Τρία διαφορετικά «μονοπάτια» έχει η διαδρομή προς τον πολυτιμότερο, στο «θρίαμβο» του Εργοτέλη επί του Πανθρακικού. Το πρώτο -αυτό της λογικής- θα σε βγάλει στον Δασκαλάκη. Αυτός κράτησε τους Κρητικούς στα διαστήματα του αγώνα που δεν είχαν την υπεροχή. Το δεύτερο -αυτό του «πειρασμού»- θα σε οδηγήσει στον… Σιδηρόπουλο. Με το «πέναλτι» που έδωσε, ήταν σαν να σκόραρε το κρίσιμο πρώτο γκολ του Εργοτέλη. Το τρίτο, όμως -αυτό του… συναισθήματος- θα σε βγάλει σίγουρα «φάτσα» με τον Λεάλ Γκονζάλες.
Διότι, εκτός από τις υπόλοιπες «υπηρεσίες» του (κάνει την ενέργεια από την οποία προέρχεται το δεύτερο, κρίσιμο, γκολ του Εργοτέλη) -και παρά το ότι δεν χρειάστηκε παραπάνω από μισή ώρα συμμετοχής για να τις προσφέρει- ο Ουρουγουανός έκανε κάτι σημαντικότερο. Η φοβερή «λόμπα» του από το πλάι, στο τέλος του αγώνα, δεν λειτούργησε μόνο ως «κερασάκι» στην «τούρτα» της νίκης των Κρητικών, αλλά κατάφερε -στα μάτια των… καψούρηδων με την μπάλα- να γίνει η ίδια η «τούρτα».
Επιμέλεια: Γιώργος Μαραθιανός