Ρίβερς: «Πάω Βερολίνο για να πανηγυρίσω»

«Θα είμαι εκεί ως επίσημος καλεσμένος της διοργανώτριας Αρχής και ελπίζω να συναντήσω στο Βερολίνο την παλιά μου ομάδα. Θέλω πολύ να πανηγυρίσω μαζί τους», δήλωσε στο «Εθνοσπορ» ο πρώην γκαρντ του Ολυμπιακού Ντέιβιντ Ρίβερς, αναφερόμενος στο finail-four της Ευρωλίγκας το οποίο θα διεξαχθεί 1 και 3 Μαΐου. Ερωτηθείς για το εάν του έχουν λείψει οι οπαδοί των «ερυθρολεύκων», ο 44χρονος Αμερικάνος που αγωνίστηκε στην ομάδα του Πειραιά για τρεις σεζόν(1995-97, 2000-01) απάντησε πως «ναι» και τόνισε υπήρχε μια διαφορετική επικοινωνία μεταξύ τους.

Αναλυτικά όσα δήλωσε

Πέρασαν επτά χρόνια από την τελευταία σου παρουσία στην Ελλάδα... Τι κάνεις τώρα και με τι ασχολείσαι γενικά στη ζωή σου;

Οντως. Πέρασε πολύ καιρός. Τώρα η κύρια ασχολία μου είναι οι επιχειρήσεις μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχω μείνει μακριά από το μπάσκετ, αφού έχω και δικό μου καμπ. Επίσης, είμαι ο πρόεδρος της ΑΙΡΑ, του οργανισμού που υπερασπίζεται και ενισχύει τους Αμερικανούς παίκτες που αγωνίζονται μακριά από τη χώρα τους. Δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω το μπάσκετ. Είναι το πάθος μου!

Δεν σκέφτεσαι να ασχοληθείς επαγγελματικά με την προπονητική ή με κάποια διοικητική θέση σε επαγγελματικό επίπεδο;

Συνεργάζομαι με κάποιες ομάδες, όπως η Βίρτους Μπολόνια, στον τομέα της ανάπτυξης και των ακαδημιών. Θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω αυτό το βήμα και να ασχοληθώ πιο ζεστά με την προπονητική. Αν μου έκανες αυτήν την ερώτηση πριν από 5-6 χρόνια, θα σου έλεγα πως όχι! Ομως τώρα πιστεύω ότι μπορώ να γίνω ένας καλός τζένεραλ μάνατζερ ή ακόμα και προπονητής, για να μεταδώσω τις γνώσεις και την εμπειρία μου.

Θα σκεφτόσουν ποτέ κάποια πρόταση από Ελλάδα; Από Ολυμπιακό ίσως;

Φυσικά! Θέλει και ερώτημα; Αγαπάω την Ελλάδα και την Αθήνα! Πιστεύω ότι οι Ελληνες είναι οι πιο ζεστοί και φανατικοί οπαδοί που έχω συναντήσει στη ζωή μου. Οταν σκέφτομαι την Αθήνα, υπάρχει μόνο ένα μέρος για μένα και αυτό είναι ο Ολυμπιακός! Βέβαια και το μπάσκετ είναι μπίζνες. Οπότε αν μου δινόταν οποιαδήποτε ευκαιρία να επιστρέψω, θα το έκανα.

Οι φίλοι του Ολυμπιακού σε λάτρεψαν όσο λίγους. Σου έχουν λείψει;

Πάρα πολύ! Εκτιμούσαν την προσπάθεια που έκανα και την αναγνώριζαν. Τόσο όταν κερδίζαμε όσο και όταν χάναμε. Ηξεραν ότι έδινα και την καρδιά μου στο γήπεδο. Υπήρχε μια διαφορετική επικοινωνία μεταξύ μας και μια μεγάλη αγάπη που θα κρατήσει για πάντα...

