Ταυλαρίδης: «Υπάρχουν κάποιοι που με πιστεύουν»

Για τη Γαλλία και τη σπουδαία πρόταση της Ζενίτ μίλησε ο Στάθης Ταυλαρίδης στη «SportDay». «Ο Αρσέν Βενγκέρ είναι ένας πανέξυπνος και διαλλακτικός άνθρωπος. (Απο)δέχεται ακόμη και τις οδηγίες του φροντιστή», δήλωσε για τον Αλσατό τεχνικό. Όσο για την παρ’ ολίγο μεταγραφή του στην Κυπελλούχο του UEFA, Ζενίτ, ο 28χρονος αμυντικός τόνισε: «Η Ζενίτ τα 'χε βρει με τη Λιλ και μου πρόσφερε 5 εκατ. ευρώ για τρία χρόνια. Απογοητεύτηκα όμως από τις εγκαταστάσεις. Δεν το μετάνιωσα που επέλεξα τη Σεντ Ετιέν».

Αναλυτικά όσα είπε ο Ταυβλαρίδης:

Να γυρίσουμε λίγο πίσω στα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς. Αρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ. Τι θυμάσαι τώρα...

«Σχολείο. Στην κυριολεξία. Το να συμμετέχεις στο οικογενειακό δίτερμα με τους Κίον και Ανταμς, να κοπιάρεις τις κινήσεις τους, να μαθαίνεις να λειτουργείς άριστα σε συνθήκες άμυνας ζώνης είναι πραγματικά κληρονομιά μιας ζωής. Και δεν είναι μόνο αυτό. Το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κρατήσει από τη θητεία μου στην Αρσεναλ ήταν τα ματς με τη reserve team. Η εμπειρία η ίδια. Αρσέν Βενγκέρ, ε; Πανέξυπνος. Αφοπλιστικός. Μιλάει επτά γλώσσες. Διαλλακτικός. Το πιο σημαντικό του προσόν. Ξέρεις τι είναι να (απο)δέχεσαι εντολές από τον φροντιστή σου σε αγωνιστικά θέματα (σ.σ.: εννοεί τον Ακερς Βικ, άνθρωπο που εδώ και 22 χρόνια είναι έννοια ταυτόσημη με την Αρσεναλ); Απλώς αυτό αποδεικνύει το μεγαλείο του».

Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι των εξελίξεων. Πώς από το οικογενειακό κλίμα και την κρύα ατμόσφαιρα του γηπέδου της Λιλ κατέληξες στη βαριά φανέλα και το απαιτητικό κοινό της Σεντ Ετιέν;

«Θα ήθελα να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρόπερσι υπήρχε ένα πρόβλημα στη Λιλ. Τρεις παίκτες για δύο θέσεις και είθισται εγώ να ήμουν ο "ριγμένος". Ο προπονητής μου (σ.σ.: Κλοντ Πιέλ), πάντως, μου έδινε φανέλα βασικού στα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ. Ποτέ δεν παραπονέθηκα. Ποτέ δεν εναντιώθηκα στις αποφάσεις του προπονητή μου. Για μένα η μεγαλύτερη δικαίωση ήρθε όταν, ένα μήνα πριν από το φινάλε του πρωταθλήματος, ο Πιέλ μού εκμυστηρεύτηκε ότι πρόθεση της ομάδας ήταν να ανανεώσουμε τη συνεργασία μας για τρία χρόνια με διπλασιασμό αποδοχών».

Πώς και δεν προχώρησε η δουλειά...

«Η Λιλ με ανέδειξε, με καθιέρωσε στην κοινή γνώμη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Δέθηκα μαζί της συναισθηματικά. Το οικογενειακό κλίμα των αποδυτηρίων με κάλυπτε απόλυτα. Κάποια στιγμή όμως ο κύκλος μου ολοκληρώθηκε και σήμανε η ώρα της αλλαγής».

Ναι, αλλά πριν από το αίσιο τέλος με τη Σεντ Ετιέν στην υπόθεσή σου ενεπλάκη η Ζενίτ. Οχι όποια και όποια. Η κάτοχος του ΟΥΕΦΑ. Τι ακριβώς έγινε και τελικά επέλεξες τους «στεφανουά»;

«Οντως. Είχα βρεθεί με τον κ. Αντβοκάατ στην Ολλανδία. Γνώριζα ότι Λιλ και Ζενίτ τα είχαν βρει στα 2,5 εκατ. ευρώ και απέμενε το δικό μου “Ο.Κ.” Θέλησα να επισκεφθώ τις εγκαταστάσεις και να δω την πόλη, διότι η... καθημερινότητα για μένα είναι μείζον θέμα. Η πρόταση εξωπραγματική. Για τρία χρόνια μού πρόσφεραν 5 εκατ. ευρώ, τα μισά μόνο για το πρώτο έτος της συνεργασίας μας».

Και τελικά γιατί δεν ενέδωσες;

«Η πόλη μού φάνηκε συμπαθητική, αλλά το υπόλοιπο κομμάτι και κυρίως αυτό που αφορούσε το αγωνιστικό δεν με κάλυψε. Οι εγκαταστάσεις με απογοήτευσαν. Θα μπορούσα κάλλιστα να ''καθίσω'' στα αμύθητα λεφτά του πρώτου χρόνου συμβολαίου και μετά να φύγω, αλλά δεν είναι του χαρακτήρα μου. Παράλληλα, ο τεχνικός της Σεντ Ετιέν, Λοράν Ρουσέ (σ.σ.: ήταν βοηθός του Πιέλ στη Λιλ), με πίεζε, μου τόνωσε την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό μου και αυτό ουσιαστικά με έπεισε».

