Κάνε λοιπόν, τον κύκλο σου Οδυσσέα!

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύ το ταξίδι
(Κωνσταντίνος Καβάφης)

Είναι γνήσιοι απόγονοι του πολυμήχανου και κοσμογυρισμένου Οδυσσέα. Ποδοσφαιριστές οι οποίοι ξεκίνησαν από την «Ιθάκη» τους χωρίς να ξέρουν προς τα πού αρμενίζουν, καθοδηγούμενοι από το «άστρο» τους και την ακλόνητη πίστη πως το ταξίδι, αν μη τι άλλο είναι απείρως γοητευτικότερο από τον προορισμό. Έχοντας ωστόσο πάντα στο μυαλό τους πως η αρχή και το τέλος του κύκλου θα είναι ένα και το αυτό.

Ανδρέας Κριαράς

Ακολούθως, επιλέξαμε και σας παρουσιάζουμε τρεις ποδοσφαιριστές οι οποίοι αφού θήτευσαν σε αρκετές ομάδες, επέστρεψαν για να ολοκληρώσουν την καριέρα τους στον σύλλογο από τον οποίο ξεκίνησαν.

ΑΝΤΡΕΪ ΣΕΒΤΣΕΝΚΟ (Ντιναμό Κιέβου)

Το «άλογο από την Ουκρανία» όπως είναι το παρατσούκλι του, ξεκίνησε την καριέρα του το 1994, στην ομάδα της Ντιναμό, στην οποία ξεχώρισε αμέσως για την τεχνική, την ταχύτητα αλλά και την έφεσή του στο σκοράρισμα. Μαζί με τον «Διόσκουρό» του στην επίθεση Σεργκέι Ρεμπρόφ και υπό την καθοδήγηση του αείμνηστου Βαλερί Λομπανόφσκι (από το 1997), οι Ουκρανοί θα δημιουργήσουν ένα άκρως ανταγωνιστικό σύλλογο. Η Ντιναμό θα φτάσει ένα βήμα πριν από τον τελικό του Champions League, στις αλήστου μνήμης αναμετρήσεις των ημιτελικών, με τη Μπάγερν Μονάχου του Ομάρ Χίτσφελντ (3-3 στο Κίεβο, 0-1 στο Μόναχο) . Ο Σεβτσένκο «βγάζει μάτια» και όλη η ποδοσφαιρική Ευρώπη έχει να λέει για τον ξανθομάλλη πιτσιρικά με το ανάλαφρο πάτημα. Η Μίλαν του Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν θα αφήσει την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. Με μεθοδικές κινήσεις θα εντάξει στο δυναμικό της τον καλύτερο σύγχρονο Ουκρανό ποδοσφαιριστή.

Στο πρόσωπο του η τότε πρωταθλήτρια Ιταλίας, θα βρει τον πιο χαρισματικό επιθετικό της μετά Φαν Μπάστεν εποχής. Ο Ουκρανός φορ θα προσαρμοστεί άμεσα στις ανάγκες του νέου συλλόγου και στο στιλ παιχνιδιού του ιταλικού ποδοσφαίρου. Στα επτά χρόνια παρουσίας του στο Μιλάνο, ο μεγάλος Ουκρανός κατάφερε να συμπεριλάβει το όνομά του στην λίστα με τους κορυφαίους Ευρωπαίους στράικερ, ενώ το 2004 θα ψηφιστεί ως ο κορυφαίος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής. Η σημαντικότερη στιγμή του στον ιταλικό σύλλογο, ήταν η κατάκτηση του Champions League την σεζόν 2002-03 στον τελικό του «Ολντ Τράφορντ» απέναντι στην Γιουβέντους, όπου ο «Σέβα» θα δώσει το τρόπαιο στην ομάδα, ευστοχώντας στο τελευταίο από τα χτυπήματα της διαδικασίας των πέναλτι.

Η συνολική παρουσία του στο ιταλικό αλλά και διεθνές στερέωμα και τα 127 γκολ σε 208 συμμετοχές με τους Ιταλούς , θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον του μεγιστάνα ιδιοκτήτη της Τσέλσι, Ρομάν Αμπράμοβιτς, ο οποίος είχε ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια δημιουργίας ενός ανίκητου συνόλου. Η τριετής παρουσία του «Σέβα» στην Αγγλία δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παραγωγική. Κάθε άλλο… Στην πρώτη του χρονιά στους Λονδρέζους, ο Ουκρανός σκόραρε σποραδικά, γεγονός που έφερε γκρίνια στις κερκίδες του «Στάνφορντ Μπριτζ». Η έλευση του Αβραάμ Γκραντ, στην θέση του Ζοσέ Μουρίνιο στον πάγκο του συλλόγου την επόμενη σεζόν, θα αφήσει εκτός πλάνων τον Ουκρανό, ο οποίος βρισκόταν μεταξύ πάγκου και εξέδρας. Το «γυαλί είχε ήδη ραγίσει» και η αρχή του τέλους ήταν γεγονός. Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι την επόμενη χρονιά, καθιστά σαφές στον παίκτη πως περισσεύει στο ήδη υπάρχον ρόστερ του συλλόγου. Η Μίλαν θα κινηθεί για να αποκτήσει τον παίκτη με την μορφή δανεισμού και η επιστροφή του Σεβτσένκο στην Ιταλία ήταν γεγονός.

