Τέσσερα χρόνια μετά το έπος της Πορτογαλίας, το σκηνικό είναι θλιβερό. Η εθνική, η οποία το 2004 μας ανέβασε στους επτά ουρανούς με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού, επιστρέφει στην Ελλάδα άπρακτη και χωρίς να δικαιολογήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης με τον οποίο πήγε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας.

Χθες στο ματς με τη Ρωσία προέκυψε ο αποκλεισμός. Τα πάντα όμως ή σχεδόν τα πάντα είχαν χαθεί στο παιχνίδι με τη Σουηδία. Εκεί που οι διεθνείς μας κατέβηκαν με αμυντικό προσανατολισμό, με τάση να μην παίξουν πραγματικό ποδόσφαιρο απέναντι σε μία ομάδα που δεν ήταν δα και το μεγαθήριο.

Χθες το σκηνικό ήταν διαφορετικό. Η ομάδα αυτή τη φορά προσπάθησε όσο μπορούσε. Είχε νεύρο, είχε κίνηση, επιχείρησε και έπαιξε σε κάποιες στιγμές αρκετά καλά. Ατύχησε όμως δύο φορές. Η πρώτη είχε να κάνει με τον Γιούρκα Σεϊταρίδη και τον τραυματισμό του. Ο Έλληνας άσος είχε μπει κεφάτος στο γήπεδο και βοηθούσε πολύ, τόσο στο ανασταλτικό κομμάτι, όσο και σε αυτό της δημιουργίας. Η αποχώρησή του με τραυματισμό μάς κόστισε πολύ. Από την άλλη, δεχτήκαμε και πάλι αστείο γκολ. Η αρχή είχε γίνει στο ματς με τη Σουηδία και μιλάμε για το δεύτερο γκολ, του Χάνσον. Χθες χάθηκε το ματς σε μία φάση, στην οποία κάλλιστα θα μπορούσαμε να είχαμε αποφύγει το μοιραίο.

Επίσης, στην ήττα που μας κόστισε την πρόκριση στην επόμενη φάση έπαιξε το ρόλο της και η λανθασμένη αλλαγή του Ρεχάγκελ. Ο Αμανατίδης και όχι ο Λυμπερόπουλος έπρεπε να βγει για να μπει ο Γκέκας. Ο Λυμπερόπουλος απασχολούσε τους Ρώσους αμυντικούς, κρατούσε τη μπάλα όπως έπρεπε και θα λειτουργούσε ακόμη πιο καλά έχοντας στο πλευρό του τον Γκέκα αντί του Αμανατίδη.

Γενικώς, η ομάδα ήταν βελτιωμένη σε σχέση με το ματς με τη Σουηδία και κάτι που συντέλεσε προς αυτή την κατεύθυνση ήταν το πιο ορθολογικό σχήμα που παρέταξε ο Γερμανός προπονητής. Πάντως, κάτι που πρέπει να σημειωθεί-και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μομφή κατά των διαιτητών-είναι το εξής: είμαστε η μοναδική ομάδα στο τουρνουά που δεν έχει κερδίσει φάουλ έξω από τη μεγάλη περιοχή. Με κάποιο τρόπο, με κάποια «μπούκα», θα έπρεπε να αποσπάσουμε τέτοια φάουλ, κάτι που σίγουρα θα αύξανε τις πιθανότητές μας για κάποιο γκολ.

Από εδώ και πέρα, μας μένει το ματς με την Ισπανία, στο οποίο κάθε άλλο παρά αδιάφοροι πρέπει να παραταχθούμε. Πρέπει να τα δώσουμε όλα. Να πραγματοποιήσουμε καλή εμφάνιση και να ψάξουμε τη νίκη απέναντι σε μία ομάδα, η οποία είναι δικαίως μέχρι τώρα η πρώτη στον όμιλο.

Από την άλλη πλευρά, η Ρωσία με την επιστροφή και του Αρσάβιν στο ματς με τη Σουηδία μπορεί να προκριθεί. Χθες έδειξε πολύ καλά στοιχεία, έφτιαξε φάσεις για γκολ και γενικά εμφάνισε ένα σύνολο που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποτιμηθεί.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube

Τις προκρίσεις τις καθορίζει το χορτάρι και όχι τα λόγια και τα ονόματα και οι Σκωτσέζοι το απέδειξαν ξανά

Η Λίβερπουλ πιστεύει πάντα πως θα σκοράρει έστω και αργά, όμως όποιος παίζει συνέχεια με τη φωτιά θα καεί!

Έκανε περίπατο στη Σερβία, αλλά ο Τούχελ θα έχει πιο δύσκολα εμπόδια για να κάνει η Αγγλία το επόμενο βήμα!

Τις μεταγραφές τις κρίνει το χορτάρι και εκεί θα κριθεί ο Ίσακ, όπως κάποτε οι Σίρερ, Ρούνεϊ, Ανρί, Κιν και Βερόν

Ο Σον υπήρξε ο καλύτερος (συμ)παίκτης που είχαν όλοι στην Τότεναμ και φεύγει σαν αληθινός αρχηγός!

Ένα πρωτάθλημα δεν κερδίζεται με καλό ξεκίνημα, αλλά άνετα χάνεται με ένα κακό, όπως σωστά έλεγε πάντα ο Σερ Άλεξ!

Ο Φρανκ με αυτά που έκανε στη Μπρεντφορντ έχει γεμάτο «ρεζερβουάρ», αλλά η Τότεναμ είναι τεράστιο ρίσκο!

Χέιζελ: Η γιορτή που με ευθύνη των μεθυσμένων οπαδών και της ανικανότητας UEFA και Βέλγων, έγινε εφιάλτης!

Όποιος από Γιουνάιτεντ και Τότεναμ πάρει το τρόπαιο, είναι ευρωπαϊκός τίτλος και φυσικά δικαιούται να πανηγυρίζει!

Ίντερ και Μπαρτσελόνα, σε δυο ματς απέδειξαν, γιατί το ποδόσφαιρο παραμένει το καλύτερο παιχνίδι στον κόσμο!