Τόλμησε και πήρε τουλάχιστον τα λίγα

Eχοντας διαβάσει τον αντίπαλο πολύ καλά, ο Ολυμπιακός είχε κάνει το πρώτο βήμα. Λένε πως αν έχεις αποτύχει να προετοιμαστείς, τότε καλό είναι να προετοιμάζεσαι για την αποτυχία. Και οι πρωταθλητές Ελλάδας είχαν προετοιμαστεί εξαιρετικά για ένα ματς στο οποίο η ήττα ήταν απαγορευτική ως σενάριο.

Εγραφα προχθές πως όποιος κυνηγάει τα πολλά σε τέτοια παιχνίδια παίρνει τουλάχιστον τα λίγα και πως αν δεν τολμούσε να επιτεθεί πιέζοντας ψηλά, τότε θα έπαιζε με την τύχη του. Ο Ραούλ Μπράβο, συνοψίζοντας μετά το ματς, είπε ακριβώς αυτό, πως ο Ολυμπιακός δεν βολεύτηκε με την ισοπαλία από την αρχή, αλλά ήθελε τη νίκη. Και έτσι, σ' ένα δύσκολο βράδυ από πλευράς καιρικών συνθηκών με πολύ αέρα και κρύο, αν και μπορούσε να νικήσει, τουλάχιστον δεν έχασε όπως πριν από εννέα χρόνια στο Χέρενφεν.

Τότε πήγε μόνο για το 0-0 και το πλήρωσε ακριβά. Η ισοπαλία με την Αρσεναλ είναι σαφώς κάτι βατό και είμαι βέβαιος πως έτσι θα εξελιχθεί εκείνη η βραδιά στο Καραϊσκάκη, η οπία θα φέρει για δεύτερη φορά σε τρία χρόνια τον Ολυμπιακό στους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ. Και φυσικά θα πρόκειται για επιτυχία, μια και η Αρσεναλ είχε... καπαρωμένη την πρωτιά.

Το να αφήνη πίσω της τις πρωταθλήτριες Βελγίου και Ολλανδίας δεν είναι εύκολο για μια ελληνική ομάδα. Το καλοκαίρι, αμέσως μετά την κλήρωση στο Μονακό, επέμενα πως το κλειδί θα ήταν οι επτά πόντοι στην έδρα του Ολυμπιακού με δύο νίκες κόντρα σε Σταντάρ και Αλκμααρ και ισοπαλία με την Αρσεναλ.

Και αυτό γιατί πίστευα πως, με την ομάδα του Βενγκέρ να κάνει περίπατο, ο πήχης της δεύτερης θέσης ίσως κατέβαινε στους οκτώ πόντους. Αυτό δηλαδή που συμβαίνει τελικά. Πλέον ο Ολυμπιακός χρειάζεται καθαρό μυαλό στο τελευταίο ματς. Και σαφώς κάποιες προσθήκες τον Γενάρη, αν θέλει να πάει και πιο μακριά από τους «16».

Η εικόνα του Ζίκο, που κοιτούσε στον πάγκο αλλά δεν ρίσκαρε ν' αλλάξει κάποιον παίκτη, ήταν χαρακτηριστική. Και στην κλήρωση της 18ης Δεκεμβρίου στη Νιόν δεν υπάρχει άλλη Αλκμααρ.

Γι' αυτούς που θεωρούν μικρό πράγμα το να περνάει κάθε χρόνο τα τελευταία τρία μια ελληνική ομάδα στα νοκ άουτ, ας αναλογιστούν πόσο δύσκολο είναι πια για όλους το να βγεις από τους ομίλους. Η Λίβερπουλ έπαθε στραπάτσο σ' έναν όμιλο που ήταν επικεφαλής και φαβορί. Στην περίπτωσή της, βέβαια, είχα προειδοποιήσει από τον Αύγουστο πως ήταν πολύ... ύπουλος όμιλος και πως δεν είχε την πρόκριση στο τσεπάκι, αλλά όπως εξελίχθηκε η ιστορία ήταν άξια της μοίρας της.

Σε αυτή τη διοργάνωση πάντα παίρνεις ό,τι αξίζεις και η Λίβερπουλ δεν άξιζε να περάσει. Στην ίδια μοίρα είναι και η Μπάγερν. Επίσης, η Ιντερ δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμα. Το Τσάμπιονς Λιγκ έβγαλε τους πάντες ψεύτες. Ακόμα και οι πιο έγκριτοι αρθρογράφοι, όπως ο Χένρι Γουίντερ στην «Daily Telegraph», έγραφαν πως οι όμιλοι είναι τόσο προβλέψιμοι, προσφέροντας μόνο χρήματα πριν αρχίσει το «κανονικό Τσάμπιονς Λιγκ» τον Φλεβάρη. Ας το πει κάποιος αυτό στον Ράφα Μπενίτεθ και στον Λουίς φαν Χάαλ.