Τα χρήματα δεν αγοράζουν το σεβασμό (Sportday / Χρ.Σωτηρακόπουλος)

Η απληστία ήταν πάντα ανίκητος εχθρός. Σε συνδυασμό με την αλαζονεία δημιουργείται ένα καταστρεπτικό κοκτέιλ, που διαλύει κάθε ηθική αντίσταση.

Σε δουλειά να βρισκόμαστε με την Τσέλσι. Πριν κοπάσει ο θόρυβος με την ιστορία της αντικανονικής προσέγγισης του Ασλεϊ Κόουλ, ήρθε και νέο κρούσμα. Η Τότεναμ απέλυσε τον τεχνικό διευθυντή της Φρανκ Αρνεσεν επειδή τον πλησίασε η Τσέλσι. Και μάλιστα πριν ζητήσει την άδεια του συλλόγου, που έτσι κι αλλιώς ήταν αρνητικός!
Τώρα η νέα πρωταθλήτρια Αγγλίας κινδυνεύει να αρχίσει με μείον τρεις βαθμούς την καινούργια σεζόν, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Αλλωστε, αγωνιστικά μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα και να μη φανεί το βαθμολογικό χάντικαπ. Η πραγματική ζημιά για την ομάδα του Αμπράμοβιτς είναι το πόσο αντιπαθητική αρχίζει να γίνεται! Με πλήρη περιφρόνηση προς όποιον θεσμό και νόμο, διεκδικεί το γρηγορότερο Οσκαρ αντιπάθειας στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Η νεόπλουτη αντίληψη, που λέει πως με τις χούφτες ρούβλια του θείου Ρόμαν μπορούμε να γράφουμε τους πάντες στα παλιά μας τα παπούτσια, είναι βέβαιο πως δεν θα οδηγήσει πουθενά.

Ο Πίτερ Κένιον, αναλαμβάνοντας το ρόλο του εκτελεστικού διευθυντή στο «Στάμφορντ Μπριτζ», δήλωνε πως δεν μπορείς να αγοράσεις την ιστορία και αυτό η Τσέλσι οφείλει να το κατακτήσει με το σπαθί της. Προς το παρόν το μόνο που έχει καταφέρει είναι να πολλαπλασιάσει τους εχθρούς της. Η λίστα, ατελείωτη: η ιστορία με την προσέγγιση του Κόουλ, η γκρίνια του Μουρίνιο για τον Φρισκ, η κόντρα με την Μπαρτσελόνα για τα ρατσιστικά συνθήματα εναντίον του Ετό στη φυσούνα μετά τη ρεβάνς, οι δύο συναντήσεις με τον Ρίο Φέρντιναντ σε κεντρικό ρεστοράν του Λονδίνου. Κι ακόμα, οι δηλώσεις του Μουρίνιο για το διαιτητή του ημιτελικού του Λιγκ Καπ με τη Γιουνάιτεντ –ότι συνομιλούσε με τον Φέργκιουσον– η κίνηση με το δάχτυλο να σιωπήσουν οι οπαδοί της Λίβερπουλ στην ισοφάριση του τελικού στο Λιγκ Καπ, που οδήγησε στην αποβολή του, η ιστορία τώρα με τον Αρνεσεν! Για να μην αναφερθούμε σε πολλά μικροεπεισόδια της σεζόν, που δεν βοήθησαν καθόλου το νέο ίματζ των «μπλε».

Αλλωστε, έχουν εξασφαλίσει και νέο φυσιοθεραπευτή -αυτόν της Τότεναμ- χωρίς πάλι να ενημερώσουν τους «πετεινούς». Και αξίζει να αναφερθεί πως η σχέση Αρνεσεν, Κένιον πηγαίνει πίσω στο 1998, όταν –ο ένας στην Αϊντχόβεν και ο άλλος στη Γιουνάιτεντ– συνεργάστηκαν για τη μεταγραφή του Σταμ. Πέρυσι είχαν ήδη συμφωνήσει για τη μετακίνηση του Ρόμπεν στο «Ολντ Τράφορντ» πριν ο Κένιον δελεαστεί από τα χρήματα της Τσέλσι. Μόλις έφυγε για το Λονδίνο και οι δύο καταπάτησαν τη συμφωνία και ο Ολλανδός αποκτήθηκε από την Τσέλσι...

Το ζητούμενο δεν είναι αν ο Κόουλ ή ο Φέρντιναντ ή ο Αρνεσεν με βάση το κοινοτικό δίκαιο έχουν το δικαίωμα να μιλάνε με ένα μελλοντικό εργοδότη. Πιθανότατα σε μια νέα υπόθεση Μποσμάν μία μέρα να δικαιωθούν. Ο νομοθέτης, όμως, έχει αποδεχτεί πως στον αθλητισμό υπάρχουν κάποιες διαφορές που αποτελούν κομβικό σημείο διαφορετικότητας. Και αυτές προστατεύει. Αλλωστε, η Πρέμιερ Λιγκ, έχοντας θεσπίσει τους δικούς της κανόνες, δίνει προς υπογραφή στις ομάδες που συμμετέχουν τη διακήρυξη. Από τη στιγμή που σου απαγορεύει να πλησιάσεις κάποιον που είναι ακόμα με συμβόλαιο χωρίς την άδεια της ομάδας του, οφείλεις να μην το κάνεις. Αν υπάρχει λόγος για τον οποίο εκείνος θεωρεί πως οι όροι του συμβολαίου του καταπατούνται, οφείλει να προσφύγει στα αρμόδια όργανα καταγγέλλοντας τη σύμβαση. Απλές πρακτικές που εφαρμόζονται παντού. Παντού; Μάλλον όχι. Στο Chelsea Village έχουν, φαίνεται, τους δικούς τους κανόνες. Οι δικοί μας κανόνες δικοί μας και οι δικοί σας... πάλι δικοί μας! Ωραία λογική!

Στην υπόθεση Ουότεργκεϊτ πριν από τριάντα χρόνια, που έριξε τον Ρίτσαρντ Νίξον από την εξουσία, οι Αρχές χρειάστηκαν τον περιβόητο μάρτυρα «βαθύ λαρύγγι» –η ταυτότητα του οποίου παρέμενε επτασφράγιστο μυστικό μέχρι πρόσφατα– που αποκάλυψε όλη τη δολοπλοκία. Στην περίπτωση της Τσέλσι δεν χρειάζεται καν μάρτυρας που θα κάνει αποκαλύψεις. Φροντίζουν με περίσσιο θράσος οι ίδιοι οι παράγοντές της να επιβεβαιώνουν τις υποψίες, κανονίζοντας τις παράνομες συναντήσεις τους στα κεντρικότερα σημεία του Λονδίνου!

Η απληστία ήταν πάντα ένας ανίκητος εχθρός. Σε συνδυασμό με την αλαζονεία δημιουργείται ένα καταστρεπτικό κοκτέιλ, που διαλύει κάθε ηθική αντίσταση. Στην Τσέλσι καλό είναι να θυμούνται τις κουβέντες του ίδιου του Κένιον. Και κάτι ακόμα: όχι μονάχα την ιστορία δεν μπορούν να αγοράσουν τα χρήματα, αλλά κυρίως το σεβασμό!