Τι έχεις να θυμάσαι περισσότερο από τη θητεία σου στον Ολυμπιακό;

Θα μπορούσαμε να μιλάμε στο τηλέφωνο όλη μέρα! Οι συμπαίκτες μου ήταν όλοι εκπληκτικοί. Και όταν λέω όλοι, το εννοώ. Οι προπονητές; Το ίδιο! Υπήρχαν πράγματα που γίνονταν στις προπονήσεις και οι απλοί φίλαθλοι δεν μπορούσαν να δουν. Ηταν μια απίθανη περίοδος της ζωής μου. Αν πρέπει να διαλέξω κάποια συγκεκριμένη ανάμνηση, αυτή δεν θα ήταν άλλη από την κατάκτηση της Ευρωλίγκας στη Ρώμη...

Ομως, όλο και κάποια ιστορία θα διηγείσαι σε φίλους σου στην Αμερική...

Μου προκαλούσε δέος όταν περπατούσα στο «Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας» πριν από ένα ματς και έβλεπα παντού στις εξέδρες το κόκκινο και το άσπρο... Τα πυροτεχνήματα που κρατούσαν αναμμένα οι οπαδοί του Ολυμπιακού ήταν κάτι το απίστευτο και δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Ακόμα και στον δρόμο που με σταματούσαν και μου έλεγαν να κερδίσουμε το επόμενο παιχνίδι. Το λέω αυτό στην Αμερική και δεν με πιστεύουν. Οι Ελληνες οπαδοί, και ειδικά αυτοί του Ολυμπιακού, θα είναι πάντα το νούμερο 1 σε όλον τον κόσμο.

Θα ήταν δύσκολο να σε ρωτήσω ποιος ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες στην Ελλάδα;

Πάρα πολύ! Τόσο ο Ιωαννίδης όσο και ο Ιβκοβιτς είχαν τελείως διαφορετικό στυλ. Θα στο πω αλλιώς. Αν ήταν να πάω σε έναν πόλεμο και να διαλέξω έναν στρατηγό να με καθοδηγήσει, δεν θα ήταν εύκολο να διαλέξω έναν από τους δύο, γιατί θα ήθελα και τους δύο! Εμαθα πολλά από τους δύο κυρίους και θα ήθελα να τους συναντήσω κάποια στιγμή για να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα όσα μου δίδαξαν.

Ομως, όλο και κάποια ιστορία θα έχεις να λες από τον Γιάννη Ιωαννίδη...

(ένα μακρόσυρτο γέλιο ακούστηκε από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής) Ο Ιωαννίδης ήταν πραγματικό... «αεροπλανοφόρο»! Είναι ο πιο ήπιος άνθρωπος του κόσμου (ξανακούγεται ένα μακρόσυρτο γέλιο...)! Αστειεύομαι. Εντάξει, μπορεί να μην ήταν και ο πιο ήπιος που γνώρισα στη ζωή μου, αλλά όταν προσέχεις τι λέει και πώς το λέει, θα καταλάβεις και τι προσπαθεί να πετύχει. Οταν κάποιος έκανε λάθος, τρελαινόταν! Ηταν πολύ έντονος άνθρωπος και απλώς ήθελε να γίνεται σωστά η δουλειά του. Γι αυτό και στις προπονήσεις τα χανε και όλοι νόμιζαν ότι κάνει σαν τρελός! Τον εκτιμώ αφάνταστα. Σε ένα ματς για το γυμνασιακό πρωτάθλημα ο κόουτς που είχα στο Σεντ Αντονι, ο Μπομ Χάρλεϊ, μου είπε σε ένα τάιμ άουτ να εξαφανιστώ από το γήπεδο επειδή έπαιζα χάλια. Κι ας ήταν μπροστά όλοι οι φίλοι και η οικογένειά μου. Ετσι ήταν και ο Ιωαννίδης. Σου έλεγε τέτοια πράγματα και δεν τον ένοιαζε το πώς το έλεγε ή ποιος ήταν μπροστά. Απλώς ήθελε να καταλάβεις ότι πρέπει να προσπαθήσεις ακόμα περισσότερο για να πετύχεις.

