Το μεγάλο όνομα δεν εγγυάται από μόνο του την επιτυχία

Eίναι ο Κούπερ ο πιο πετυχημένος προπονητής σε διεθνές επίπεδο που έχει έρθει στα μέρη μας; Δύσκολο να απαντηθεί, αν και οι τρεις σερί τελικοί σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις δεν είναι κάτι σύνηθες. Είναι ένα πολύ μεγάλο μέγεθος πάντως, και αν είχε έρθει για τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό θα υπήρχαν διθύραμβοι από τα πρωτοσέλιδα του Τύπου, σε αντίθεση με τον λίγο χώρο που «ξέκλεψε» στις αθλητικές εφημερίδες η πρόσληψή του στον Αρη.

Αν θα πετύχει, δεν το ξέρει κανείς. Αλλωστε τα μεγάλα ονόματα από μόνα τους δεν εγγυήθηκαν ποτέ την επιτυχία στην Ελλάδα. Συνήθως, μάλιστα, τεχνικοί με τίτλους και περγαμηνές δεν κατάφεραν ποτέ να σταθούν στο ύψος των προσδοκιών που γέννησε η άφιξή τους. Κλασικές περιπτώσεις, ο Μπέλα Γκούτμαν (Πρωταθλητριών με την Μπενφίκα το '61 και '62) που απολύθηκε στους τρεις μήνες από τον ΠΑΟ το 1967 και ο Στέφαν Κόβατς των δύο Πρωταθλητριών με τον Αγιαξ (1972 και 1973) που έφυγε νύχτα το 1983, συμπληρώνοντας μόλις έξι μήνες στον πάγκο του «τριφυλλιού».

Ακόμη και στον ίδιο τον Αρη, πάντως, υπάρχει μεγαλύτερο όνομα από τον Κούπερ που έχει αναλάβει την ομάδα στο παρελθόν, αν και δεν το θυμούνται πάρα πολλοί. Ο Γερμανός Ντίτμαρ Κράμερ, που το 1981 έφτασε στο Χαριλάου μόλις πέντε χρόνια μετά τη θητεία του στην Μπάγερν, η οποία επί των ημερών του έφτασε σε διπλή κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών (το '75 και το '76) και του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στην Κρουζέιρο το 1976.

Προπονητής πολύ αυστηρός, που είχε δουλέψει με τον Μπεκενμπάουερ, τον Μάγερ, τον Χένες και τον Μίλερ, στάθηκε άτυχος γιατί η άφιξή του συνέπεσε με το τέλος της μεγάλης ομάδας του Aρη. Οι «κιτρινόμαυροι» από το 1977 διεκδικούσαν τίτλους, έχοντας φτάσει μία ανάσα από το πρωτάθλημα το 1980 (στο μπαράζ του Βόλου με τον Ολυμπιακό), συν τη μεγάλη πορεία στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ με τους αποκλεισμούς Μπενφίκα και Περούτζια. Ο Κράμερ πάλεψε να κρατήσει την ομάδα ψηλά κάνοντας σταδιακή ανανέωση.

Εμεινε αήττητος ο Αρης στην έδρα του κάνοντας μερικές μεγάλες νίκες όπως το 3-0 επί της ΑΕΚ και το 4-0 επί του Ηρακλή, αλλά και το 2-1 με τον ΠΑΟΚ, ενώ και εκτός έδρας έφερε 1-1 με τον Ολυμπιακό, 2-2 με την ΑΕΚ και έχασε πάρα πολύ δύσκολα από Παναθηναϊκό με 2-1 και ΠΑΟΚ 1-0. Τη ζημιά όμως έμελλε να την πάθει από τους «μικρούς», αφού έχασε σε παιχνίδια όπως με την ουραγό Κόρινθο (2-1) και την Καβάλα -που επίσης υποβιβάστηκε- με 3-2.

Η πέμπτη θέση και η πρώτη αποτυχία ύστερα από το 1978 για έξοδο στην Ευρώπη θεωρήθηκε ευθύνη του Κράμερ, ο οποίος έφυγε τον Ιούνιο του 1982. Ο ίδιος δεν χάθηκε, πηγαίνοντας για τρία χρόνια στη Λεβερκούζεν, αλλά ο Αρης έμπλεξε σε περιπέτειες. Αν υπήρχε υπομονή προς το πρόσωπο του Γερμανού, η ανανέωσή του ίσως να απέφερε καρπούς με μια καινούργια ομάδα.

Η λύση; Υπουργείο... εδώ και τώρα

Eχουν περάσει σχεδόν σαράντα μέρες από τις εκλογές, αλλά ακόμα η κυβέρνηση δεν έχει αποφασίσει πώς θα διοικείται ο αθλητισμός. Και κάθε μέρα που περνάει το πρόβλημα φαίνεται να διογκώνεται. Η πρώτη σκέψη, να υπάρχει μόνο ένας γενικός γραμματέας, φαίνεται πως δεν βρίσκει πολλούς σύμφωνους, αλλά από το γεγονός και μόνο πως περνούν οι μέρες ενώ τα θέματα συσσωρεύονται καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα: είναι απόλυτα αναγκαίο να δημιουργηθεί ανεξάρτητο Υφυπουργείο Αθλητισμού και να καταργηθεί η θέση του γενικού γραμματέα για να υπάρχουν ξεκάθαρες αρμοδιότητες.

Δεν υπάρχει σοβαρός λόγος να γίνει κάποιος γενικός γραμματέας χωρίς αληθινές αρμοδιότητες, όπως δεν υπάρχει λόγος κάποιος να παριστάνει τον υφυπουργό αν είναι λοβοτομημένος, όπως ο Γιάννης Ιωαννίδης.

Ο Γιώργος Παπανδρέου πήρε ισχυρή λαϊκή εντολή για να προχωρήσει σε ρήξεις. Καιρός είναι ο αθλητισμός να αποκτήσει έναν υπουργό κανονικό, με αρμοδιότητες και ευθύνη. Χωρίς δικαιολογίες και χωρίς δεσμεύσεις ή καπελώματα από τους αντίστοιχους του Πολιτισμού, όπως συνέβαινε επί χρόνια. Αν συμβεί σύντομα θα είναι και μια απόδειξη πως το ΠΑΣΟΚ έχει πραγματικά αποφασίσει να μάθει από τα λάθη του παρελθόντος. Κάθε μέρα που περνά χωρίς κάτι να γίνεται σε αυτόν τον τομέα είναι μια μουντζούρα σε μια κυβέρνηση που αναδείχτηκε με τόσο ισχυρή πλειοψηφία και έχει τη δύναμη, φτάνει να διαθέτει και την επιθυμία, να κάνει τομές.