Ο σαρωτικός άνεμος και τα επικοινωνιακά λάθη της Παιανίας (Sportday / Χρ.Σωτηρακόπουλος)

Μάρτιος του 2003, προημιτελικά Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 2003. Από εκείνη την ομάδα του Παναθηναϊκού που νίκησε την Πόρτο του Μουρίνιο στο «Ντας Αντας», θα ξεκινήσουν την περίοδο 2005-2006 μόλις δύο παίκτες. Ο (σκόρερ του ματς) Ολισαντέμπε και ο Γκούμας. Δεν υπολογίζω τον Μπασινά και τον Κυργιάκο, οι οποίοι τυπικά μεν δεν έχουν φύγει, αλλά είναι εκτός πλάνων Μαλεζάνι. Από τότε καμία άλλη ομάδα στην Ευρώπη δεν έχει προχωρήσει σε τόσο ριζική αλλαγή ρόστερ. Εκτός από την (αντίπαλο σε εκείνα τα ματς) Πόρτο! Με τη διαφορά όμως πως στη διετία που ακολούθησε οι «δράκοι» κατέκτησαν Τσάμπιονς Λιγκ και ΟΥΕΦΑ συν τους όποιους εγχώριους τίτλους. Και όταν αποφάσισαν να… δημοπρατήσουν αυτή την επιτυχία, μάζεψαν όλο το χρήμα που κυκλοφορεί στην πιάτσα! Ο Φερέιρα, που είχε κοστίσει ελάχιστα, έφερε 18 εκατομμύρια ευρώ, από τα οποία ο Ντα Κόστα δαπάνησε μόλις τρία για τον Σεϊταρίδη, πριν τον μοσχοπουλήσει με 11 εκατομμύρια στην Ντιναμό. Ο ορισμός της απόλυτης διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού!

Μα, διέλυσε την ομάδα που είχε, θα αντιτάξει κάποιος. Και τι έγινε; Θα την ξαναφτιάξει. Η δυναμική του κλαμπ είναι τέτοια, που η Πόρτο θα κάνει τον κύκλο της και κάποια μέρα θα είναι πάλι εκεί. Οχι στην κορυφή της Πορτογαλίας, αυτό είναι θέμα ελάχιστου χρόνου να το πετύχει, ίσως και από φέτος. Στην ελίτ της Ευρώπης, συζητάμε.

Στον Παναθηναϊκό, αυτά τα δύο χρόνια, τι στα αλήθεια πέτυχαν; Ξεκινάμε από τη ρεβάνς εκείνου του προημιτελικού. Ο Αγγελος Φιλιππίδης -λένε οι ίδιοι οι παίκτες- έθεσε στα αποδυτήρια ως πιο σημαντικό το πρωτάθλημα, στο οποίο τότε προηγούνταν οι «πράσινοι», από την πρόκριση με τους Πορτογάλους. Που, όπως η ίδια η ιστορία έδειξε, μπορεί και να σήμαινε «μισό τρόπαιο» τελικά! Ο αποκλεισμός, την ίδια ώρα που εκτοξεύονταν η Πόρτο και ο Μουρίνιο, ήταν η αρχή του οδυνηρού τέλους της σεζόν. Η απώλεια του τίτλου στη Ριζούπολη έφερε κλιμακωτές αντιδράσεις. Η Παιανία έγινε κάτι σαν το αεροδρόμιο του Αμστερνταμ, με τους παίκτες να περιμένουν τράνζιτ τις επόμενες πτήσεις. Ηρθαν περίπου 40 καινούργιοι, έφυγαν οι περισσότεροι. Και αποχώρησαν όλοι, πλην αυτών που αναφέραμε στην εισαγωγή του κειμένου, από τους ποδοσφαιριστές που έπαιξαν με την Πόρτο. Ποιος ήταν ο απολογισμός αυτής της διετίας; Ενα νταμπλ! Για τα μεγέθη του Παναθηναϊκού, ελάχιστη συγκομιδή! Που παρουσιάστηκε όμως σαν κάτι το εξαιρετικό!

Το καλοκαίρι που διανύουμε είναι το πιο κρίσιμο εδώ και χρόνια για τον Παναθηναϊκό. Εχει μπροστά του στα προκριματικά του Αυγούστου το δυσκολότερο γκρουπ αδυνάτων στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Αν και το καλοκαίρι του 2001 τα πράγματα ήταν εξίσου σκούρα, μιας και έμπαινε στους αδύνατους, τελικά τα πράγματα εξελίχθηκαν εκπληκτικά. Οχι μόνο «ψάρεψε» την ευκολότερη που υπήρχε (Σλάβια Πράγας), αλλά έκανε στη συνέχεια δύο προκρίσεις μέσω ομίλων, για να φτάσει στα προημιτελικά. Και σε ένα καλοκαίρι που δεξιά και αριστερά διαλαλούσαν στην Παιανία πως πρωταρχικός στόχος ήταν το πρωτάθλημα και δεν τους ενδιέφερε η Ευρώπη! Υπήρχε όμως μία έτοιμη ομάδα, η οποία ενισχύθηκε σημαντικά εκείνο το καλοκαίρι.

Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πρώτον, η είσοδος στους ομίλους αποτελεί προτεραιότητα και για οικονομικούς, αλλά κυρίως για ψυχολογικούς λόγους! Δεύτερον, η ομάδα τώρα μοντάρεται και έχει πολλά νέα πρόσωπα. Η αλήθεια είναι πως χρόνια τώρα ο ΠΑΟ δεν μπορεί να λειτουργήσει επικοινωνιακά τόσο καλά όπως ο Ολυμπιακός, ο οποίος αν είχε πάρει -παρεμπιπτόντως- τέσσερα στελέχη της Εθνικής Ελπίδων και τον καλύτερο αριστεροπόδαρο χαφ που υπάρχει στην Ελλάδα, όπως είναι ο Θεοδωρίδης, θα είχε δημιουργήσει μέσω του Τύπου φρενίτιδα ενθουσιασμού! Το κλειδί σε αυτόν τον τομέα είναι η εξέλιξη του θέματος Κονσεϊσάο. Αν τελειώσει θετικά, όλα τα υπόλοιπα θα ξεχαστούν. Αν όμως κάτι στραβώσει, τα πράγματα θα γίνουν άσχημα. Κάτι που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν δεν ανακοινωνόταν πριν εξασφαλιστούν και οι τελευταίες λεπτομέρειες.

Οπως και η τελική εξέλιξη του θέματος Κωνσταντίνου. Αν πάει στο εξωτερικό, ούτε γάτα ούτε ζημιά, ειδικά αν ταυτόχρονα αποκτηθεί κάποιος καλός φορ. Αν όμως ντυθεί στα «κόκκινα», το τραπέζι θα αναποδογυριστεί. Γιατί καλές οι δηλώσεις του Αργύρη Μήτσου, αλλά σε επαγγελματικές εποχές κανένας δεν μπορεί να δεσμεύσει ηθικά κανέναν στο ποδόσφαιρο. Και η προσπάθεια για μετάθεση της ευθύνης στις πλάτες του παίκτη θα αποτελεί ένα ακόμη λάθος ανάμεσα στα πολλά που έχουν γίνει στην Παιανία τα τελευταία καλοκαίρια! Γι’ αυτό και πρώτα, από το χειμώνα, έχεις εξασφαλίσει τον διάδοχό του και μόλις τελειώσει η χρονιά τον ανακοινώνεις, στέλνοντας τον Κωνσταντίνου στην ευχή του Θεού, χωρίς να σε απασχολεί πού θα πάει. Τώρα σε... σιγοκαίει!