Η δεύτερη θητεία του 32χρονου πια «Σέβα» στο Μιλάνο δεν συνοδεύτηκε από επιτυχία, καθώς ο παίκτης δεν μπόρεσε να πετύχει ούτε ένα γκολ σε 18 συμμετοχές στο ιταλικό πρωτάθλημα. Οι ιθύνοντες της Μίλαν ανακοίνωσαν στο τέλος της περιόδου, την επιστροφή του παίκτη στην Αγγλία και την Τσέλσι, προκειμένου να ολοκληρώσει το συμβόλαιό του.

Η έναρξη της νέας χρονιάς (2009-2010) φέρνει στον πάγκο των «μπλε» τον Κάρλο Αντσελότι, ο οποίος γνωρίζεται πολύ καλά με τον Σεβτσένκο μέσα από την πολυετή συνεργασία τους στην Μίλαν. Ο Ιταλός τεχνικός συμβουλεύει τον Σεβτσένκο να αναζητήσει αλλού την τύχη του πριν κλείσει το μεταγραφικό παζάρι του καλοκαιριού, αφού του κάνει γνωστό πως δεν υπολογίζεται για την βασική ομάδα.

Αυτό ήταν. Οι συζητήσεις του παίκτη με την Ντιναμό Κιέβου ξεκίνησαν αμέσως και ο Σεβτσένκο φόρεσε μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια, την φανέλα του συλλόγου που τον ανέδειξε. Η επιστροφή στην «Ιθάκη» είναι γεγονός.

ΕΝΤΓΚΑΡ ΝΤΑΒΙΝΤΣ (Άγιαξ)

Και από το «άλογο» περνάμε στο «πίτμπουλ». Ο λόγος για τον Έντγκαρ Ντάβιντς ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του από τον Άγιαξ το 1992. Όταν είσαι αναντικατάστατο μέλος σε μία ομάδα που απαρτίζεται από παίκτες της αξίας των Κλάιφερτ, Λιτμάνεν, Ζέεντορφ, Όφερμαρς, Φίνιντι, Μπλιντ, Φαν ντε Σάαρ και όλων των υπολοίπων παικταράδων, δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερες συστάσεις. Στους πρωταθλητές Ολλανδίας με τους οποίους θα προλάβει να κατακτήσει – μαζί με όλα τα άλλα – ένα Champions League την σεζόν 1994-95 και να συμμετάσχει στον τελικό της επόμενης χρονιάς όπου θα χάσει από την Γιουβέντους, θα παραμείνει μέχρι και το 1996, χρονιά κατά την οποία θα κινήσει προς Μιλάνο μεριά.

Το πέρασμά του από την Μίλαν ήταν δυσανάλογο της μέχρι τότε πορείας του. Η χημεία μεταξύ παίκτη και συλλόγου δεν έχει πετύχει προς τέρψιν μίας άλλης… ιταλίδας εκπροσώπου. Η Γιουβέντους μυρίζεται «λαβράκι» και θα αποκτήσει τον σκληροτράχηλο μέσο με συνοπτικές διαδικασίες. Η επταετία του Ντάβιντς (1997-2004) στο Τορίνο, χαρακτηρίζεται άκρως επιτυχημένη, αφού ο Ολλανδός θα καταφέρει να κατακτήσει τρία «Σκουντέτι» (1998, 2002, 2003) με τον ιταλικό σύλλογο. Από την «γηραιά κυρία», θα μεταβεί με την μορφή δανεισμού το 2004, στην Μπαρτσελόνα, με την οποία δεν πρόλαβε να δείξει στοιχεία της ποδοσφαιρικής του αξίας, αφού λίγους μήνες μετά, θα μεταγραφεί στην ιταλική Ίντερ, με την οποία θα υπογράψει συμβόλαιο τριετούς διάρκειας. Οι διοικούντες τους «νερατζούρι» ωστόσο θα «σπάσουν» το συμβόλαιο τον Αύγουστο του 2005 και ο 32χρονος πια Ντάβιντς θα μετακινηθεί με ελεύθερη μεταγραφή, στο Λονδίνο και την Τότεναμ.

Στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν», ο γυρολόγος Ολλανδός θα γίνει ο αγαπημένος της κερκίδας, καθώς το πάθος και η αγωνιστική του συμπεριφορά, κερδίζουν τους φίλους των «πετεινών», ενώ συμβάλλει τα μέγιστα ούτως ώστε η Τότεναμ, να καταλάβει την 5η θέση στο πρωτάθλημα και τις δύο χρονιές παρουσίας του Ντάβιντς.
Την περίοδο 2007-2008, ο Ολλανδός θα επιστρέψει για να κλείσει την καριέρα του στην μεγάλη του αγάπη, τον Άγιαξ, στην οποία συνταξιοδοτήθηκε στο τέλος της σεζόν.


ΧΟΥΑΝ ΣΕΜΠΑΣΤΙΑΝ ΒΕΡΟΝ (Εστουδιάντες)

Η ιστορία του Αργεντινού μέσου ξεκινάει κάπου το 1994 και την Εστουδιάντες από της οποίας τα φυτώρια προέρχεται. Η διετής παραμονή του εκεί και τα ψήγματα του σπάνιου ταλέντου του, δίνουν την δυνατότητα στον γιο του Χουάν Ραμόν Βερόν (πρώην παίκτη του Παναθηναϊκού) να μεταβεί στην Ευρώπη και την ιταλική Σαμπντόρια, το 1996 (αφού πρώτα είχε ένα σύντομο πέρασμα από την Μπόκα Τζούνιορς με 17 συμμετοχές). Οι δύο περίοδοι παραμονής του στην Γένοβα, κάνουν τους πάντες να μιλούν για έναν ιδιαίτερα δυναμικό παίκτη με εξαιρετικά τεχνικά χαρακτηριστικά. Το ενδιαφέρον της Πάρμα για την απόκτησή του δεν θα αργήσει να έρθει και ο παίκτης θα αγωνιστεί στο «Ένιο Ταρντίνι» για μία σεζόν (1998-99) προτού οι πρωτευουσιάνοι της Λάτσιο τον κάνουν δικό τους. Η καριέρα του Βερόν κυριολεκτικά θα απογειωθεί στο «Ολίμπικο» , όπου σε δύο χρονιές με τους «λατσιάλι» θα καταφέρει να κατακτήσει ένα Σκουντέτο (1999-2000) ενώ στο Champions League της ίδιας περιόδου, θα προχωρήσει μέχρι και τα προημιτελικά του θεσμού, όπου και θα αποκλειστεί από την ισπανική Βαλένθια.

Επόμενος σταθμός του Βερόν, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, στην οποία θα παραμείνει μέχρι και το 2003, κατακτώντας το πρωτάθλημα Αγγλίας την δεύτερη χρονιά του στο «Ολντ Τράφορντ». Η παρουσία του στο δεύτερο χρόνο του στο νησί, κρίθηκε ιδιαιτέρως επιτυχημένη, ένας τραυματισμός ωστόσο στα μέσα της περιόδου, του στέρησε την συμμετοχή του στα τελευταία ματς.

Η σεζόν 2003-2004 θα βρει τον Βερόν να αγωνίζεται χιλιόμετρα μακριά από το Μάντσεστερ, για λογαριασμό της Τσέλσι, η οποία τον αγόρασε με τα μισά λεφτά, από τα οποία είχε καταβάλλει η Γιουνάιτεντ στην Λάτσιο για να τον αποκτήσει, δύο χρόνια πριν. Το ξεκίνημά του στη νέα ομάδα ήταν ονειρεμένο, καθώς σκόραρε το πρώτο γκολ στην εκτός έδρας νίκη απέναντι στην Λίβερπουλ με 2-1, στο ξεκίνημα της περιόδου. Η συνέχεια ωστόσο δεν ήταν ανάλογη και η Τσέλσι θα τον δώσει δανεικό στην Ίντερ με την οποία κατά τις δύο περιόδους παραμονής του θα κατακτήσει δύο κύπελλα Ιταλίας (2005,2006) και το ιταλικό πρωτάθλημα μετά την τιμωρία της Γιουβέντους το 2006.

Στο τέλος της περιόδου δανεισμού του στην Ίντερ, ο Βερόν θα εκφράσει την επιθυμία του να επιστρέψει στην Αργεντινή για να αγωνιστεί με την φανέλα της αγαπημένης του Εστουδιάντες. Η Τσέλσι θα του επιτρέψει να πραγματοποιήσει ως δανεικός την επιθυμία του και να αγωνιστεί εκεί μέχρι και την λήξη του συμβολαίου του με τους «μπλε».

Το 2007 και αφού αποδεσμεύτηκε από τους Λονδρέζους, υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την Εστουδιάντες, την οποία οδήγησε πρόσφατα στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες, επικρατώντας της βραζιλιάνικης Κρουζέιρο, με τον ίδιο να επιλέγεται από τους επισκέπτες της ιστοσελίδας «FIFA.com» ως ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης. Μπορεί η καριέρα του 34χρονου πια Βερόν να συνεχίζεται, η «Ιθάκη» ωστόσο φαίνεται πως έχει ήδη βρεθεί.