Οσο για τον Ιβκοβιτς;

Αυτός ήταν πολύ πιο ήρεμος. Ομως, όταν ήθελε να γίνει κάτι σωστά ύψωνε τη φωνή του, όπως κάνουν όλοι οι προπονητές. Βέβαια μιλάμε για δύο τελείως διαφορετικά στυλ προπονητών, που ο καθένας είχε να σου προσφέρει και να σου μάθει κάτι διαφορετικό.

Τι είχε γίνει το 2001 και έφυγες από τον Ολυμπιακό μεσούσης της σεζόν;

Δεν ήταν δική μου απόφαση να φύγω. Τότε προπονητής ήταν ο Ηλίας Ζούρος, ο οποίος είχε μια άλλη φιλοσοφία στον τρόπο παιχνιδιού. Ηταν δική τους απόφαση να αποχωρήσω από τον Ολυμπιακό και πιστεύω ότι οι υπεύθυνοι δεν είχαν χειριστεί καλά την υπόθεση. Δεν πρόκειται να αφήσω αυτό το μεμονωμένο γεγονός να επηρεάσει αρνητικά τις αναμνήσεις μου ή να κλονίσει την αγάπη μου για την ομάδα. Είχα δύο χρόνια συμβόλαιο, αλλά ο τελευταίος χρόνος δεν ολοκληρώθηκε. Ηθελα να μείνω, αλλά ο προπονητής είχε άλλες ιδέες...

Ποιο θεωρείς καλύτερο παιχνίδι της καριέρας σου;

Τον τελικό της Ρώμης, που πήραμε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα απέναντι στην Μπαρτσελόνα. Για μένα το δύσκολο ήταν να πάμε στο φάιναλ φορ, παρά να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Ολη τη χρονιά παλεύαμε και ιδρώναμε για να φτάσουμε εκεί. Από τη στιγμή που τα καταφέραμε, ήξερα ότι θα μπω μέσα και θα παίξω το παιχνίδι μου. Τόσο στον ημιτελικό όσο και στον μεγάλο τελικό. Ηταν σαν να πίνω ένα ποτήρι νερό. Τόσο εύκολο μου φάνηκε... Αν έχεις προετοιμαστεί κατάλληλα, δεν πρέπει να σε καταβάλλει φόβος και άγχος...

Θα ήθελες να έρθεις στην Ελλάδα να παρακολουθήσεις ένα παιχνίδι του Ολυμπιακού;

Μετά χαράς, αλλά μέχρι στιγμής δεν με έχουν καλέσει. Μόλις το κάνουν, θα είμαι εκεί. Να είστε σίγουροι γι αυτό. Φέτος θα πάω στο Βερολίνο για το φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας, οπότε αν προκριθεί κι ο Ολυμπιακός, θα έχω την ευκαιρία να παρακολουθήσω από κοντά την προσπάθεια που θα κάνει...

Μόνο να την παρακολουθήσεις ή θα την υποστηρίξεις;

Φυσικά θα την υποστηρίξω και μακάρι να πανηγυρίσω για δεύτερη φορά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τον Ολυμπιακό! Θα είμαι εκεί ως επίσημος καλεσμένος της διοργανώτριας Αρχής και ελπίζω να συναντήσω στο Βερολίνο την παλιά μου ομάδα. Θέλω πολύ να πανηγυρίσω μαζί τους...

Παρακολουθείς την Ευρωλίγκα; Είναι κάποια ομάδα το φαβορί;

Δύσκολο να μιλήσεις για φαβορί, αν και ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που θέλω να φτάσει στην κορυφή. Μακάρι να δικαιωθώ για τις προβλέψεις μου. Από εκεί και πέρα μου αρέσει πολύ η Σιένα, ενώ υπάρχουν και οι μόνιμοι διεκδικητές του τίτλου, όπως η Μπαρτσελόνα, η Ταού και η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στα φαβορί είναι και ο Παναθηναϊκός. Ομως το απεύχομαι, γιατί θέλω να το κερδίσει η πρώην μου ομάδα! Θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο το πώς θα παρουσιαστούν οι ομάδες στο φάιναλ φορ. Αλλωστε, αυτή είναι η μαγεία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορεί να τα πας περίφημα όλη τη σεζόν, αλλά σε ένα παιχνίδι να χάσεις τα πάντα.

