Βολεύει τη ΦΙΦΑ να υπάρχουν τα... ανθρώπινα λάθη

Το ότι ύστερα από τόσα χρόνια και σε τόσο σημαντικά παιχνίδια η ΦΙΦΑ ακόμα αρνείται να βάλει το ριπλέι μέσα στο παιχνίδι, αυτό δείχνει εγωισμό και ξεροκεφαλιά

Εάν η ΦΙΦΑ είχε διάθεση να περισώσει την αξιοπιστία της, μια αξιοπιστία που έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τα σκάνδαλα της εποχής Μπλάτερ, θα έκανε την πιο απλή κίνηση: θα επαναλάμβανε τον αγώνα της Τετάρτης. Οι Ιρλανδοί «βράζουν» και έχουν κάθε δίκιο, οι Γάλλοι παρακολουθούν αμήχανοι, αλλά ουσιαστικά παραδέχονται πως αδικήθηκαν οι αντίπαλοί τους, και ο Τιερί Ανρί ζήτησε χθες να επαναληφθεί το ματς. Είχε την ευκαιρία –είναι αλήθεια– τη στιγμή που έγινε, να πάει στον διαιτητή και να του πει πως έκανε χέρι.

Ο,τι και να λέει, είναι εκτεθειμένος και έτσι θα τον καταγράψει η ιστορία, δυστυχώς. Γιατί ουσιαστικά με μία κίνηση «έκλεψε» τον κόπο και το όνειρο μιας τετραετίας (για να μην πω ζωής) από τους συναδέλφους του που τυχαίνει να φορούν άλλη φανέλα! Και το ότι δηλώνει πως η Ιρλανδία άξιζε να πάει στη Νότιο Αφρική είναι παρηγοριά στον άρρωστο. Τίποτε δεν αλλάζει για την ομάδα του Τραπατόνι, που ένιωσε την αδικία στο πετσί της.

Ο Αρσέν Βενγκέρ, μία δεκαετία πίσω, έκανε επίδειξη φερ πλέι με την απαίτησή του να ξαναγίνει το ματς Αρσεναλ - Σέφιλντ Γιουνάιτεντ για το Κύπελλο Αγγλίας, στο οποίο η ομάδα του είχε καταπατήσει τον άγραφο κανόνα τού να επιστρέψει την μπάλα στους αντιπάλους. Ο ίδιος είπε χθες πως θα ήταν καλό να ξαναγίνει το ματς Γαλλία - Ιρλανδία και πως ο χώρος των σπορ γέμισε από απατεώνες. Εσπευσε να διευκρινίσει πως ο Ανρί είναι ένα από τα πιο καλά παιδιά και τους πιο τίμιους που έχει συνεργαστεί. Και τι αλλάζει όμως;

Το ότι ύστερα από τόσα χρόνια και σε τόσο σημαντικά παιχνίδια, στα οποία κρίνονται και διακυβεύονται πολλά, η ΦΙΦΑ ακόμα αρνείται να βάλει το ριπλέι μέσα στο παιχνίδι, αυτό δείχνει εκτός από εγωισμό και ξεροκεφαλιά. Αλλά και κάτι ακόμα: τη διάθεση να παραμείνει το παιχνίδι γεμάτο από ανθρώπινα λάθη! Τη βολεύει και αποτελεί τον… φερετζέ της, για να δημιουργεί και εύκολες δικαιολογίες. Μην κρυβόμαστε, η ανώνυμη εταιρεία (γιατί ουσιαστικά τέτοια είναι) που λέγεται ΦΙΦΑ κουμαντάρει το προϊόν της και θέλει να εξασφαλίσει πως θα γίνει Μουντιάλ με τα μεγάλα ονόματα, προκειμένου η μαρκίζα να είναι πλήρης. Πρόκειται λοιπόν για έγκλημα, όχι εξ αμελείας, αλλά εκ προμελέτης. Και δυστυχώς δεν συνέβη μόνο τώρα με τους Ιρλανδούς, αλλά κάθε τέσσερα χρόνια, είτε στα προκριματικά είτε στην τελική φάση, για να θυμηθούμε λίγο τι έγινε στην Κορέα και στην Ιαπωνία το 2002.

Τζάμπα φωνάζουν οι Ιρλανδοί, δεν θα γίνει τίποτε. Αλλά ας συμπάσχουμε λίγο μαζί τους. Επειδή εύκολα θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς στη θέση τους ή να έρθουμε σε ανάλογη θέση στο μέλλον. Μην ξεχνάμε πως για πολύ μικρότερου μεγέθους αδικία, την αποβολή του Βύντρα στην Ελβετία, ξεσηκώσαμε τον κόσμο! Φανταστείτε να είχε συμβεί σε εμάς η φάση του Ανρί! Ενας αποκλεισμός από το Μουντιάλ δεν είναι μόνο αγωνιστικό ζήτημα αλλά και οικονομικό. Σε μία χειμαζόμενη ιρλανδική οικονομία υπολογίζεται πως η ζημιά θα φτάσει τα 120 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που θα αναζωογονούσε την αγορά και θα βελτίωνε και τη διάθεση των πολιτών, κάτι που οι οικονομολόγοι συνυπολογίζουν στις αναλύσεις καταγράφοντάς το ως happy feeling factor σε κάθε χώρα στη διάρκεια ενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και όλα αυτά σαν το πέταγμα της πεταλούδας προκαλούν ένα ντόμινο εξελίξεων από ένα χέρι.