεόρασης ήταν εκεί και αποτέλεσε πειστήριο τιμωρίας. Στο πρόσφατο EURO, ο Τότι γλίτωσε την αποβολή επειδή ο διαιτητής δεν τον είδε να φτύνει τον Δανό αμυντικό. Τον καταδίκασε όμως η κάμερα της δανέζικης τηλεόρασης! Στην Αγγλία, το βίντεο θεωρείται άμεσο βοήθημα και πάντα η ειδική επιτροπή εφέσεων το χρησιμοποιεί για να καταδικάζει ή να αθωώνει παίκτες. Η λίστα είναι ατελείωτη, με δεκάδες μεγάλα ονόματα να έχουν γνωρίσει και τις δύο όψεις του νομίσματος. Ο Γουέιν Ρούνεϊ, για παράδειγμα, με την Εβερτον είδε την ποινή του να μειώνεται το 2001 για αποβολή και μόλις τον περασμένο Γενάρη να τιμωρείται με τρεις αγωνιστικές γιατί χτύπησε παίκτη της Μπόλτον εκτός φάσης, αν και δεν τον απέβαλε ο διαιτητής!

Στην Ελλάδα αντίθετα, ούτε στον 21ο αιώνα αισθανόμαστε άνετα με την τεχνολογία. Τιμωρούμε σωστά κάποιους που έφταιξαν (Ασουνσάο και Γκονζάλες), αλλά δεν τους είδε ο διαιτητής, αγνοούμε όμως ταυτόχρονα την αυτονόητη διόρθωση! Οπως στο λάθος που αφορούσε την κάρτα του Ασουνσάο στο ματς με τον ΠΑΟΚ, όπου το φάουλ το κάνει καθαρά ο Πετκόφ! Πέρυσι, ο Κυργιάκος σωστά τιμωρήθηκε για το χτύπημα στον Ζιοβάνι, όπως πρέπει να κληθεί σε απολογία και να τιμωρηθεί ο Καστίγιο για την απαράδεκτη ενέργειά του στην Καλαμαριά. Η τεχνολογία ίσως να μην μπορεί να δώσει ακόμη λύσεις σε αποφάσεις παιχνιδιού, όπως ένα πέναλτι ή αν πέρασε η μπάλα τη γραμμή. Είναι όμως σε θέση να βελτιώσει τις όποιες ατέλειες πειθαρχικού ελέγχου είχε μία διαιτησία. Είναι άκρως υποκριτικό να μη τη δεχόμαστε ως θεσμοθετημένη διαδικασία, επειδή δεν γίνεται να υπάρχουν κάμερες παντού! Με την ίδια λογική, αν οι κάμερες σε ένα μαγαζί δείχνουν ολοκάθαρα το πρόσωπο ενός δράστη ληστείας, πρέπει να τον αφήσουμε ελεύθερο αφού δεν έχουν όλα τα μαγαζιά ανάλογο σύστημα!

Το ποδόσφαιρο έζησε χρόνια με τη λογική του λάθους. Το να προσπαθούν κάποιοι όμως να πείσουν πως αυτή είναι και η ομορφιά του, μοιάζει με τον κατηγορούμενο που σκότωσε τους γονείς του και ζητεί επιείκεια από το δικαστήριο γιατί είναι ορφανός! Το συντομότερο που θα θεσμοθετηθεί μία επιτροπή με το δικαίωμα, ακόμη και αυτεπάγγελτα, να επεμβαίνει και να τιμωρεί ή να αθωώνει με βάση το βίντεο, θα έχουμε κάνει ένα καλό βήμα μπροστά!