Απόγευμα Μαΐου, Ολυμπιακό Στάδιο, δεκαέξι χρόνια πριν. Ο Πανσερραϊκός ψάχνει με νύχια και με δόντια βαθμούς για να κρατηθεί στην κατηγορία. Αντίπαλος ο Παναθηναϊκός του Βασίλη Δανιήλ, που είχε παίξει πριν από λίγες μέρες στη Γένοβα με τη Σαμπντόρια στο πειραματικό Τσάμπιονς Λιγκ, απογοητευμένος από την απώλεια του πρωταθλήματος. Είκοσι χρόνια πριν, το 1972, ένας τερματοφύλακας που έπιανε τα άπιαστα, ο Παναγιώτης Κελεσίδης, με τη φανέλα του Ολυμπιακού είχε κρατήσει τη νίκη μέσα στη Λεωφόρο, την πρώτη εκτός έδρας των Πειραιωτών επί του «αιώνιου» αντίπαλου τους ύστερα από το 1968. Εκείνη τη μέρα ο Κελεσίδης καθόταν στον πάγκο του Πανσερραϊκού και με ένα γκολ του Αλιατίδη μπόρεσε να πάρει τους δύο βαθμούς. Ηταν η τελευταία χρονιά που γινόταν το πρωτάθλημα με την παλιά βαθμολόγηση, αλλά τελικά αυτό το «κόλπο γκρόσο» δεν έφτασε.

Ο Πανσερραϊκός έπεσε, μετά υποβιβάστηκε και στην τρίτη κατηγορία και μέχρι χθες δεν είχε νιώσει ξανά ομάδα Α' Εθνικής. Χρειάστηκε να αναλάβει την ομάδα πριν από λίγα χρόνια ο Πέτρος Θεοδωρίδης, ο οποίος μπόρεσε με σοβαρές κινήσεις να ξανακάνει τα «λιοντάρια» ομάδα. Ο Πανσερραϊκός από χθες επέστρεψε σπίτι του. Εκεί όπου πραγματικά ανήκει. Θυμίζω απλώς ότι τη δεκαετία του '60 έως τα μέσα της δεκαετίας του '70, όταν βρισκόταν σερί στην Α' Εθνική, ήταν η ομάδα από την περιφέρεια με τις περισσότερες συμμετοχές. Ο ΟΦΗ την πέρασε έπειτα από πολλά χρόνια, αλλά η εικόνα από την εξαιρετική ομάδα του Μπιτζίδη, του Κατσαβάκη, του Ζαρζόπουλου, του Κελεσίδη, του Αϊβαζίδη και του Τσιφούτη αργότερα (συγγνώμη αν ξεχνάω πάρα πολλά σπουδαία ονόματα αυτού του τεράστιου σωματείου) δεν μπορεί εύκολα να φύγει από το μυαλό.

Τα τελευταία χρόνια έγιναν καλές προσπάθειες, αλλά φέτος όλα πήγαν από την αρχή καλά. Οι συχνές αναφορές στην παλιά ομάδα του Πανσερραϊκού μέσα από τις εκπομπές του «Παρά πέντε» (ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι γιος του παλιού ταμία της ομάδας τη δεκαετία του '80) επανέφεραν στο προσκήνιο τον σύλλογο πριν από δύο χρόνια. Ο τρόπος που ανέβηκε ήταν αρχοντικός. Η Σούπερ Λίγκα υποδέχεται μία ομάδα που ανήκε πάντα στο κλαμπ της, απλώς τυπικά βρισκόταν εκτός. Καλώς ήρθατε, «λιοντάρια». Μας λείψατε...

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!