Βαριέμαι…

Είναι κάποιες μέρες που ξυπνάς και δεν θες να κάνεις απολύτως τίποτα. Βαριέσαι, δεν έχεις όρεξη και δεν θες πολλά πολλά. Αντιθέτως σε αυτές τις περιπτώσεις δυστυχώς για εσένα έχουν όρεξη όλοι οι υπόλοιποι γύρω σου και σε παρενοχλούν όλο το 24ωρο. Αφήστε με ρε παιδιά στην ησυχία μου δεν γουστάρω λέμε!!

Γράφει η Τασία Μπαλικούρα

Είναι θέμα διάθεσης; Είναι συσσωρεμένα τα προβλήματά σου; Μήπως έχει πανσέληνο; Ποιος ξέρει άραγε; Με ταλαιπωρεί μια ίωση μέρες τώρα και δεν λέει να μου αδειάσει τη γωνιά. Ο γιατρός με προτρέπει να μείνω εσώκλειστη για δυο μέρες σπίτι μου και ενώ αρχικά σκέφτομαι ότι είναι μια καλή ευκαιρία για να επανέλθω δριμύτερη στην πορεία αναθεματίζω την ώρα και τι στιγμή.

Δεν υπάρχει εξήγηση. Βαρέθηκα να περιφέρομαι σπίτι με τις πυτζάμες μου και να έχω δοκιμάσει όποιο γιατροσόφι κυκλοφορεί στο εμπόριο. Καλύτερα στη δουλειά παρά μόνη στο σπίτι μουρμουράω και ας γίνονται τα νεύρα μου κλωστές. Η αλήθεια είναι πως με διακατέχει κι ένας εκνευρισμός λόγω του πυρετού ενδεχομένως και ψάχνομαι σαν τρελή να στήσω καβγά με οποιονδήποτε για να ξεσπάσω.

Κρίμα για εμένα γιατί δεν μου δίνει κανείς αφορμή ούτε καν ο γιατρός που αρνείται ευγενικά να μου παραχωρήσει κάποια αντιβίωση. Είναι πρωτοφανές το ότι αρνούμαι να δω την κολλητή μου που έχει και «νέα» να μου πει… Είμαι πραγματικά άρρωστη δεν εξηγείται αλλιώς. Κι αυτό το έρμο το κεφάλι μου είναι τόσο βαρύ και θολωμένο που επιθυμώ σαν τρελή να το χτυπήσω στον τοίχο. Και γιατί δεν το κάνεις ποιος σε εμποδίζει ακούω μια φωνή μέσα μου(;) Εγώ, μουρμουράω βαριεστημένα. Εξάλλου τον τελευταίο καιρό σκέφτεσαι και αναλύεις τα πράγματα περισσότερο απ’ όσο πρέπει so, ΧΑΛΑΡΩΣΕ.

Ανοίγω την τηλεόραση μπας και ξεχαστώ απ’ όλα αυτά που δημιουργούν χάος στο μυαλό μου και την κλείνω αστραπιαία με τις σάχλες που δείχνει. Βάζω ραδιόφωνο αλλά έλεος δεν μπορώ να ακούω σε όλες τις συχνότητες διαφημίσεις. Όχι βαριέμαι να βάλω ένα καλό CD για να ηρεμήσω ίσως επειδή δεν το επιθυμώ κατά βάθος. Χτυπάνε τα κινητά μου ανελλιπώς και θέλω τόσο να τα κάνω χίλια κομμάτια (όχι δεν τολμώ να κάνω πράξη τη σκέψη μου γιατί τέτοιοι αυθορμητισμοί κοστίζουν…)

Συγνώμη δεν σας έχει τύχει να σας φταίνε όλοι και όλα χωρίς ιδιαίτερο λόγο; Να μην θέλετε να βγείτε από το σπίτι σας και να μιλήσετε σε άνθρωπο; Τι, μόνο σε μένα συμβαίνει δηλαδή;

Μου τηλεφωνεί ο κολλητός μου να μου πει για χιλιοστή φορά τον πόνο του για την πρώην του που τυγχάνει να είναι και φίλη μου…Τα πάμε ρε φίλε τι δεν καταλαβαίνεις επιτέλους; Game over. Δεν με λυπάται ούτε ο Θεός. Μα τι έχω κάνει τελοσπάντων; Γιατί καλό μου σύμπαν παίζεις με το νευρικό μου σύστημα; Δεν με σκέφτεσαι που είμαι σε κρίσιμη ηλικία; Και γαμώτο δεν έχω προλάβει αυτές τις μέρες να δω τι λένε τα άστρα για προσεχώς γιατί δεν την πολυπαλεύω η αλήθεια είναι…Με παρακαλάνε οι φίλοι μου να βγω έξω και αφού αρνούμαι ευγενικά αρχίζουν να μου τα χώνουν ότι γέρασα μπλα μπλα…Όχι δεν περνάω κλιμακτήριο (είμαι μόλις 33 χρόνων), όχι δεν έχω περίοδο αυτές τις μέρες για να έχω νευράκια απλώς βαριέμαι και δεν έχω διάθεση, τι δεν καταλαβαίνετε επιτέλους;

Βαριέμαι και τώρα που γράφω και λέω να σταματήσω γιατί δεν επιθυμώ να το κάνω από αγγαρεία (που δεν το κάνω). Το ξέρω ότι δεν έχετε κανένα πρόβλημα και σας ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό. Περνάω τη φάση μου που λέει και ο αρχισυντάκτης μου Ράλλης (ο Θανάσης όχι ο Νίκος) αλλά υπόσχομαι ότι θα επανέλθω δυναμικά. Όχι αυτό δεν είναι προειδοποίηση, ΑΠΕΙΛΗ είναι…Περαστικά μου!!

Υ.Γ.Ο λατρεμένος μου Στέφανος Χάρης δυστυχώς δεν κατάφερε να μου παραδώσει εγκαίρως το πολυαναμενόμενο κείμενο που μου είχε υποσχεθεί για σήμερα, ωστόσο αυτό θα γίνει (πρώτα ο Θεός και ο ίδιος) την επόμενη Παρασκευή…Θέλω να κάνουμε λοιπόν όλοι μαζί υπομονή γιατί είμαι βέβαιη ότι αξίζει η αναμονή!

Όσοι πιστοί-πιστές προσέλθετε στο mail μου tasiab@sport-fm.gr