«Διαμάντι» ο Τουρέ (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

H κριτική σε αυτά τα ματς αφορά πάντα στα πρώτα 60 λεπτά. Μετά αρχίζουν οι πολλές αλλαγές και σε συνδυασμό με την κούραση της προετοιμασίας και τη διαφορά φάσης μεταξύ των δύο ομάδων, η εικόνα του αγώνα αλλοιώνεται. Ο,τι λοιπόν αναφέρουμε και ό,τι πρέπει να σημειώνουμε για τέτοιου είδους φιλικά αφορά στα πρώτα 60 λεπτά.

Στα θετικά για τον Ολυμπιακό, η καλή λειτουργία της ομάδας και του συστήματος. Οι «ερυθρόλευκοι», με τον Τουρέ να δείχνει ότι εκτός από ανασταλτικά μπορεί να προσφέρει και στην κυκλοφορία της μπάλας, ήταν καλύτεροι στο πρώτο μέρος και δικαίως προηγήθηκαν. Οσο για τον Τουρέ, είναι φανερό ότι ο Ολυμπιακός με την περίπτωσή του ανακάλυψε «διαμάντι» στα βάθη της Ουκρανίας. Θα βοηθήσει πάρα πολύ. Στην άμυνα υπάρχουν αλληλοκαλύψεις και είναι βέβαιο ότι όσο περνάει ο καιρός θα ανεβαίνει ο Καψής και θα προσφέρει πολύ περισσότερο.

Στα αρνητικά τώρα, που έχουν και τη μεγαλύτερη σημασία όταν μιλάμε για φιλικά παιχνίδια, θα πρέπει να επικεντρώσουμε κυρίως στο σάστισμα της άμυνας. Στο πρώτο ημίχρονο και στο πρώτο τέταρτο του δεύτερου ημιχρόνου ο Νικοπολίδης χρειάστηκε πολλές φορές να βγει και να καθαρίσει φάσεις σε χώρους που θα έπρεπε να το είχαν κάνει οι αμυντικοί του.
Επιπλέον, είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται κι άλλες επιθετικές λύσεις. Ειδικά ένας παίκτης στην επίθεση, που να μπορεί να αξιοποιήσει τις κάθετες πάσες του Τουρέ και του Ριβάλντο, είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητος. Ο παίκτης αυτός θα πρέπει να έχει ταχύτητα, να είναι ευκίνητος και μάλλον όχι ιδιαίτερα υψηλόσωμος, για να μπορεί να έχει γρήγορες αντιδράσεις και να εκμεταλλεύεται τους κενούς χώρους. Αλλωστε, ο Ολυμπιακός έχει βάλει ψηλά τον πήχη και αυτό σημαίνει ότι αν θέλει καλή παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα πρέπει να έχει στο μυαλό του ότι οι ομάδες που θα αντιμετωπίσει στην Ευρώπη θα είναι καλύτερες από τη Σίτι που αντιμετώπισε χθες.