Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους επελέγη στην «καλύτερη δεκάδα της δεκαετίας» στην Ευρώλίγκα και μιλώντας στη «Sportday» και τη Νίκη Μπάκουλη εξήγησε πως «έζησα πολλά περισσότερα όσα ονειρεύτηκα». Ο Λιθουανός γκαρντ δήλωσε επίσης πως αυτά τα δέκα χρόνια «ήταν για μένα απίστευτα».
Ο «Σάρας» μίλησε για …
Την δεκαετία που πέρασε: «Είμαι ευγνώμων. Ποτέ δεν περίμενα τόση επιτυχία. Νιώθω πραγματικά τυχερός. Ειλικρινά. Είχα τα πάνω μου και τα κάτω μου, τα περισσότερα όμως ήταν… πάνω. Σε μια καριέρα δεν γίνεται να 'χεις μόνο καλά. Είχα κάποιες κακές στιγμές, αλλά πραγματικά δεν περίμενα αυτά που έζησα. Η ζωή ξεπερνά τη φαντασία»! Ολες αυτές οι φράσεις βγήκαν και χθες από το στόμα του, όταν του ζητήσαμε να τοποθετηθεί επί της επιλογής του στην «καλύτερη δεκάδα της δεκαετίας. Η τιμή είναι πάρα πολύ μεγάλη», ήταν η πρώτη του κουβέντα, πριν... θυμίσει πως «δεν περίμενα να ζήσω ούτε τα μισά από όσα έζησα αυτή τη δεκαετία».
Το ότι επελέγη στην κορυφαία δεκάδα της Ευρωλίγκας: «Δεν βρίσκω λόγια για να περιγράψω την τιμή που αισθάνομαι μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας και θα ήθελα να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ προς τους απλούς φίλους του μπάσκετ και τους δημοσιογράφους που συμμετείχαν στην ανάδειξη της καλύτερης ομάδας της δεκαετίας. Από τα γήπεδα της Ευρωλίγκας έχουν παρελάσει αμέτρητοι σπουδαίοι παίκτες όλα αυτά τα χρόνια, γι' αυτό και αντιλαμβάνομαι το μέγεθος της τιμής που μου έγινε. Οταν κάποιες φορές κάνω από μόνος μου μια αναδρομή στο παρελθόν –μάλιστα το δήλωσα πρόσφατα σε μια συνέντευξη– επιχειρώντας να "ακτινογραφήσω" την τελευταία δεκαετία, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι αυτά τα δέκα χρόνια ήταν απίστευτα για μένα. Ειλικρινά, δεν περίμενα να ζήσω ούτε τα μισά. Δεν ονειρεύτηκα ούτε τα μισά και αυτό που λέω το αισθάνομαι. Είμαι πραγματικά τυχερός που κατάφερα να παίξω σε κορυφαίες ομάδες που κατέκτησαν τόσους τίτλους».
Τα τέσσερα «τριπλ κράουν» τα οποία κατέκτησε: «Ολα τα τρόπαια είχαν τη γλύκα τους. Ξέρετε γιατί; Γιατί καθένα από αυτά κατακτήθηκε υπό διαφορετικές συνθήκες, είχε τον δικό του βαθμό δυσκολίας και δημιούργησε ξεχωριστές συγκινήσεις. Το πρώτο, λόγου χάριν, που πήραμε το 2003 με την Μπαρτσελόνα ήταν σαν να ξορκίσαμε τα φαντάσματα δεκαετιών. Ο σύλλογος είχε φτύσει αίμα για να καταφέρει να πανηγυρίσει την κατάκτηση του ευρωπαϊκού στέμματος. Επρεπε να αποβάλει τη ρετσινιά του "loser" και επί πολλά χρόνια αυτή η κακοδαιμονία είχε γίνει ανέκδοτο. Και όσα έζησα στη Μακάμπι ήταν ξεχωριστά, γιατί η συγκεκριμένη ομάδα λατρεύεται στο Ισραήλ. Είναι θεσμός, μια ιδιαίτερη κουλτούρα με πολυάριθμους οπαδούς, οι οποίοι ζουν για να την υποστηρίζουν σε κάθε αγώνα. Το 2009 πήρα τα πάντα και με τον Παναθηναϊκό. Πώς να μην αισθάνομαι ευλογημένος; Ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω τους οπαδούς που με είχαν υποδεχθεί στο αεροδρόμιο. Είναι μια εικόνα που θα στριφογυρίζει για πάντα στη σκέψη μου και θα έχω να διηγούμαι αυτή την ιστορία για πολύ καιρό ακόμη».
Τον μοναδικό στόχο που έχει απομείνει στον Παναθηναϊκο «Κατ' αρχάς μακράν το πιο σημαντικό είναι να είμαστε υγιείς. Να είμαστε καλά και να κάνουμε καλές προπονήσεις, γιατί από την αρχή της σεζόν δεν έχουμε καταφέρει να παίξουμε όλοι μαζί ή να προπονηθούμε όλοι μαζί. Θα παλέψουμε για τον τίτλο του πρωταθλητή, ο οποίος ξέρω καλά πόσο σημαντικός είναι για τον σύλλογο και τους οπαδούς μας. Στην παρούσα φάση είμαστε σε μια πολύ καλή κατάσταση, για να καταφέρουμε να διατηρήσουμε αυτόν τον τίτλο. Επαναλαμβάνω ωστόσο, πως θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις γι' αυτόν, μέχρι τέλους».