Μία νίκη που αξίζει πολύ παραπάνω από τρεις πόντους

Mπορεί και να κάνω λάθος, αλλά αυτή πρέπει να ήταν η καλύτερη ενέργεια που έχει κάνει ο Οσκαρ σε αυτούς τους 16 μήνες που φοράει τη φανέλα του Ολυμπιακού. Για να συμβεί, όμως, αυτό χρειάστηκε να περάσει η μπάλα στα αριστερά από τα πόδια του ποιοτικότερου ποδοσφαιριστή που έχει στο ρόστερ του ο πρωταθλητής, του Λουτσιάνο Γκαλέτι.

Η προσποίηση και η σέντρα του με το αριστερό έφεραν την μπάλα εκεί που ο Ισπανός κοντρόλαρε και πλάσαρε άψογα. Ηταν ένα γκολ που σήμαινε τρεις πόντους σε ένα γήπεδο πολύ δύσκολο, με πάρα πολλές απουσίες και με μια αγωνιστική εικόνα που δεν άφηνε και πολλές ελπίδες.

Σε αυτά τα ματς, που είναι τα κλασικά για «μισό-μηδέν», όποιος προηγηθεί συνήθως νικάει και όταν αυτός που το κατορθώνει είναι η μεγάλη ομάδα, τα πράγματα απλοποιούνται. Ο Ατρόμητος είχε καλή κυκλοφορία, αλλά πίεσε ελάχιστα στο δεύτερο μέρος, σαν να αποδεχόταν την ισοπαλία.

Φυσικά και το 0-0 θα ήταν σαν μικρή νίκη για τον Γιώργο Δώνη και την ομάδα του, αλλά όταν δεν βάζεις από κάτω τον Ολυμπιακό τη μέρα που έχει τόσες απουσίες, τότε παίζεις με τη φωτιά. Η ποιότητα κάποιων παικτών απλώς αρκεί για να βγει μια φάση. Νωρίτερα από το γκολ ο Ολυμπιακός με εξ επαφής σουτ του Μήτρογλου από σέντρα του Γκαλέτι θα έπρεπε να είχε προηγηθεί, αλλά η μπάλα με κάποιον τρόπο έφυγε ψηλά άουτ.

Ηταν ένα «καμπανάκι» για τον Ατρόμητο. Ο Ολυμπιακός λίγο αργότερα, πάλι με τον Αργεντινό δημιουργό, έφτασε στο γκολ με την κίνηση του Οσκαρ. Στο πρώτο μέρος το ματς ήταν πιο γρήγορο και πιο καλό ποιοτικά, με τις δύο ομάδες να θέλουν να δώσουν ρυθμό από νωρίς. Κάλλιστα θα μπορούσε ο Ατρόμητος να είχε μπει μπροστά στο σκορ, αλλά ο Αντώνης Νικοπολίδης νίκησε τον Τάτo και έδειξε ξανά πόσο σημαντικός παραμένει για τον Ολυμπιακό.

Το ματς στο δεύτερο ημίχρονο ήταν χειρότερο του πρώτου, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό από τη στιγμή που οι ομάδες βγήκαν με δεκάλεπτη καθυστέρηση στον αγωνιστικό χώρο. Κάποια «καλά» παιδιά φρόντισαν και πάλι να τραβήξουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας σε αυτή την κακόγουστη φαρσοκωμωδία που δύο δεκαετίες τώρα παίζεται στα ελληνικά γήπεδα.

Η εικόνα με τον αστυνομικό να προσπαθεί να σταματήσει πέντε χούλιγκαν ήταν ενδεικτική της ανεπάρκειας της Ελληνικής Αστυνομίας να επέμβει ακόμα και σε απλές περιπτώσεις. Και μετά συζητάμε γιατί αλωνίζουν οι κακοποιοί στους δρόμους...

Καθαρά αγωνιστικά, πάντως, το χθεσινό ματς ήταν από αυτά που τα κερδίζει ο πιο τυχερός, ο πιο ψύχραιμος, ο πιο ουσιαστικός. Ενίοτε και ο καλύτερος. Ο Ολυμπιακός στις λεπτομέρειες ήταν αυτός που διέθετε καθαρό μυαλό για να φύγει από τη δύσκολη έδρα με ένα «τρίποντο» πολύ σημαντικό όταν γίνει η σούμα τον ερχόμενο Απρίλιο.

Και μια μικρή επισήμανση για τον νεαρό Φετφατζίδη, τον οποίο έβαλε ο Ζίκο στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Εχει πολύ καλά στοιχεία τεχνικής, αλλά και τσαγανό. Η χθεσινή εικόνα του τού δίνει κάθε δικαίωμα να ζητήσει κι άλλη ευκαιρία.