Δηλαδή θες να μας πεις ότι εκείνο το βράδυ στο Μάντσεστερ, που η Ζενίτ κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, δεν ένιωσες «φαγούρα»; Δεν σ' έπιασε το παράπονο;

«Οχι. Ειλικρινά. Εξάλλου δεν μπορώ να γίνω μετά Χριστόν προφήτης. Για το αγωνιστικό ποιόν της Ζενίτ δεν είχα καμία αμφιβολία. Στο λέω κατηγορηματικά, δεν έχω μετανιώσει για την απόφασή μου το προηγούμενο καλοκαίρι. Ο προπονητής μου με έχει προστατέψει στον μέγιστο βαθμό. Ειδικά το πρώτο εξάμηνο, όταν δέχθηκα έντονη αμφισβήτηση. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Να ξέρεις ότι υπάρχει ένας άνθρωπος σε κομβική θέση, ο οποίος πιστεύει στην αξία σου».

Στάθη, μπορείς να μας εξηγήσεις τι... μέρους του λόγου είναι η Σεντ Ετιέν στη Γαλλία. Μιλάμε για μια ομάδα που, λόγω του ότι έχει φορέσει τη φανέλα της ο Μισέλ Πλατινί, τα υπόλοιπα περιττεύουν...

«Θα μπορούσα να την παρομοιάσω με τον ΠΑΟΚ. Η πόλη δεν σου προσφέρει ιδιαίτερες συγκινήσεις, ο κόσμος της όμως υποστηρίζει θερμά την ομάδα. Γεμίζει το γήπεδο, ζει και αναπνέει για τη Σεντ Ετιέν. Φαντάσου πόσο τυχερός νιώθω, που στην πρώτη μου σεζόν στην ομάδα εξασφαλίσαμε την έξοδο στο ΟΥΕΦΑ έπειτα από 26 ''στείρα'' χρόνια».

Η γλώσσα, οι σχέσεις σου με τον Τύπο;

«Τα καταλαβαίνω όλα. Πάντως στο Λιλ ένιωθα πιο άνετα. Είχα το ελληνικό ταβερνάκι μου. Την ελληνική παρέα. Στο Σεντ Ετιέν τώρα αρχίζω σιγά σιγά να βρίσκω τα πατήματά μου. Οπως και να το κάνεις είναι αναγκαίο κακό η εκμάθηση της γλώσσας. Το μόνο που μου λείπει είναι η ευφράδεια στην ομιλία. Οι σχέσεις μου με τον Τύπο ανέκαθεν δεν ήταν ανεπτυγμένες. Δεν είμαι... δημοσιογραφικός. Προτιμώ να "μιλάω" στο γήπεδο. Πάντως πρόπερσι, μετά το ματς Λιλ - Παρί Σ.Ζ., ένας επιφανής δημοσιογράφος του Canal+ μου ζήτησε συγγνώμη για την κριτική που μου έχει ασκήσει. Απολογήθηκε για το λάθος του. Αυτό για μένα λέει πολλά».

Κάνοντας μια αναφορά στους επιθετικούς που έχεις αντιμετωπίσει, σε ποια ονόματα θα έβαζες άνω τελεία;

«Βαζέχα, Γκόγκιτς, φυσικά Ανρί, Νιανγκ και Ντιντάν. Ναι, αυτόν που έχει γραφτεί για τον Ολυμπιακό, αλλά στάθηκε άτυχος, μια και υπέστη ρήξη χιαστών. Αν τον έπαιρνε η ελληνική ομάδα, θα έκανε τη διαφορά».

Κάποια στιγμή να σε περιμένουμε στα μέρη μας; Υπάρχει αυτή η προοπτική στην άκρη του μυαλού σου;

«Δεν το έχω σκεφτεί ειλικρινά. Εκείνο που θέλω είναι να με αξιώσει ο Θεός να ολοκληρώσω με αξιοπρέπεια την καριέρα μου στην Ευρώπη. Τα υπόλοιπα είναι συνάρτηση timing και καταστάσεων».

Η καθημερινότητα του Στάθη στο Σεντ Ετιέν...

Το ξυπνητήρι χτυπάει μέσες άκρες στις 08:00. Πρωινή προπόνηση, παραμονή στο προπονητικό κέντρο της Σεντ Ετιέν για το μεσημεριανό φαγητό, υπό την επίβλεψη διατροφολόγου, οικογενειακή χαλάρωση με τη γυναίκα του, Κατερίνα, και την 6 μηνών κορούλα τους. Ο απογευματινός καφές ή ένας περίπατος εντάσσεται στο καθημερινό πρόγραμμα ψυχαγωγίας και (το αργότερο) στις 21:00 επιστροφή στο σπίτι, ενημέρωση μέσω ίντερνετ και ανάπαυση. Ολα αναιρούνται αν υπάρχει απογευματινή προπόνηση (είθισται την Τρίτη και, πού και πού, μια δεύτερη μέρα της εβδομάδας).