Ημιτελικός με αξία τελικού! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Η μία παίζει απόψε μόλις στο δεύτερο ημιτελικό στο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της. Είναι η μόνη από τις τέσσερις ομάδες των ημιτελικών που δεν έχει κατακτήσει ποτέ το πιο βαρύτιμο τρόπαιο. Διεκδικεί μόλις το δεύτερο πρωτάθλημα στα 100 χρόνια ύπαρξής της. Η άλλη βρίσκεται στα ημιτελικά για έβδομη φορά. Εχει ήδη τέσσερα Κύπελλα στη συλλογή της και κάθε φορά από τις έξι προηγούμενες στα ημιτελικά, προκρίθηκε στον τελικό, ενώ την τροπαιοθήκη της κοσμούν 18 πρωταθλήματα.

Αν η στατιστική έπαιζε μπάλα, η Λίβερπουλ θα είχε ήδη αποκλείσει την Τσέλσι στο δρόμο για την Κωνσταντινούπολη. Οπως πιθανόν θα είχε ήδη…αποκλειστεί, αν συνυπολογίσουμε πως και στις τρεις φετινές κόντρες τους νικήτρια βγήκε η ομάδα του Μουρίνιο. Στο πρωτάθλημα, μάλιστα, πέτυχε διπλή νίκη επί της Λίβερπουλ από το 1918-19. Το ποδόσφαιρο, ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν αφήνει την ιστορία να κρίνει. Το χορτάρι αποτελεί το μοναδικό χώρο στον οποίο κάποιος αποδεικνύει την ανωτερότητά του.

Και κάποιοι παράγοντες, όμως, παίζουν ρόλο. Ενας είναι η φανέλα. Ηδη η Λίβερπουλ το έχει δείξει τη φετινή σεζόν. Απέναντι στη Γιουβέντους μέτρησε όσο τίποτε άλλο αυτό το λεγόμενο «ειδικό βάρος». Και είναι κάτι που η Τσέλσι δεν μπορεί να αγνοήσει.

Ο Τζέιμι Κάραγκερ, σαφώς ο σταθερότερος παίκτης της ομάδας του Μπενίτεθ όλη τη χρονιά που διανύουμε, σε συνέντευξή του στους «Sunday Times» άφησε να εννοηθεί κάτι που έως το καλοκαίρι θα ήταν αδιανόητο για τους φίλους της Λίβερπουλ, πως θα προτιμούσε ο τίτλος να πάει ακόμα και στα χέρια της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, από το να καταλήξει στο «Στάμφορντ Μπρίτζ». Ακούγεται… βλάσφημο για τους περισσότερους, όμως η αλήθεια είναι πως κάπως έτσι αισθάνονται πολλοί οπαδοί των «ρεντς» από τον τελικό του Κάρντιφ και μετά. Τότε που ο Μουρίνιο έκανε τη χαρακτηριστική κίνηση της σιωπής προς την εξέδρα, αν και αργότερα δικαιολογήθηκε πως αφορούσε τους… δημοσιογράφους!

Η Λίβερπουλ αισθάνεται πάντως με την πλάτη στον τοίχο. Η πέμπτη θέση στο πρωτάθλημα δεν της αφήνει, με τρία μόνο ματς ακόμα και τέσσερις πόντους από την Εβερτον, περιθώριο για νέα έξοδο στη διοργάνωση. Ο μόνος δρόμος έμοιαζε ο δύσβατος, αυτός της κατάκτησης του Κυπέλλου. Ξαφνικά, μέσα από τη γραφειοκρατική αντίληψη της ΟΥΕΦΑ και την παραδοσιακή ξεροκεφαλιά των Αγγλων, προέκυψε το ζήτημα. Ο κάτοχος ή ο τέταρτος της βαθμολογίας δικαιούνται την έξοδο στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ; Η αυτονόητη απάντηση ως και πριν από λίγες μέρες ήταν ο κάτοχος. Συνέβη με τη Ρεάλ το 2000, όταν, αν και πέμπτη στην Ισπανία, πήρε τη θέση της Σαραγόσα στο σημερινό Κύπελλο. Εχει συμβεί πολλές φορές, τότε που ακόμα στο Πρωταθλητριών έβγαιναν μόνο οι πρωταθλητές. Η Μπάγερν το '75 και το '76, αν και καταποντίστηκε στην Μπουντεσλίγκα, είχε το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Η Αστον Βίλα και η Νότιγχαμ το ίδιο, η Λίβερπουλ το '81 ήταν πέμπτη στην Αγγλία, αλλά πήρε το τρόπαιο και ξαναβγήκε στη διοργάνωση. Η Φέγενορντ το ’70, ο Αγιαξ το ’71, η Γιουβέντους το ’85, η Μάντσεστερ Γιουναιτέντ το 1968, η Ιντερ το 1964, η Ρεάλ το 1960 είναι μόνο μερικά παραδείγματα. Η ανόητη δικαιολογία πως ο κάτοχος στο Μουντιάλ και στο Euro παίζει προκριματικά δεν στέκει, αφού είναι γνωστό πως οι διασυλλογικές διοργανώσεις έχουν άλλους κανόνες. Στο Μουντιάλ, για παράδειγμα, περνά απευθείας ο διοργανωτής. Στο Τσάμπιονς Λιγκ, με την ίδια λογική θα έπρεπε να προκρίνεται στη διοργάνωση η ομάδα της οποίας το γήπεδο έχει την ευθύνη του τελικού.

Η ουσία είναι πως τέτοιος ημιτελικός έχει από μόνος του αξία… τελικού. Η Τσέλσι με τη νέα συμφωνία για τη φανέλα της SAMSUNG, αξίας 50 εκατομμυρίων λιρών, για μία πενταετία, επιβεβαιώνει πως είναι η νέα αγαπημένη του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού μάρκετινγκ. Η Λίβερπουλ, με την παρουσία της έως εδώ, έδειξε πως η αξία της φανέλας είναι διαχρονική. Ο,τι κι αν συμβεί, ένα είναι σίγουρο. Θα περάσουμε καλά!