Νταμπίζας: «Φάρος για όλη μου τη ζωή ο Ρόμπσον»

Συγκλονισμένος με την είδηση του θανάτου του σερ Μπόμπι Ρόμπσον εμφανίστηκε ο Νίκος Νταμπίζας. Με δηλώσεις του στον NovaΣΠΟΡ FM 94.6, ο αμυντικός της Λάρισας μίλησε με θαυμασμό και εκτίμηση για τον πρώην προπονητή του στη Νιουκάστλ και «άνθρωπο» Ρόμπσον, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως: «Θα μου μείνει αξέχαστος. Ήταν ένας φάρος για όλη μου τη ζωή».

«Συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις που ένας άνθρωπος φεύγει να βγαίνουν οι πάντες και να μιλούν με κολακευτικά λόγια. Είμαι πραγματικά συγκλονισμένος. Ήταν ένας φανταστικός άνθρωπος. Ο ενθουσιασμός του, η προσωπικότητα του ο τρόπος που κινούσε τα νήματα της ομάδας ήταν για μένα ένα σχολείο ζωής που πήρα πολλά μαθήματα», τόνισε αρχικά ο έμπειρος σέντερ μπακ και πρόσθεσε:

«Ότι και να πω νομίζω ότι δεν αντικατοπτρίζει την εικόνα που έχω στο μυαλό μου. Αυτός ο άνθρωπος ήταν εκπληκτικός, μπορούσε ανά πάσα στιγμή να σε κάνει να τον θεωρείς καλύτερο του κόσμου ακόμη και αν ήσουν εκτός ομάδας. Το man management του ήταν απίστευτο και για μένα ήταν το πιο σημαντικό πράγμα που πήρα από αυτόν τον άνθρωπο. Το αγωνιστικό κομμάτι περνά σε δεύτερη μοίρα. Το πώς λειτουργούσε στα αποδυτήρια, πως συμπεριφερόταν... Όταν είχα μείνει εκτός ομάδας ασχολούταν περισσότερο μαζί μου, ήξερε τα πάντα για την ψυχολογία των παικτών».

Κληθείς να σχολιάσει το έργο του Μπόμπι Ρόμπσον στη Νιούκαστλ, ήταν ξεκάθαρος: «Τη Νιούκαστλ την παρέλαβε 13 η θέση και βγήκαμε Τσάμπιονς Λιγκ δύο συνεχόμενες φορές, τερματίζοντας 3οι και 4οι. Αν συγκρίνει κανείς την τότε ομάδα με τη τώρα, θα καταλάβει τι είχε πετύχει αυτός ο άνθρωπος. Εξάντλησε τα πάντα από το ρόστερ που είχε. Είναι ακόμη μεγαλύτερη αναγνώριση στο έργο του», για να αναφερθεί στην άνιση μάχη του με τον καρκίνο και τα στοιχεία που κράτησε από τη συνεργασία τους:

«Είχε περάσει πέντε φορές την αρρώστια που είναι πολύ δύσκολο. Πριν από 2 μήνες που μιλήσαμε τελευταία φορά, θυμόταν το όνομα μου θυμόταν λεπτομέρειες, με ρώτησε πως πάει η ομάδα και του είπα ότι είχαμε κάνει μεταγραφές πρώην παικτών της Νιούκαστλ των Σολάνο και Ρομπέρ. Αυτή η ενεργητικότητα και το πάθος του ήταν απίστευτο. Όταν το έμαθα το πρωί ήταν σαν μαχαιριά στην καρδιά, αν και ήξερα ότι κάποια στιγμή θα ερχόταν το τέλος του. Η σχέση που είχε με όλους τους ποδοσφαιριστές ήταν απίστευτη. Είχα την τύχη να πάρω πολλά μαθήματα, ανθρώπινης και επαγγελματικής συμπεριφοράς. Θεωρώ τον εαυτό μου προνομιούχο που ήμουν μαζί του. Θα μου μείνει αξέχαστος και είναι ένας φάρος για όλη μου τη ζωή».