Βλέπουμε ότι έχει γίνει σοβαρή επένδυση στον Ολυμπιακό τη φετινή σεζόν με παίκτες αναγνωρισμένης αξίας. Πιστεύεις ότι έχει έρθει η ώρα για να επιστρέψει στους τίτλους;

Μακάρι. Νομίζω ότι ο Ολυμπιακός έχει τη χημεία για να κερδίζει παιχνίδια. Μπορείς να πάρεις τον καλύτερο προπονητή του κόσμου και να τον βάλεις σε μια ομάδα που διαθέτει παίκτες με τεράστιο ταλέντο. Το θέμα είναι οι παίκτες να εκτελέσουν σωστά τις οδηγίες του. Στον Ολυμπιακό υπάρχει αυτό. Υπάρχει το μικρόβιο του νικητή και μπορεί φέτος να επιστρέψει στις επιτυχίες.

Τον Παναγιώτη Γιαννάκη τον είχες γνωρίσει ως αντίπαλο στο παρκέ. Τώρα τον βλέπεις και ως προπονητή της πρώην ομάδας σου...

Ο Γιαννάκης γνωρίζει πολύ καλά το παιχνίδι. Είναι ένας άνθρωπος που ξέρει να μεταδίδει τη φιλοσοφία στους παίκτες του και αυτό φάνηκε στην Εθνική Ελλάδας. Πήρε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ενώ κέρδισε τις ΗΠΑ στο Παγκόσμιο. Αυτό κάτι λέει. Αλλωστε, έπαιζε στη θέση του πλέι μέικερ. Μια θέση ηγετική, που χρειάζεται πολύ μυαλό και ικανότητα για να μπορείς να σταθείς σε υψηλό επίπεδο...

Η γνώμη σου για τον Τζος Τσίλντρες;

Πρόκειται για έναν ταλαντούχο παίκτη, που προσπαθεί να προσαρμοστεί. Είναι δύσκολο να κάνεις αυτό το άλμα και να αφήσεις το ΝΒΑ για την Ευρώπη. Ειδικά σε αυτήν την ηλικία που δεν υπάρχει η εμπειρία για να μπορείς να αντιμετωπίσεις κάποιες καταστάσεις. Πιστεύω ότι έκανε καλά που πήγε στον Ολυμπιακό και είμαι σίγουρος ότι θα βοηθήσει την ομάδα. Στη συνέχεια θα ανέβει η απόδοσή του, θα είναι πιο εκρηκτικός στο παιχνίδι του, θα αφομοιώσει καλύτερα κάποια πράγματα και θα είναι σε θέση να δείξει τον πραγματικό του εαυτό...

Τι θυμάσαι από τα παιχνίδια Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού;

(έπειτα από μια παύση πέντε δευτερολέπτων, ξαναγελάει) Είχα χτυπηθεί με ένα κέρμα στο μάτι! Ομως πιο χαρακτηριστικό είναι ένα άλλο γεγονός. Κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης σε ένα ματς στο Ολυμπιακό Στάδιο, έβλεπα τους οπαδούς του Παναθηναϊκού να πετούν στο παρκέ λεκάνες που είχαν ξηλώσει από τις τουαλέτες! Δεν πίστευα στα μάτια μου. Υπήρχε μεγάλη ένταση σε αυτά τα παιχνίδια. Λέω αυτές τις ιστορίες στους φίλους μου, αλλά με πιστεύουν μόνο όταν τους δείχνω τα DVD των αγώνων. Εκεί μένουν με το στόμα ανοικτό!

Επιμέλεια: Αποστόλης Λιβάνιος