Ρίκκα: «Θέλω να γίνω καλύτερος»

«Θέλω να γίνω καλύτερος» δήλωσε στο συνδρομητικό κανάλι, Νοvasports, ο 23χρονος μέσος της ΑΕΚ, Αντώνης Ρίκκα. Ο πρώην παίκτης της Ξάνθης, σχολίασε ακόμα την πρόσφατη επιστροφή του στις προπονήσεις λόγω σοβαρού τραυματισμού που τον κράτησε εκτός για οκτώ μήνες, το ξεκίνημα του, την επιλογή του να έρθει στην Ελλάδα και τα όσα έχει αποκομίσει στην «Ένωση».

Αναλυτικά τα όσα είπε:

Για τα πρώτα του βήματα

Ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο σε ηλικία 5 χρονών και την καριέρα μου στη Μαρσέιγ. Αποφάσισα να παίξω ποδόσφαιρο, γιατί από μικρός έβλεπα όλα τα μουντιάλ, όλα τα παιχνίδια της ομάδας μου που είναι η Μαρσέιγ και αγάπησα το ποδόσφαιρο από πάρα πολύ μικρός. Έχω την τύχη να μιλάω τέσσερις γλώσσες: γαλλικά, ελληνικά, ισπανικά και αγγλικά.
Ξεκίνησα να παίξω λίμπερο, άλλαξα θέση στα 15, γιατί οι σέντερ μπακ είναι πολύ ψηλοί και εγώ όχι και τόσο. Έτσι άλλαξα θέση, έπαιξα δεξί και αριστερό μπακ και στο τέλος αγωνίστηκα στο κέντρο.

Για την απόφασή του να αγωνιστεί σε σύλλογο της Ελλάδας και για την μέχρι τώρα καριέρα του

Για μένα το κεφάλαιο Ελλάδα στο ποδόσφαιρο ξεκίνησε από την Εθνική Νέων. Ήμουν 18 ετών και άρχισα να παίζω με την εθνική και μετά από την παρουσία μου σ' αυτή είχα κάποιες επαφές με ελληνικές ομάδες. Ευκαιρίες στη Μαρσέιγ δεν είχα πάρει και ήταν δύσκολο να πάρω, οπότε αποφάσισα να πάω στην Ξάνθη. Έκανα προπόνηση με την πρώτη ομάδα της Μαρσέιγ και έπαιζα με τη δεύτερη και σε κάποια φιλικά είχα παίξει και με την πρώτη, που ήταν πολύ καλή εμπειρία.
Είχα κάποιες προτάσεις από ομάδες Β’ εθνικής στη Γαλλία, αλλά αποφάσισα να έρθω στην Ελλάδα, γιατί ήμουν με κάποια παιδιά στην εθνική νέων και είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε μαζί και στην εθνική ελπίδων και θεώρησα ότι να παίξω Α' εθνική στην Ελλάδα, θα μου έκανε καλό.

Όταν πρωτοήρθα στην Ξάνθη ήταν Ιανουάριος του 2006 και ήταν από τις πιο καλές αναμνήσεις που έχω, γιατί μετά από λίγες μέρες είχα παίξει το πρώτο μου ματς στην Ελλάδα. Προημιτελικός κυπέλλου με τον Ολυμπιακό, είχαμε χάσει 1-0, ήταν το πρώτο μου 90άλεπτο εδώ και είχα χαρεί πάρα πολύ. Η συνέχεια ήταν πιο δύσκολη, γιατί είχα λίγες συμμετοχές και στην έναρξη της επόμενης περιόδου, στην προετοιμασία, κατάλαβα ότι δεν θα έπαιρνα πολλές ευκαιρίες και πήγα δανεικός. Για ένα χρόνο έπαιξα στη Νίκη Βόλου, εμπειρία καλή και δύσκολη. Καλή, επειδή έπαιξα όλη τη χρονιά, αλλά και δύσκολες οι συνθήκες.

Επέστρεψα στην Ξάνθη, όπου δούλεψα με τον Εμίλιο Φερέρα, τον σημερινό προπονητή του Πανιωνίου και αυτός μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσω να παίζω στην ενδεκάδα. Μετά από μία καλή χρονιά στην Ξάνθη, πήγα στην ΑΕΚ και για να πω την αλήθεια δεν το περίμενα, γιατί ήταν πολύ ξαφνικό. Μεγάλη ευκαιρία να πάω σε μία τόσο μεγάλη ομάδα, αλλά παράλληλα, δεν είχα ξεχάσει ότι ένα χρόνο πριν έπαιζα Β' εθνική. Όλα αυτά, έγιναν πολύ γρήγορα για μένα, ξαφνικά και ήταν όλα ωραία.

Για την εμπειρία που λέγεται ΑΕΚ

Στην ΑΕΚ γνώρισα μεγάλους ανθρώπους, μεγάλους παίκτες και αποτέλεσε καλή εμπειρία για μένα η προετοιμασία με την ομάδα αυτή. Οι καλές στιγμές για μένα είναι το πρώτο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και η μεταγραφή μου στην ΑΕΚ. Ήρθα στην ΑΕΚ και πολύ γρήγορα τραυματίστηκα. Η ρήξη χιαστών που έπαθα, αποτέλεσε την αφετηρία για μία πολύ δύσκολη και κακή εμπειρία.

Ήταν μία δύσκολη στιγμή και όπως λέμε συνήθως σε τέτοιες στιγμές, γίνεσαι πιο δυνατός άνθρωπος. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και σε μένα. Πρέπει να πω ότι με βοήθησαν όλοι οι γιατροί, οι φυσιοθεραπευτές και ήταν πολύ δύσκολο, γιατί για πρώτη φορά στη ζωή μου ήταν σαν να μην είμαι ποδοσφαιριστής και δεν το είχα ξαναζήσει ποτέ αυτό.

Τώρα είμαι πολύ χαρούμενος που ξαναπαίζω ποδόσφαιρο, μετά από απουσία οκτώ μηνών από τις προπονήσεις, αλλά νοιώθω καλά, όπως πριν, καθώς παίζω παιχνίδια με τη Β' ομάδα και είναι πολύ θετικό για μένα.

Για το μέλλον, θέλω να γίνω καλύτερος, για να αποδείξω ότι μετά από ένα μεγάλο τραυματισμό μπορείς να επιστρέψεις και να είσαι καλύτερος απ' ότι πριν.

Οι φίλοι του από την ομάδα

Κάνω παρέα με τους Αργεντίνους, γιατί μιλάω Ισπανικά. Τον Μπλάνκο, τον Σκόκο, και με τους Έλληνες, τον Γεωργέα, τον Λαγό.

Ο ποδοσφαιριστής που τον έχει "σημαδέψει"

Όταν ήμουν πιο μικρός, για μένα ο μεγαλύτερος ήταν ο Λοράν Μπλαν, ο οποίος ήταν αρχηγός στη Μαρσέιγ και τον φωνάζαμε πρόεδρο, λόγω του ότι μέσα στο γήπεδο είχε ηγετική παρουσία, σαν πρόεδρος.

Η ομάδα των ονείρων του

Αν είχα την ευκαιρία να παίξω στο εξωτερικό, το οποίο είναι και το όνειρό μου, θα ήθελα να παίξω στην Μπαρτσελόνα.

Ο πιο "δύσκολος" αντίπαλος

Ένας παίκτης που αντιμετώπισα πολλές φορές στην Ελλάδα είναι ο Ριβάλντο και αυτός με δυσκόλεψε και με εντυπωσίασε.