Καμάρας: «Ανεξίτηλα χαραγμένες οι μνήμες του Γουέμπλεϊ»

Το 2011 ο τελικός του Τσάμπιονς Λιγκ θα πραγματοποιηθεί στο «Γουέμπλεϊ» και αυτό το γεγονός ξυπνάει τις μνήμες όλων των φίλων του Παναθηναϊκού, καθώς θα έχουν περάσει 40 χρόνια (2011), από την παρουσία του «τριφυλλιού» στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στον Αγιαξ το 1971. Για το συγκεκριμένο γεγονός, μίλησε στον NovaΣΠΟΡ FM 94,6 ο Αριστείδης Καμάρας, μέλος εκείνης της ομάδας, τονίζοντας πως αυτό που έκαναν οι «πράσινοι» εκείνη την εποχή θα μείνει, ανεξίτηλα, χαραγμένο στη μνήμη όλων.

Αναλυτικά:

Α. Καμάρας: «Ξυπνάει μνήμες, στην περίπτωση που αυτές έχουν κοιμηθεί, αλλά όταν είναι ακίνητες, διαρκούσες και παρούσες, καταλαβαίνετε ότι απλώς έρχεται η στιγμή ώστε να θυμηθεί κανείς, κάποιες υπέροχες στιγμές που του επιφύλαξε η τύχη και μπόρεσε να ζήσει και είναι ευτυχής ο καθένας από εμάς που τις πέρασε και τις έζησε. Πάνω απ’όλα είναι ότι αυτό το γήπεδο, έστω και αν ανακατασκευάστηκε δεν παύει να είναι μια θρυλική παρουσία στο χώρο.

Παρότι έχουν περάσει κοντά στα 40 χρόνια, πρέπει να πω, πως όλη εκείνη η περίοδος καλύπτεται κάτω από το πέπλο της γλυκιάς ανάμνησης. Οι στιγμές, βέβαια και από την προετοιμασία αλλά και κυρίως από τη στιγμή που φτάσαμε στο Γουέμπλεϊ και η προσέγγιση του γηπέδου είχε την ιδιαιτερότητα της, μέχρι που φτάσαμε στα αποδυτήρια και στη συνέχεια η προετοιμασία αλλά και η απίστευτη στιγμή κατά την είσοδο των ομάδων. Νομίζω πως είναι πράγματα χαραγμένα στην μνήμη όλων μας. Είναι ανεξίτηλα χαραγμένες οι μνήμες».

Για το αν προκαλεί δέος το γήπεδο, σχολίασε: «Το δέος προκαλείται πριν από όλα, από όσα έχουν προηγηθεί. Από την ιστορία του, από τους μύθους που έχει κανείς διαβάσει. Είναι ένα από τα πλουσιότερα γήπεδα. Είναι ένας χώρος, όνειρο για κάθε ποδοσφαιριστή καθώς όλοι θα ήθελαν να πατήσουν σε αυτόν τον αγωνιστικό χώρο, μπροστά σε ένα τέτοιο κοινό».

Για το αν υπάρχει διαφορά μεταξύ του Γουέμπλεϊ και των άλλων γηπέδων και για αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός το 1971, τόνισε: «Η διαφορά βρίσκεται στην υποβολή. Είσαι πλημυρισμένος από τις εικόνες, από όλα αυτά που περιμένεις και επιπλέον πραγματοποιείς ένα όνειρο. Αυτό που πέτυχε ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να επιτευχθεί ξανά. Πρέπει να θυμηθούμε πως ο Παναθηναϊκός εκείνη την εποχή ήταν μια ομάδα, η οποία αποτελούταν από ελληνόπουλα και ερασιτέχνες για αυτό ήταν μεγάλο επίτευγμα. Τώρα, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός, ΑΕΚ και οι υπόλοιπες ομάδες, αν βρεθούν σε έναν τέτοιο τελικό, δυστυχώς δεν θα απαρτίζεται από Έλληνες παίκτες ο σύλλογος. Καταλαβαίνει κανείς ότι αυτό αλλάζει τα πράγματα. Πάντως, το κυρίαρχο στοιχείο είναι το όνομα και η φανέλα ανεξάρτητα από τη στελέχωση της ομάδας».