Ενα χαστούκι στο μάγουλο του αθλητικού Τύπου!

Τo σκορ έχει στατιστική σημασία. Θα γράψουν τα βιβλία των ρεκόρ πως νικήσαμε την Ιταλία με 10-5. Εκείνο που δεν μπορεί να αποτυπώσει το ταμπλό είναι η ψυχή. Και από τέτοια τα κορίτσια του πόλο έχουν και περίσσευμα! Ενα άθλημα που χρόνια ολόκληρα αποτελεί τον σημαιοφόρο των ομαδικών σπορ στη χώρα, επί δεκαετίες με τους Ανδρες που έκαναν την παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες ρουτίνα, αλλά και με τις Γυναίκες να βάζουν στον 21ο αιώνα τη σφραγίδα τους.

Μετάλλιο στην Αθήνα το 2004, πρώτη θέση στο Γουόρλντ Λιγκ, διακρίσεις σε κάθε τουρνουά, είναι παλμαρέ που δεν περνά απαρατήρητο. Και τώρα τελικός στο Ευρωπαϊκό, που σημαίνει σίγουρο μετάλλιο, ωστόσο προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αυτό όσο η συνέπεια. Γιατί αυτά τα κορίτσια, που στο Ζάγκρεμπ δίνουν ακόμα μία μάχη, με τον ίδιο αθόρυβο και ουσιαστικό τρόπο όπως πάντα, έχουν επιλέξει χρόνια ολόκληρα «Τον δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο», για τον οποίο έγραφε πριν από αρκετά χρόνια ο Σκοτ Πεκ. Αυτά τα κορίτσια, υπό την καθοδήγηση του Γιώργου Μορφέση, δεν έχουν να νικήσουν μόνο τις αντιπάλους τους στο νερό, αλλά την αδιαφορία ενός ολόκληρου αθλητικού συστήματος στη χώρα των 15 καθημερινών εφημερίδων που κατ' επίφαση τις ονομάζουμε αθλητικές!

Που βρίσκουν χώρο στην πρώτη σελίδα τους για το κάθε αστείο θέμα του ποδοσφαίρου, άντε και του μπάσκετ, αλλά αγνοούν πεισματικά ένα σπορ που χρόνια ολόκληρα παλεύει με τα κύματα της γενικότερης αδιαφορίας μέσα στις πισίνες. Η Λιόση, η Ρουμπέση, η Γερόλυμου, η Μελιδώνη, η Λάρα, η Τσουρή, η Τσουκαλά, η Αντωνάκου, η Ψούνη, η Αβραμίδου, η Ασημάκη, η Μανωλιουδάκη και η Κούβδου αυτό που ξέρουν να κάνουν το έκαναν σε κάθε ματς. Αυτό που πέτυχαν κόντρα στην άγνοια και την απάθεια του ελληνικού Τύπου είναι ένα χαστούκι στην έτσι κι αλλιώς αμφίβολη αξιοπιστία του χώρου. Που δεν απενοχοποιείται επειδή τον Δεκέμβριο θα αναδείξει τα κορίτσια του πόλο ομάδα της χρονιάς στο ετήσιο δημοψήφισμα του ΠΣΑΤ, σαν την γάτα που κρύβει τις ακαθαρσίες στο χώμα!

Κορίτσια, μία συγγνώμη απ' όλους μας. Αν και το έχετε συνηθίσει πια!