Ένα ευχαριστώ και μία μεγάλη συγγνώμη…

«Πως σε λένε ρε παλικάρι για να πω το όνομα στον αέρα;» ήταν τα λόγια μου εκείνο το πρωινό του 1992 όταν τον συνάντησα στο κτίριο του ΩX FM. “Μόνικα ήθελα να με βγάλουν αλλά επέλεξαν οι γονείς το όνομα Αντώνης…» ήταν η ατάκα του. «Οκέι Αντώνη που θα ήθελες να σε λένε Μόνικα, πως είναι το επώνυμο σου;» επέμεινα πνίγοντας ένα γελάκι, για να πάρω την χαριστική βολή «Μπόκτορ και σε αυτό δεν σηκώνω κουβέντα». Ήταν Κυριακή πρωί και με τον Γιώργο Θαναηλάκη κάναμε για δύο χρόνια αυτή την εκπομπή το «DUM SPIRO SPORT» που βασιζόταν πολύ στα τζινγκλς και τις ατάκες. Ο Αντώνης Μπόκτορ ήταν ο ιδανικός παρτενέρ ως ηχολήπτης, αφού ήξερε πριν το πεις τι ήθελες να έχει έτοιμο. Παρακολουθούσε κάθε λέξη και ασχέτως αν οι γνώσεις του για τα αθλητικά περιορίζονταν στο ότι η ΑΕΚ φορά κίτρινα και η μπάλα του μπάσκετ είναι άλλο χρώμα από εκείνη του ποδοσφαίρου, δεν υπήρχε καλύτερος στο να βρίσκει τι ταίριαζε με κάθε ατάκα!

Το Μάη του 1996 όταν μέσα σε λίγες μέρες αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε τον ΣΠΟΡ FM μαζί με τον Παντελή Καλαιτζίδη και τον Βασίλη Γερασίμου ήταν οι άνθρωποι που άντεξαν τις παραξενιές και τις ιδιοτροπίες μου, ψάχνοντας για σήματα, μουσικά χαλιά και τζινγκλς που θα έδιναν ένα στίγμα στο σταθμό. Το πρωινό της πρεμιέρας στις 8 Ιουνίου ήταν να ξεκινήσουμε στις 10 και τρία λεπτά πριν βγούμε στον αέρα «κόλλησε» η τζινγκλιέρα. Πανικός… Για όλους πλην ενός: του Αντώνη που άρχισε να ξεβιδώνει το μηχάνημα και να κάνει «χειρουργικές κινήσεις». Τίποτα όμως… «Να το αναβάλλουμε για τις 11;» ρώτησα αγχωμένος. Με αγνόησε και έκανε τη…μαγική κίνηση, χτυπώντας με τη γροθιά του το πίσω μέρος του μηχανήματος. Αυτό ήταν! Όλα ήταν έτοιμα να βγει στον αέρα ο σταθμός που ο Αντώνης αγαπούσε και πρόσεχε όσο τον άλλο έρωτα της ζωής του, την Τάνια. Μαζί απέκτησαν και ένα μωράκι που τον είχε κάνει να χάσει την μιλιά του! Αναρωτιέσαι ποιες μοίρες τον ζήλεψαν και τον στέρησαν από τους ανθρώπους του, από όλους εμάς εδώ στην Καλλιθέα, από τη δουλειά που πάντα ήταν το αποκούμπι του, από την μουσική που ήταν ο ατελείωτος έρωτας του…. Μόνο κάτι τελευταίο, Αντώνη… Ένα ευχαριστώ για ότι έκανες για να γιγαντώσει αυτός ο σταθμός και μία συγγνώμη που δεν προλάβαμε να πιούμε εκείνη την μπύρα «στο μαγαζί με τη ψαγμένη μουσική»….